ไม่รู้จะอธิบายยังไง..ให้เขาซึ้ง..กับคำว่าเบื่อ
พยายามระวังคำพูด..แค่เพื่อ..รักษาน้ำใจไว้
ความอดทน..ไม่รู้ตอนไหนจะหมด..หลายครั้งที่ถอนหายใจ
กับทุกอย่างที่มันขัดซะตลอด..ไม่รู้ทำไม..เหมือนไม่ใช่เขาเลย
การกระทำ..รอยยิ้ม..ไม่เหมือนเดิม
ทุกครั้งที่เคียงข้าง..เหมือนระยะห่างเพิ่ม..เขาเมินเฉย
คำพูดแต่ละคำ.เหินห่าง..ไกลกว่าทุกครั้ง..ไม่เหมือนเคย
ถ้าเป็นอย่างนั้น..ฉันว่า..เลิกกันไปเลย.ก็ดีเหมือนกัน
โทษน่ะ..ก็ฉันเบื่อ
จะอยู่กันไปทำไมในเมื่อ..ต่างฝ่าย..ก็ต้องการสิ่งนั้น
คิดว่าฉันผิดก็ได้..ไม่เป็นไร.แต่ฉันไม่ได้เป็นฝ่าย..หมดรักกัน
เพียงแต่ฉันเบื่อมัน..กลัวจะร้องไห้หากต้องทน..ฝืนความรู้สึกใคร
.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
