กาลเวลาหมุนวนใจคนเปลี่ยน
จะให้เนียนแน่นหนักยากจักขอ
เหล็กที่ว่ามันแข็งและแกร่งพอ
ก็ยังงอเมื่อไฟเผาไหม้มัน
หวังอะไรกับใจที่ไหวอ่อน
ก็แค่ก้อนเลือดเนื้อเจือปนฝัน
ไม่ต้องมีแบบบทเข้ากดดัน
ก็พลิกผันเปลี่ยนแปรแค่ลมพา
--ณัชชา--
เห็นเธอทำขึงขังเฝ้าชังโกรธ
ประดุจโจทก์กลางศาลปานต่อว่า
คำช่างคมลมที่ทวีมา
คือการฆ่าจำเลยยามเอ่ยไป
ทรวงของคนอย่าเปรียบนำเทียบเหล็ก
ก้อนเนื้อเล็กที่เต้นเธอเห็นได้
ยังรำพึงถึงเธอบ่อยเผลอใจ
คำว่าใช่เหนี่ยวรั้งจึงนั่งครวญ..
ระนาดเอก
ประดุจโจทก์กลางศาลปานต่อว่า
คำช่างคมลมที่ทวีมา
คือการฆ่าจำเลยยามเอ่ยไป
ทรวงของคนอย่าเปรียบนำเทียบเหล็ก
ก้อนเนื้อเล็กที่เต้นเธอเห็นได้
ยังรำพึงถึงเธอบ่อยเผลอใจ
คำว่าใช่เหนี่ยวรั้งจึงนั่งครวญ..
ระนาดเอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
