....อยู่คนเดียว เปล่าเปลี่ยว ใจนักหนา...
นี่กี่ทุ่ม กันแล้วน๊า ...ใจสับสน
มองหันซ้าย แลขวา...ว้า! ไม่มีใครสักคน
เฮ้อ! แก้ความหมองหม่น อืมห์..สักกรึ๊บดีกว่าเรา

แหม..แต่ดื่มคนเดียว โดดเดี่ยวนัก
งั้นต้องตามหา เพื่อนรัก ..ดื่มสุรา พาหายเหงา
ดื่มเอ้าดื่ม ฉลองโสดนะเพื่อน ให้กับเรา
ฉลองรับความเศร้า ....วันปราชัย...

ก็ไอ้แฟน เฮงซวย...มันหักอก
มันโกหก ว่าไม่มี หญิงไหนไหน
วันนี้ไปเจอมา เต็มตา เต็มหัวใจ
อยู่กับผู้หญิง เก่าหรือใหม่...ไม่รู้...แต่อยู่กันสองคน

เลยได้แต่อึ้ง...แล้วหันหลัง เดินจากมา
พร้อมกับน้ำตา ที่พาให้ ใจสับสน
มันไม่ตาม มาง้อนะแก...ใจฉันเริ่มแย่ เกินทน
เลยแวะข้างทาง กินเหล้า...ลบความหมองหม่น ในหัวใจ

ใครจะมอง ว่าก๋ากั๋น...ผู้หญิงลั่นล้า...ก็ช่าง
ขอแค่แก ... นะเพื่อน..เข้าใจฉันอยู่บ้าง ใช่ไหม
คงไม่ต้อง มีคำอธิบาย....แกคงเข้าใจ ว่าอะไรเป็นอะไร
ขอกินเหล้า ย้อมใจ...ลืมทุกข์ให้หมดไป...ขอสักวัน

ใครจะมอง ว่าเป็น ... เมรีขี้เมา
เอ้า! ดื่มเอา...จะขี้เมา ก็ช่างฉัน
ขอเพียงผ่าน คืนนี้ เวลานี้ข้ามคืนวัน
จะต้องเมา หัวทิ่มทั้งวัน....หากลืมความทุกข์นั้น...ฉันยอมมาวววววว...เอิ๊ก!!! (อ้าว...ชนนนนนน)