มาจากไหนไม่รู้เธอผู้กล้า
หอบศรัทธาฝ่าฟันไม่หวั่นไหว
หลงรอยยิ้มเอิบอาบกำซาบใจ
สะท้านในโลกดับ เมื่อหลับตา
หรือมาจากเปลวเพลิงร่ายเริงแสง
บ่งบอกการเปลี่ยนแปลงแฝงคุณค่า
โดยไม่มีสาเหตุเจตนา
สู่ชายคาเป็นหลัก ให้พักพิง
หรือมาจากสายน้ำยามฉ่ำชื่น
ปลุกให้ตื่นรับสุขอยู่ทุกสิ่ง
ให้หยัดยืนฝืนสู้รู้ความจริง
ไม่หยุดนิ่งเงียบเฉย ดั่งเคยเป็น
สบตากับฉันเถิดผู้เฉิดฉาย
ยิ้มเผยยายเข้าไว้มาให้เห็น
ในคืนที่หนาวเหน็บเก็บความเย็น
ความสุขเร้นซ่อนซุก อยู่ทุกคราว.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
