สำนวนหวาน หว่านพรม ว่าตรมเหงา
ที่ใฝ่เฝ้า หาผู้ คู่สนอง
หวังได้สม รมย์รื่น ดั่งชื่นปอง
ท่วงทำนอง ร้องร่ำ รำพันมา
******************
เธอจะหา กี่คน มาดลจิต
เธอจะคิด กี่คราว จึงเฝ้าหา
เธอจะเลือก แบบไหน ในสายตา
เธอจะรู้ คุณค่า คำว่ารัก
เธอเคยบอ รักฉัน นั้นเป็นหนึ่ง
เธอเคยซึ้ง ตรึงใจ ได้ประจักษ์
เธอเคยคอย ร้อยเรียง แนบเคียงพักต์
เธอตระหนัก แก่ใจ ว่าใครควร
*************
หรือว่าเธอ ไม่จำ น้ำคำเอ่ย
จึงละเลย เปรยคำ ทำไห้หวน
ว่าสิ้นรัก อาลัย อุ่นไออวล
เธอเรรวน สิ้นดี นะที่รัก....
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
