ดอกไม้บ้านขานชื่อดอกไม้ป่า
น่าระอาความจริงคือสิ่งไหน
เก็บจากดงพงพีนี่กระไร
เมื่อพอใจใครห้ามตามราวี
เขาอยู่ป่าสวยสง่าพาป่าชื่น
คนดาษดื่นทั่วไปได้สุขี
ช่างงามสมพนมไพรได้ยินดี
แต่ก็มีผู้ล้างถางไพรพง
ย้ายถิ่นฐานบ้านเรือนเคลื่อนย้ายป่า
ย้ายเข้ามาบ้านตนให้คนหลง
ว่าตัวเองกลับสู่หมู่ป่าดง
เหมือนดั่งจงเจตนาข้านิยม
ช่างไม่รู้ตัวตนคนคิดสั้น
เป็นคนบั่นทำลายขายความขม
ป่าเคยสวยด้วยรื่นกลืนระทม
ด้วยชื่นชมของป่ามาไว้เมือง
เคยเดินไพรสุขสมชมป่าสวย
บัดนี้ป่ามาม้วยด้วยซีดเหลือง
เคยเขียวสดหมดสิ้นถิ่นเมลือง
ให้ขุ่นเคืองใจหนอ...พ่อมาลี
"บ้านริมโขง"
