เล่นกลบท นายโรงลืมกรับ
มาร้องรับกับคำนำสนิท
เพียงสนุกสุขสันต์วันละนิด
อย่าได้คิดอะไรให้ลึกนัก
มีพี่น้องผองเพื่อนมาเยือนเยอะ
อาจมีเลอะเปรอะบ้างต่างขุ่นขลัก
แต่น้ำใจทุกผู้ดูน่ารัก
เกินจะหักใจห้ามไม่ตามแทะ
ไม่ต้องกลัวตัวหม่นบนกระบะ
ไม่เปะปะให้เปื้อนจนเชือนแฉะ
เพียงระวังมือไม้อย่าหมายแคะ
อย่าแอบแกะแบะซิบรีบหยิบมุด
เขาว่าขำขำเกี่ยวเยี่ยวแทบปริบ
เลยกระซิบหยิบไว้อย่าให้หลุด
อั้นไว้ก่อนก่อนขำเดี๋ยวชำรุด
เมื่อขำสุดค่อยแกะแบะชำระ..
มาร้องรับกับคำนำสนิท
เพียงสนุกสุขสันต์วันละนิด
อย่าได้คิดอะไรให้ลึกนัก
มีพี่น้องผองเพื่อนมาเยือนเยอะ
อาจมีเลอะเปรอะบ้างต่างขุ่นขลัก
แต่น้ำใจทุกผู้ดูน่ารัก
เกินจะหักใจห้ามไม่ตามแทะ
ไม่ต้องกลัวตัวหม่นบนกระบะ
ไม่เปะปะให้เปื้อนจนเชือนแฉะ
เพียงระวังมือไม้อย่าหมายแคะ
อย่าแอบแกะแบะซิบรีบหยิบมุด
เขาว่าขำขำเกี่ยวเยี่ยวแทบปริบ
เลยกระซิบหยิบไว้อย่าให้หลุด
อั้นไว้ก่อนก่อนขำเดี๋ยวชำรุด
เมื่อขำสุดค่อยแกะแบะชำระ..
"บ้านริมโขง"
เจออาจารย์ กานท์กลอน กระฉ่อนชื่อ
ฉันเลยตื้อ มือสั่น ขวัญผงะ
คิดไม่ออก บอกไม่ถูก ผูกไงวะ
ต่อเปะปะ ทะนง หลงทึกทัก
สี่ทุ่มครึ่ง ตึงเครียด พิงเหยียดขา
ทนถ่างตา บ้าหลัง นั่งอึกอัก
เขียนเร่งด่วน หยวนไป จะได้พัก
ต่อกุกกัก ยักย้าย คล้ายหมดมุก
สุนทรวิทย์
ฉันเลยตื้อ มือสั่น ขวัญผงะ
คิดไม่ออก บอกไม่ถูก ผูกไงวะ
ต่อเปะปะ ทะนง หลงทึกทัก
สี่ทุ่มครึ่ง ตึงเครียด พิงเหยียดขา
ทนถ่างตา บ้าหลัง นั่งอึกอัก
เขียนเร่งด่วน หยวนไป จะได้พัก
ต่อกุกกัก ยักย้าย คล้ายหมดมุก
สุนทรวิทย์