ใครบางคน . . . ทำฉันหล่นหายระหว่างทาง
หลงลืมกันไปบ้าง . .. เพราะความอ่อนไหว
สุดมือเอื้อมคว้า ~ ก็คงต้องปล่อยไป
เพราะฉันไม่มีพรุ่งนี้ไว้รอใคร . .. เช่นกัน
ชีวิต . . . ก็เหมือนดวงอาทิตย์ที่ตกจากฟ้า
เข้าสู่ราตรีนิทรา . .. เพียงเพื่อลืมตาตื่นจากฝัน
ล้มตรงไหน ~ จะลุกและก้าวต่อไปจากตรงนั้น
“ไม่เป็นไรนะตัวฉัน”
แม้ไม่มีคนเห็นความสำคัญ . .. ไม่เป็นไร~*
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
