ถ้อยแถลง แสร้งเสนอ เพ้อเจ้อนัก
ถึงจะรัก ปานใด ใจร้อนเร่า
ด้วยว่าเธอ มีอื่น กล้ำกลืนเอา
ฉันต้องเศร้า ระทม ตรมดวงแด
เมื่อแรกรัก มักหวาน ปานน้ำอ้อย
พอนานหน่อย กร่อยจืด ชืดแทบแย่
แม้น้ำตาล เมืองเพชร เธอไม่แล
อกกลัดหนอง หมองแน่ แพ้เรื่อยไป
ความระแวง ของฉัน นั้นถูกต้อง
เธอมีหญิง อีกสอง ตรองหน่อยไหม
ฉันแอบเห็น หลายครั้ง ไม่ตั้งใจ
แต่ข้างใน เหลวแหลก แตกยับเยิน
ฉันจึงขอ อำลา มาเพราะรัก
ฤทัยช้ำ ยิ่งนัก ถูกหักเหิน
ต่อแต่นี้ ขอก้มหน้า คราต้องเมิน
ตามทางเดิน ของใจ ไม่ไหวแล้ว
พันทอง
เข้าใจผิด เรื่องอันใด ให้บอกกล่าว
ไปฟังข่าว มาจากไหน ไม่จริงหนอ
คนอย่างฉัน ความซื่อสัตย์ ชัดมีพอ
ใช่งอนง้อ แค่ขอถาม ความเป็นจริง
หรือเพราะมอง ภาพฉันไป ในแง่ร้าย
จึงทำลาย ความเชื่อใจ ไม่เหลือสิ่ง
ถูกปิดหู ปิดตาจาก ฉากความจริง
จึงไม่นิ่ง เลยหัวใจ ไม่คิดตรอง
ฉันไม่มี หญิงคนใด ไม่มีหรอก
ฟังคำบอก และจำไว้ ใช่ใจสอง
รักที่ให้ ไม่มีจิต คิดสำรอง
น้ำตานอง ค่าหัวใจ ไม่เห็นเลย
เธออำลา เพราะเข้าใจ ในสิ่งผิด
ขอให้คิด ทบทวนใจ ไขเฉลย
หากคิดดี ค่าไม่พอ ก็ลาเลย
ดีกว่าเฉย ไม่ยอมสู้ รู้ความจริง
ไปฟังข่าว มาจากไหน ไม่จริงหนอ
คนอย่างฉัน ความซื่อสัตย์ ชัดมีพอ
ใช่งอนง้อ แค่ขอถาม ความเป็นจริง
หรือเพราะมอง ภาพฉันไป ในแง่ร้าย
จึงทำลาย ความเชื่อใจ ไม่เหลือสิ่ง
ถูกปิดหู ปิดตาจาก ฉากความจริง
จึงไม่นิ่ง เลยหัวใจ ไม่คิดตรอง
ฉันไม่มี หญิงคนใด ไม่มีหรอก
ฟังคำบอก และจำไว้ ใช่ใจสอง
รักที่ให้ ไม่มีจิต คิดสำรอง
น้ำตานอง ค่าหัวใจ ไม่เห็นเลย
เธออำลา เพราะเข้าใจ ในสิ่งผิด
ขอให้คิด ทบทวนใจ ไขเฉลย
หากคิดดี ค่าไม่พอ ก็ลาเลย
ดีกว่าเฉย ไม่ยอมสู้ รู้ความจริง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
