.jpg)
ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ
เจ้าลั่นทมลมทวนก็หวนหม่น
หล่นจากต้นใครเล่าจะเฝ้าถนอม
และดอกโรยโหยไห้ไร้คนดอม
แอบจมจ่อมซุกร่างอย่าง..ลั่นทม
ร่วงอยู่ข้างกอหญ้าคราหน้าหนาว
บนทางเท้าถูกคนเหยียบจนขม
กลีบกระจายช้ำชอกท่ามหมอกลม
เพราะเป็นเพียงลั่นทมที่กลมกลืน
มิใช่อย่างสารภีที่หอมหวน
ตรลบอวนนาสาชมว่าชื่น
หรือเกินใฝ่ดั่งบุหลันเจ้าขวัญยืน
ชั่วคราชื่นแล้วตรมเพียงลมล้อ..
สะบัดดอกบอกใบขอไกลห่าง
ควงกลีบร้างหล่นไหวใจเหี่ยวห่อ
และลั่นทมขมขื่นยังฝืนรอ
เหงาใบช่อไร้คนชม...ลั่นทมครวญ
แซมค่ะ
ดอกเอ๋ยดอกลีลาวดี อย่าโศกีโศกเศร้าเจ้าจงหวน
พิศเพ่งรำพึงคนึงทวน ทุกอย่างล้วนเป็นไปตามไตรลักษณ์
ทั้งลั่นทม,สารภี ศรีบุปผา ถึงเวลาแล้วแลเห็นเป็นประจักษ์
กลิ่นสีสวยหอมอยู่พร้อมพรัก จำแตกหักร้าวรานตามกาลเอย
เนิน จำราย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
