บันทึกกลอน

12 กันยายน 2010, 11:12:PM

hort39

ผู้ดูแลทุกบอร์ด

คะแนนกลอนของผู้นี้ 388
ออฟไลน์

เพศ:
กระทู้: 1,216

คำพูดที่ให้ร้าย ไม่อาจเปลียนแปลงความจริงทีผ่านมา

บันทึกกลอน

« เมื่อ: 12 กันยายน 2010, 11:12:PM »

ชุมชน

วันเวลาผ่านไปไม่หวนกลับ
ข่มตาหลับอย่างไรให้หายเหงา
ไม่มีแล้วความฝันสวรรค์เรา
เรื่องเก่าเก่าเลวร้ายไม่อยากจำ

อนาคตไม่คิดหมดสิทธิ์ฝัน
อดีตอันขมขื่นและกลืนกล้ำ
ปัจจุบันบั่นทอนนอนระกำ
เก็บความช้ำร่ำไห้ใส่บทกลอน

เป็นคนดีหรือเปล่าเราไม่รู้
ลองนึกดูทีไรใจมันหลอน
ทำความดีจนล้าใครอาทร
เขาถอดถอนทอดทิ้งยิ่งปวดใจ

เหมือนชีวิตไร้หลักอยากพักผ่อน
อยากจะนอนให้นานกาลหลับใหล
สู้เพื่อเขาแล้วเราได้อะไร
หมดอาลัยตายอยากแค่กากเดน.............
ลาตายดีกว่าตู



ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม

	บันทึกการเข้า

https://seed4garden.000webhostapp.com/

13 กันยายน 2010, 11:36:AM

หนึ่งหยดพิรุณ

LV4 นักเลงประจำหมู่บ้าน

คะแนนกลอนของผู้นี้ 15

ออฟไลน์

กระทู้: 45

Re: บันทึกกลอน

« ตอบ #1 เมื่อ: 13 กันยายน 2010, 11:36:AM »

ชุมชน

๑ ใจนี้ใยมีกรรม..............เจ้างามขำพลันตัดเยื่อ
หยดใจเคยจานเจือ..........นานมิเผื่อเหลือน้ำใจ ฯ

๑ ฤาพี่มันดีเกิน...............เจ้าถึงเมินหมางผลักใส
ไม่คู่ควรฤทัย..................หรืออย่างไรเถิดบอกมา ฯ

๑ อย่าทำกันแบบนี้.........กับการที่ไม่ห่วงหา
ทุกคราวยามเย็นชา.........เหมือนกับฆ่าพี่ทั้งเป็น ฯ

๑ โอ้หนอดวงใจพี่.........ใยคนดีทำไม่เห็น
ฤาใจเจ้าเลือดเย็น............ทำกันเช่นคนห่างตา ฯ

๑ ห่วงใยที่เคยให้............ยังไม่คลายไปหรอกหนา
ยังรักยังบูชา....................เทิดแก้วตากว่าสิ่งใด ฯ

๑ ไม่โทษไม่โกรธดอก...แม้นช้ำชอกกับความพ่าย
พี่แพ้ใช่สิ้นชาย..................นานก็หายกับแผลรอย ฯ

๑ เถิดหนอจงไปดี..............คำพรพี่พึงฝากถ้อย
สู่ทางที่เจ้าคอย...................พี่คนด้อยขอส่งลา ฯ

เป็นบันทึกกลอนเก่าๆสมัยข้าพเจ้าเพิ่งหัดแต่ง



ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

16 กันยายน 2010, 02:08:PM

ตะวันฉาย

Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

คะแนนกลอนของผู้นี้ 427

ออฟไลน์

เพศ: หญิง

กระทู้: 1,159

Re: บันทึกกลอน

« ตอบ #2 เมื่อ: 16 กันยายน 2010, 02:08:PM »

ชุมชน

...เอาความในใส่กลอนตอนเจ็บปวด
แม้ลงขวดก็ไม่หายคลายห่วงหา
มาตีแผ่แช่นำช้ำเข้ามา
เอาน้ำตาเป็นหมึกจารกานท์คนรอน

...เคยรักมั่นก็พลันจากฝากแต่แผล
คนที่แคร์แลไม่เห็นเช่นอักษร
ตีบทรักแล้วหักลาพาอาวรณ์
ใครอยู่ตอนซับน้ำเนตรเหตุอาลัย

...ขอผสมอารมณ์ร้าวคราวเศร้าโศก
คู่โฉลกกับอกหักชักหวั่นไหว
ทางลูกรังฝั่งร่างสร้างทางใจ
คอนกรีตใครจะอยู่รอ..ทออักษรา...



ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ว่างเปล่า

หน้า: [1]

ชุมชน | ส่งหัวข้อนี้ | พิมพ์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: บันทึกกลอน (อ่าน 2848 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้