ยืนเดียวดาย ทำไม ในยามนี้
อ่านกลอนที่ สนุก อย่าทุกข์ขัง
หายใจไว้ เถิดหนอ ต่อชีวัง
มีสตังค์ รีบจ่าย เดี๋ยวตายฟรี
มรดก ตกทอด ตลอดนั้น
แบ่งให้พัน สักหน่อย นะกลอยพี่
สามสิบล้าน บ้านรถ จดมาซี
ทองแท่งมี เท่าไหร่ แบ่งให้มา
ส่วนหนี้สิน พี่หนอ ขอยกให้
ใช้เมื่อไหร่ ไปเคลีย กลัวเสียหน้า
ตุ้มหูเพชร เม็ดใหญ่ ได้ราคา
ยึดเอามา ไม่ต้องบัน ฉันต้องการ
พันทอง
๑๘/๑๐/๕๖
ยืนพิงเสา เหงาจัง..จนนั่งหงอย
น้องนั่งคอยอ่านกวีพี่ขับขาน
กลับมาหนี ซะได้..หายไปนาน
หอบเงินบานตะไท..ไปไหนมา
เห็นกันอยู่หลัดหลัด..ไยพลัดหลง
นี่พี่คง เจอเสี่ยใหญ่ จึงหายหน้า
กลับคืนเรือนครานี้..ขี่เบ๊นซ์มา
หิ้วปราด้าใบใหม่ใส่เงินตุง
ถอดผ้าซิ่น ทิ้งไว้..ไม่ใส่แล้ว
ชุดใหม่แจ๋วงามเริ่ด..ยามเปิดถุง
ทั้งแหวนเพชร, สร้อยทอง กองนังนุง
สายรัดพุงอล่องฉ่องทองทั้งตัว
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
