เมื่อเก็บกด ปลดแอก แล้วแหกคอก
หาทางออก ไม่ได้ จำใจฝืน
มีพื้นที่ จำกัด ให้หยัดยืน
เห็นเขาชื่น ยิ่งช้ำ ระกำใจ
คิดข่มเขา โคขืน ให้กลืนหญ้า
ปรารถนา หญ้าอ่อน นอนน้ำใส
ขอเจ้าของ อย่าโกรธ โปรดอภัย
เบื่อเมื่อไร คิดกลับคอก จะบอกเอง
......ยากูซ่า......
หาทางออก ไม่ได้ จำใจฝืน
มีพื้นที่ จำกัด ให้หยัดยืน
เห็นเขาชื่น ยิ่งช้ำ ระกำใจ
คิดข่มเขา โคขืน ให้กลืนหญ้า
ปรารถนา หญ้าอ่อน นอนน้ำใส
ขอเจ้าของ อย่าโกรธ โปรดอภัย
เบื่อเมื่อไร คิดกลับคอก จะบอกเอง
......ยากูซ่า......
...โคของฉัน โดนเขา เป่าคาถา
เสกใส่หญ้า ป้อนกิน จนสิ้นเก่ง
จึงเสียท่า พลาดติด รำผิดเพลง
ลืมทางกลับ บ้านเอง ไร้เกรงใจ...
...มัวก้มหน้า ลงดิน กินหญ้าอ่อน
บังเอิญย้อน กลับตรง ทางหลงไหล
อยากกินเลือด เชือดยิง แล้วทิ้งไป
หาโคผู้ ตัวใหม่ มาไว้ชม...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
