
เลี้ยงต้อยมาแต่เล็กเป็นเด็กน้อย
เธอปลดปล่อยตัวหญิงวิ่งเพ่นพ่าน
ยืนเหรอหราหน้าเหวอเธอรำคาญ
เขกกะบาลสักทีปรี่เอาคืน
เสียแรงตบต่อยเตะเละเลือดสาด
เสียประสาทตอนแก่แหม!ขมขื่น
กัลมลีพลีตับหลับทั้งยืน
แปร์ขอยื่นมะเหงกเขกอีกที!
หนอยนังเอ็มมี่ ..

555
ส่งต่อพี่มังตรากับป๊าห้าวแล้วกัน..เตะป้าบส่งให้







ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า