ยินเสียงฝน หล่นมา ใจว้าวุ่น
อวลอบอุ่น ละมุนกลิ่น ประทินไหว
แอบหลับตา คว้าสิ้น ระรินไอ
แม้หนาวเหน็บ เพียงใด ได้ชื่นทรวง
วอนสายลม ห่มใจ ใครคนหนึ่ง
คนที่ซึ่ง ซึ้งจิต คิดเป็นห่วง
หลายวันผ่าน มานขึง บึ้งแดดวง
ฝากลมท้วง ทายทัก รักเหมือนเคย
สายฝนพรำ พร่ำขอ มิท้อหนี
นานแรมปี ดีใจ ได้เปิดเผย
ทุกหยาดหยด พจน์ฉ่ำ คำที่เปรย
ไม่ลืมเลย เชยชื่น ทุกคืนวัน
ความคิดถึง ส่งไป ให้ตลอด
ดวงฤดี มีสอด พรอดสนั่น
สี่ห้องนี้ ฟรีหมาย หลายร้อยพัน
เจิดแจ่มแจ้ง แสงจันทร์ ในชั้นฟ้า
ขอเป็นเมฆ เสกแต่ง ทุกแห่งหน
นภาดล ยลยิน ถวิลหา
ห่วงเสมอ จากใจ คนไกลตา
เหมือนทิวา ห่วงกลางวัน นั้นไม่จาง
ฉันกลับห่วง ยิ่งกว่า อยากคว้าไขว่
เอามาไว้ ใกล้ใกล้ มิให้ห่าง
เก็บดาวน้อย ร้อยถัก สลักวาง
เก็บรักร้าง ครั้งก่อน อ้อนคืนดี
๓๑/๐๘/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
