โลกออนไลน์ หาใช่โลกจริง

#๑๘

-๐-
ได้อ่านจบ ครบกระทู้ ดูยิ่งขำ
เรื่องที่ทำ เคยพบ ประสพเห็น
เคยท่องโลก ดิจิตอล ทุกเช้าเย็น
เคยแปลงเป็น เพศอื่น ให้ฝืนทรวง
เหตุที่ผ่า แปลงเพศ เป็นเพราะต้อง
ช่วยเหลือน้อง ป้องภัย อันใหญ่หลวง
มิใช่หวัง ทำร้าย ฤๅหลอกลวง
สิ่งทั้งปวง เลิกไป ไม่หันคืน
-๐-
ได้บทเรียน สอนใจ จากในเน็ต
ว่าจริงเท็จ อย่างไร อย่าไปฝืน
อย่าหลงรูป หลงนาม ตามทางปืน
คารมรื่น เป็นนกต่อ ขอสัมพันธ์
บางคนหวัง ติดต่อ ขอฉะดะ
ลืมศีลละ กาเม ห่างเหหัน
บางคนหวัง เงินตรา ค่าผูกพัน
แจ้วจำนรรจ์ หวังผล ให้ตนเอง
เลยไม่รู้ ว่าใคร หลอกใครแน่
ที่จริงแท้ หลอกตน ทนข่มเหง
หลอกใจตน รู้ว่าใช่ หรือไม่,เกรง
ถูกหลอกจริง แล้วคนเก่ง ไม่รู้ตัว
-๐-
แม้ยอมรับ หลักการ อยากสานฝัน
หลายชื่อนั้น ใช้เปลี่ยน เวียนยิ้มหัว
บทหญิงชาย บทยิ้มแย้ม บทขลาดกลัว
บางทีต้อง เปลี่ยนตัว รัวบทกลอน
แต่หากชาย เกิดอารมณ์ สมเป็นหญิง
อ้อนออดอิง ทางกวี ศรีสมร
หญิงเกิดกล้า ท้าทายไป แดนดงดอน
จิตเจ้าหล่อน คิดไป เราชายจริง
มิเห็นแปลก อย่างไร ใช่จริงเล่า
สำนวนเอา อวดสำแดง แถลงสิ่ง
ระบายคำ ระบัดบท ระบำอิง
มวลมิตรยิ่ง ระบือเรื่อง กระเดื่องดัง
-๐-
ฝากมิตรรัก รักกัน นั้นทางสวย
มิใช่ช่วย ผิดทาง หมดทางหวัง
รักไมตรี บทกวี มิมีชัง
ร่วมพลัง ทางนี้ ดีแน่นอน
-๐-
ส่วนเรื่องแต้ม แกมค่า ราคารัก
ใช่เรื่องหลัก ล้ำค่า สโมสร
เป็นเรื่องค่า ของน้ำใจ ให้บทกลอน
จะมากน้อย ควรย้อน มองงานตน
อย่าหลงตัว หลงใจ ใช่เราแน่
มิใช่แพ้ ชนะกัน พลันสับสน
รักจะตอบ รักจะให้ ที่ใจคน
ใจสุขล้น เมื่อยามได้ ก่ายกอดกลอน
-๐-