...........................
................................
แม้พบเธอเจอหน้าหาประวิง
นั่งหนุงหนิง-ทวงหนี้..เมื่อปีกลาย
คิดคำนึงถึงเพ็ญเดือนสิบสอง
อยากพบหน้าเนื้อทองที่ห่างหาย
ถึงวันลอยกระทงคงรอชาย
อย่างโดดเดี่ยวเดียวดายมิวายครวญ
เจ้าร้องร่ำพร่ำเพ้อหากเก้อเขิน
คงจะเดินลำบากฝากไห้หวน
เพราะหลายปีผ่านมาอุรารวน
มิมีใครมาชวนลอยกระทง
มาปีนี้รีบทวงบอกล่วงหน้า
กลัวพี่ยาหลงปลื้มจนลืมหลง
ปล่อยให้น้องหมองไหม้ห่างไกลคง
ชีพปลดปลงแน่แท้หากแชเชือน
จงรอพี่ที่เก่าอย่าเหงาหงอย
เรือลำน้อยคอยชายอย่าคลายเคลื่อน
จะเปียแชร์มือวางตอนกลางเดือน
อย่าลืมเลือนมาแน่...หากแชร์วิน
“ไพร พนาวัลย์”