สายลมลอยล่องคล้อย
งามชม้อยคอยเวหา
พรีกพริ้วกลีบเมฆา
ลอยลับลาเลือนหายไป
งามชม้อยคอยเวหา
พรีกพริ้วกลีบเมฆา
ลอยลับลาเลือนหายไป
.......ความสุขนั้นไม่จีรัง เสมือนหนึ่งหมู่เมฆ ก่อตัวเป็นรููปร่างขึ้นได้เพราะแรงลม พลันก็แตกสลายไปเพราะแรงลมเช่นกัน.......
ลมหวานปานผึ้งหลวง
ลมบ่หวงทวงคำมั่น
ลมลิ้นมิสิ้นวัน
ตระบัดถ้วนหวนคำคน
ลมบ่หวงทวงคำมั่น
ลมลิ้นมิสิ้นวัน
ตระบัดถ้วนหวนคำคน
.......อย่าหลงใหลในลมปากคน ถ้าไม่อยากหลงอยู่ในวังวน...จนวางวาย.......