เก็บอักษร ร้อยถัก สลักเกี่ยว
ฟั่นเป็นเกลียว ผูกปม คมยิ่งกว่า
เอาสายใย ครองครอบ มอบชีวา
เลิศล้ำค่า เปรียบดาว พราววับแวม
อาทิตย์เคลื่อน เดือนคล้อย ลอยตรงหน้า
ส่องแสงจ้า เจิดจำรัส จัดว่าแจ่ม
ครั้นเดือนดับ ลับฟ้า มาข้างแรม
ดาวเคยแจม จ่อมจม ก้มหลบไป
จวบอุษา วันใหม่ สดใสส่อง
สกุณา ร่ำร้อง มองไหวไหว
แมลงปอ ล้อคลื่น ตื่นตกใจ
รุ่งอรุณ วันใหม่ ได้มาเยือน
วัฎจักร หมุนเวียน เปลี่ยนไปนั้น
เวลาพลัน เปลี่ยนแปร อย่าแลเลื่อน
ใจคนเฉก เช่นกัน หวั่นแชเชือน
จึงย้ำเตือน เธอจ๋า อย่าเปลี่ยนใจ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
