แม้จากไป ไกลแสน ไม่แม้นเหมือน
อุ่นไอเตือน เยือนเช้า เฝ้ามองหา
ฤทัยหวั่น จริงฉัน ครั้นลืมตา
กลัวนภา มืดมิด ปิดดวงดาว
ทั้งการบ้าน การเมือง มีเรื่องยุ่ง
มันอีนุง ตุงนัง เมื่อฟังข่าว
ขนชาวบ้าน เข้ากรุง มุ่งการณ์ยาว
น้ำตาสาว คราวนี้ มีไหลย้อน
แสนสงสาร ประเทศ ทุกเขตแคว้น
ไยตอบแทน ผีปู่ย่า พาทอดถอน
คงนั่งนึก แหนงหน่าย มิคลายคลอน
ทุกช่วงตอน แย่งยื้อ คือฝ่ายใด
ปลุกระดม ถมทับ ให้ยับย่อย
ช่วยกันปล่อย ข่าวขุ่น หนุนกันใหญ่
น่าสงสาร เอกราช อธิปไตย
ต่อนี้ไป คงไม่ขลัง เหมือนดังเดิม
พันทอง
๒๕/๑๑/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
