ไปภูดูดอกไม้ หน้าหนาว
ขับรถคตเคี้ยวยาว กี่โค้ง
หมอกพรมห่มห้อมดาว ระยับ
มองวับวับดับโป้ง ดั่งฟ้าทลาย
ยางหน้าแตกแยกย้วย ทันที
เดชะบุญที่มี อะไหล่พร้อม
จึงรีบเร่งเห็นสี ฟ้าหม่น
อีกป่าเขารายล้อม แทบน้ำตาพัง
เสียงนกกากู่ก้อง กลางไพร
หัวอกสะทกไกว แย่แล้ว
มองทางต่างตกใจ ไหวหวั่น
ขาดพี่ไปใจแป้ว ไม่แคล้วตรมตรอม
ความระทมข่มไว้ ในทรวง
เก็บกักรักทั้งปวง ถักร้อย
มอบมาอย่าคิดลวง หลอนหลอก
เพียงเพี่อสงสารน้อย แต่ให้นานนาน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
