"ลมๆแล้งๆ?"
๐
เราเหมือนคนห่างกันกระนั้นหรือ
ก่อนจูงมือสบตามาหันหลัง
เราเหมือนคนไกลกันขั้นรักพัง
หรือยังนั่งในใจใคร่ถามเธอ
ก่อนฟังเพลงเดียวกันสรรแลกยิ้ม
ส่งตาพริ้มปริ่มรักทักเสมอ
เดาใจกันรู้ใจในยามเจอ
ต่างเสนอสนองเราสองใจ
วันที่เธอหันหลังทั้งแปรเปลี่ยน
ดุจแสงเทียนต้องลมล้มเปลวไข
โลกฉับพลันก็เปลี่ยนเจียนหมดไฟ
มองทางใดเงาทุกข์รุกผจญ
รู้ใช่ไหมโลกนี้หากสีมืด
ธรรมชาติคงชืดฝืดและหม่น
หัวใจฉันคล้ายกันนั้นทุรน
อยู่บนหนทางแห่งแสงไม่มี
คนเคยเดินจูงมือหรือเปี่ยมรัก
มาไร้หลักโดดเดี่ยวเปลี่ยวแสงสี
คนเคยฝันวันรุ่งหวังพรุ่งนี้
ช้ำเหลือดีเมื่อฝันมันสิ้นลง
เราเหมือนคนห่างกันกระนั้นหรือ
ฉันเฝ้ายื้อจอมขวัญถึงขั้นหลง
เราเหมือนคนไกลกันฉันยากปลง
ยังประสงค์ลมแล้งแห่งการรอ..
ระนาดเอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
