~"กวีขวัญ?"~

~"กวีขวัญ?"~

๐

๐ เธอมากับแสงเพ็ญเช่นอัปสร
เริงเล่นกลอนสวรรค์แล้วพลันหาย
กลืนร่างสู่รัตติกาลหลังรำบาย-
คำละลายใจคนบนลานกลอน

๐ แหวกมาจากมิติที่ล้ำลึก
มิตรยามดึกเพื่อนขวัญบรรณสรณ์
แต้มละคำล้ำพจน์รสสุนทร
ทิพย์เปียกปอนซ่อนวางอย่างจับใจ

๐ มีรูปร่างตัวตนคนหรือเปล่า
หรือเพียงเงาผสมทิพย์พรมไหว
แอบมาร่ายอักษรอ้อนผู้ใด
ถอดฤทัยขับขานกานท์เทวัญ

๐ หรือว่าดาวดวงใดที่พรายแสง
ร่วงสู่แหล่งกวินถิ่นคนฝัน
แล้วกลายร่างเป็นเธอเลิศเลอครัน
จารรังสรรค์คำฟ้าคร่าใจชน

๐ ยามราตรีจันทร์เยือนฝันเคลื่อนคล้อย
ดาวใหญ่น้อยเด่นคว้างกลางเวหน
อักษรากำจายฉายสุคนธ์
ใครหลงยลได้พิศติดรสกานท์

๐ เธอมากับราตรีกวีขวัญ
มาเรียงร้อยรำพันกลั่นกลอนหวาน
พอใกล้สางอัศจรรย์อันตรธาน
ฤาวิมานเรียกรับเธอกลับไป..

ระนาดเอก

อายแบบน่ารัก