อยู่คนเดียวเปลี่ยวเหงาเศร้าและท้อ
กับการรอคอยเฝ้าเจ้างามขำ
รักมิรักพักหลอกหยอกและอำ
เหมือนแกล้งทำพี่หลงมิปลงใจ
ตัดสินเถิดเปิดจิตลองคิดหน่อย
มัวล่องลอยหาฝันจะหวั่นไหว
ปรารถนาหามิพบหลบทำไม
เปลี่ยนเงื่อนไขน้อยลงคงจะดี
คนรอคอยหงอยเหงายังเฝ้าอยู่
เพราะมิรู้รักแล้วแก้วตาพี่
เหลือบแลมองลองคบจบซักที
เผื่อเรานี้เป็นสุขกว่าทุกวัน
---กังวาน---
กับการรอคอยเฝ้าเจ้างามขำ
รักมิรักพักหลอกหยอกและอำ
เหมือนแกล้งทำพี่หลงมิปลงใจ
ตัดสินเถิดเปิดจิตลองคิดหน่อย
มัวล่องลอยหาฝันจะหวั่นไหว
ปรารถนาหามิพบหลบทำไม
เปลี่ยนเงื่อนไขน้อยลงคงจะดี
คนรอคอยหงอยเหงายังเฝ้าอยู่
เพราะมิรู้รักแล้วแก้วตาพี่
เหลือบแลมองลองคบจบซักที
เผื่อเรานี้เป็นสุขกว่าทุกวัน
---กังวาน---
มิได้เจตนา...จะมารัก
พรหมลิขิต คงผลัก ยามพักฝัน
บ่อยคิดถึง เหมือนมี พี่ผูกพัน
ครั้งไหวหวั่น คล้ายจิต คิดห่วงพา...
...มิตั้งใจ ไยจิต เผลอคิดถึง
ไฉนจึง เหม่อหลง พะวงหา
หรือเป็นเธอ ที่โลก มอบโชคมา
จึงเผลอเคลิ้ม บางครา เหมือนว่าเธอ...
รัตนาวดี
พรหมลิขิต คงผลัก ยามพักฝัน
บ่อยคิดถึง เหมือนมี พี่ผูกพัน
ครั้งไหวหวั่น คล้ายจิต คิดห่วงพา...
...มิตั้งใจ ไยจิต เผลอคิดถึง
ไฉนจึง เหม่อหลง พะวงหา
หรือเป็นเธอ ที่โลก มอบโชคมา
จึงเผลอเคลิ้ม บางครา เหมือนว่าเธอ...
รัตนาวดี
หากสองใจประครองทำนองรัก
ร้อยสลักภักดิ์ทรวงห่วงสมอ
จะมิเหมือนภาพฝันอันพล่าเบลอ
คงได้เจอรักมั่นทุกวันคืน
เถอะหากแม้ดวงใจใฝ่ถวิล
ร้อยดวงจินต์คู่ไว้อย่าได้ฝืน
สานสายใสโยงอยู่คู่ขวัญยืน
ให้สุขชื่นสดใสดั่งใจปอง
"สุนันยา"
(โดนน้ำลูกยอไล่ซะกระทู้ตกหมดเลยอย่างนี้คนเขียนกลอนก็ท้อนะคะ)
ร้อยสลักภักดิ์ทรวงห่วงสมอ
จะมิเหมือนภาพฝันอันพล่าเบลอ
คงได้เจอรักมั่นทุกวันคืน
เถอะหากแม้ดวงใจใฝ่ถวิล
ร้อยดวงจินต์คู่ไว้อย่าได้ฝืน
สานสายใสโยงอยู่คู่ขวัญยืน
ให้สุขชื่นสดใสดั่งใจปอง
"สุนันยา"
(โดนน้ำลูกยอไล่ซะกระทู้ตกหมดเลยอย่างนี้คนเขียนกลอนก็ท้อนะคะ)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
