ก่อนเคยเป็นกลอนที่แสนหวาน
ตอนนี้ความช้ำทรมานทำให้กลอนขม
เหลือเพียงกลอนแสนเศร้ากับใจเหงาดวงกลมๆ
เหลือแต่น้ำตาที่พร่างพรม กับอารมณ์แห่งความเสียใจ.....
คงเขียนเหมือนเดิมไม่ได้
ทั้งหัวใจและร่ายกายล้าอ่อนไหว
เจ็บปวดแสนกับการดูแคลนของคนที่ไร้ใจ
ไม่ว่าวันนี้วันไหน คงเป็นกลอนเศร้าร่ำไป ทุกครา.....