"ป่วยการ..."
๐
เราเหมือนคนห่างกันในวันนี้
เป็นวันที่ตัดใจไม่วอนขอ
เราต่างคนต่างไปไม่ต้องง้อ
หรือคิดก่อรักคืนให้ยืนยาว
แม้ก่อนเคยเบียดแทรกแลกรอยยิ้ม
ส่งตาปริ่มประกายให้คลายหนาว
เพียงแค่มองรู้ใจในเรื่องราว
มิต้องกล่าวบอกแจ้งแสดงความ
วันที่ฉันหันหลังตั่งใจมั่น
จะไม่หันกลับไปให้เธอหยาม
โลกถล่มจมหมดสิ้นงดงาม
เงาไม่ตามตัวไปก็ไม่แคร์
รู้ฉันรู้ผิดหวังพลังถอย
ใจดวงน้อยเจ็บช้ำระกำแน่
หัวใจฉันแกร่งพอไม่ท้อแท้
ฉันดูแลใจได้ไม่มีเธอ
มือเคยจูงมือกันนั้นอดีต
ฉันขอขีดเส้นว่างทางเสนอ
ภาพที่ฝันแค่เงาเก่าพร่าเบลอ
อย่าพบเจอพัวพันกันอีกเลย
เราเหมือนคนห่างกันนั้นแน่แล้ว
ฉันแน่แน่วเดินห่างอย่างเปิดเผย
เราเหมือนคนห่างไกลไม่คุ้นเคย
ป่วยการเอ่ยฝากลม..จงข่มใจ
"กานต์ฑิตา"
๒๒ กรกฎาคม ๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
