.jpg)
แม้มีทุกข์ปนแซมแจมถวาย
แต่ในยามเปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย
ก็ผ่อนคลายเมื่อระลึกนึกถึงมัน
จึงเก็บสิ่งดีๆที่ตกหล่น
มารวมคนจนผลึกลึกในฝัน
เก็บถนอมภาพบ้างในบางวัน
เก็บภาพนั้นมาให้ใจคำนึง
ในบางคราคล้ายคลาไม่ลาจาก
ลมจากปากยังละมุนอบอุ่นถึง
ความห่วงหวงห่วงหาจึงตราตรึง
ยามคนึงจึงเหมือนไม่เคลื่อนลา
จึงยิ้มได้แม้น้ำตาพร่าสองแก้ม
จึงยังแต้มความสุขในทุกขา
แม้ครวญคร่ำร่ำบ้างในบางครา
แต่รู้ว่าที่แท้....แค่...ความทรงจำ
**************************
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
