สุริยัณห์ ขึ้นทาง ตะวันออก
สลายหมอก ลอยสู่ กลางเวหา
เย็นเคลื่อนคล้อย ตะวัน ตกลงมา
มองด้วยตา เหมือนโลกา เป็นศูนย์กลาง

ทั้งที่ความ จริงแล้ว กลับตรงข้าม
โลกหมุนตาม อาทิตย์ มิคิดขวาง
สิ่งที่เห็น กับที่เป็น อาจสวนทาง
ลองเปิดใจ ให้กว้าง พิจารณา...
********************************************

สิ่งที่เห็น เห็นตาม ใจกำหนด
อยากคิดบท เขียนไป ตามใจฉัน
วาดให้โลก อยู่นิ่ง ก็แล้วกัน
ดวงตะวัน เคลื่อนหมุน รอบเรื่อยไป

สิ่งที่เป็น เป็นตาม วัฏจักร
สัจธรรม สลัก สรรค์สร้างไว้
ดวงอาทิตย์ อยู่นิ่ง ที่แสนไกล
ส่วนโลกใบ เล็กเล็ก นี่หมุนแทน
********************************

ถ้ามองเห็น ที่เป็น ได้ดั่งว่า
อาจต้องช้ำ อุรา เป็นไหนไหน
เคยได้ยิน ว่ารัก ทำให้ใคร
ตาบอดไป ไม่เห็น ในเหตุการณ์

เพราะบางครั้ง ทำเมิน เสียดีกว่า
ลดปัญหา เรื่องราว อันร้าวฉาน
มองผิดพลาด บ้างคง ไม่เสียงาน
ดีกว่าให้ แหลกลาญ เพราะตาดี
*****************************

เคยได้ยิน ว่าแสง ที่สาดส่อง
มิใช่ทำ ให้มอง ถูกต้องได้
ฉายให้เห็น แผ่นดิน อันกว้างไกล
ที่งดงาม ยิ่งใหญ่ ตระการตา

แต่เคยคิด ไหมว่า มันหลอกใจ
ให้ลุ่มหลง ก้าวไป เพื่อใฝ่หา
แสงอาจเผย รุ่งอรุณ แห่งฟากฟ้า
แต่ปิดดวง ดารา ของราตรี

แสงไม่ได้ ให้เห็น ที่ควรเห็น
อย่างน้อยใจ ที่เป็น หลบเร้นหนี
แสงส่องให้ ใบหน้า ที่ดูดี
แต่กลับมิ อาจส่อง ถึงจิตใจ
****************************

ชายบางคนหล่อรวยแต่เปลือกนอก
แท้จริงหลอกหวังเกาะกินกับผู้หญิง
ชายบางคนขี้เหล่และจนจริง
อาจมีสิ่งดีงามซ่อนในใจ

สิ่งที่เห็นอาจไม่ใช่สิ่งที่เป็น
ต้องใจเย็นดูให้ลึกให้ผ่องใส
ต้องดูจริงดูให้รู้ถึงเนื้อใน
ไม่ใช่เห็นใครหล่อขอคบเลย