ข่าวเธอไปสันถวะระนาดทุ้ม
ระนาดเอกจึงกลุ้มเธออ่อนไหว
เล่นเพลงแขกลพบุรียิ่งจี้ไช
เธอยังไม่ซาบซึ้งถึงฤดี
"ลำดวนเอ๋ยจะด่วนไปก่อนแล้ว
เกดแก้วพิกุลยี่สุ่นศรี
จะโรยร้างห่างสิ้นกลิ่นมาลี
จำปีเอ๋ยกี่ปีจะมาพบ"
วันทองครวญหวนไห้ไม่อยากจาก
แต่เธอพรากตัวปลีกคิดหลีกหลบ
จำเล่นเพลงลาวครวญใจซวนซบ
แม้ร้อยจบถึงนุชไม่หยุดพัก
มือรัวไม้ระนาดแทบขาดจิต
ส่งถึงมิตรรักไปจนไม้หัก
ก็ส่งไปไม่ถึงแม้ครึ่งรัก
จงรู้จักข่มใจหาใหม่นะ
ดาว อาชาไนย
ระนาดเอกจึงกลุ้มเธออ่อนไหว
เล่นเพลงแขกลพบุรียิ่งจี้ไช
เธอยังไม่ซาบซึ้งถึงฤดี
"ลำดวนเอ๋ยจะด่วนไปก่อนแล้ว
เกดแก้วพิกุลยี่สุ่นศรี
จะโรยร้างห่างสิ้นกลิ่นมาลี
จำปีเอ๋ยกี่ปีจะมาพบ"
วันทองครวญหวนไห้ไม่อยากจาก
แต่เธอพรากตัวปลีกคิดหลีกหลบ
จำเล่นเพลงลาวครวญใจซวนซบ
แม้ร้อยจบถึงนุชไม่หยุดพัก
มือรัวไม้ระนาดแทบขาดจิต
ส่งถึงมิตรรักไปจนไม้หัก
ก็ส่งไปไม่ถึงแม้ครึ่งรัก
จงรู้จักข่มใจหาใหม่นะ
ดาว อาชาไนย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
