จ้องดาวเดือน ทีไร ให้ใจหาย
เหมือนพี่ชาย ยิ้มรื่น ไม่ขื่นหมอง
ฤทัยชื่น ทันที ที่หมายมอง
สุขเนืองนอง จริงแท้ มิแปรไป
ยามน้องเหนื่อย เมื่อยล้า มองฟ้ากว้าง
เมฆลอยคว้าง กลางหาว คราวหม่นไหม้
คะนึงหวน ครวญหา แสนอาลัย
ยามห่างไกล ไร้รัก หนักกมล
เมื่อไหร่หนอ ความรัก จักสมหวัง
ขอพลัง ส่งไป ในฟ้าฝน
กระซิบหวาน ซ่านซ่า พาภิรมย์
ว่ารักขม กลับกลาย ย้ายสมปอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
