บทกวีไม่มีชื่อคือ..อกหัก
กลัวคนทักคนเจอให้เก้อเขิน
กลัวใครรู้อยู่เหงาเขาเพลิดเพลิน
แม้แต่เดินยังย่องคอยมองเมียง
หมดความรัก- หมดอาลัย- หมดตายอยาก
แม้จะฝากชื่อกลอนยังอ่อนเสียง
สงสารเด้...สงสารสาว เจ้าสำเนียง
แค่เรียบเรียง ชื่อกลอน...ยังอ่อนแรง.
กลัวคนทักคนเจอให้เก้อเขิน
กลัวใครรู้อยู่เหงาเขาเพลิดเพลิน
แม้แต่เดินยังย่องคอยมองเมียง
หมดความรัก- หมดอาลัย- หมดตายอยาก
แม้จะฝากชื่อกลอนยังอ่อนเสียง
สงสารเด้...สงสารสาว เจ้าสำเนียง
แค่เรียบเรียง ชื่อกลอน...ยังอ่อนแรง.
"บ้านริมโขง"
บทกวีไม่มีชื่อใช่คือคิด
บางครั้งติดนึกไม่ออกใช่บอกแกล้ง
คิดหาคำฉ่ำหยดย้อยค่อยจัดแจง
ลงมือแต่งตามคำนั้นอย่างบรรจง
แต่งไปก่อนค่อยตั้งชื่อคือความยาก
ชื่อหลายหลากลองตั้งไปดูไม่ส่ง
ชื่อนั้นนี้ดีไม่ดีเกิดมีงง
เขียนจบลงชื่อรอคอยออกบ่อยไป.
บางครั้งติดนึกไม่ออกใช่บอกแกล้ง
คิดหาคำฉ่ำหยดย้อยค่อยจัดแจง
ลงมือแต่งตามคำนั้นอย่างบรรจง
แต่งไปก่อนค่อยตั้งชื่อคือความยาก
ชื่อหลายหลากลองตั้งไปดูไม่ส่ง
ชื่อนั้นนี้ดีไม่ดีเกิดมีงง
เขียนจบลงชื่อรอคอยออกบ่อยไป.
"กานต์ฑิตา"
๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
