ยามอัสดง...ฉันยังคงยืนมองฟ้า
แล้วลังเลว่า...จะก้าวต่อไปทางไหน
เมื่อไม่มีเธอ...ในวันนี้...ก็ไม่เหลือใคร
แล้ววันต่อไป...จะให้อยู่อย่างไร...เมื่อไม่มีเรา
กลั้นสะอื้น...ฝืน...ไม่อยากมีน้ำตา
หากทั้งใจมันอ่อนล้า...ยังไขว่คว้าหาแต่เขา
เมื่อแสงแห่งเธอลาลับ...จนมิอาจไล่จับ...แม้เพียงเงา
บอกตัวเองเบาเบา...ปล่อยมือเขา...ยื้อไว้ให้เศร้าอีกทำไม
ใจเจ้าเอ๋ย...อย่าคิดถึงเขาอีกเลย...แค่คนเคยรัก
จะปล่อยให้ตัวเองจมอยู่กับอกที่หัก...ไปอีกสักแค่ไหน
เมื่อแสงแห่งรักดับลง...ปลงเสียเถิดหัวใจ
และจงก้าวต่อไป...ต่อให้มืดมนสักเพียงใดก็ตาม
แล้วลังเลว่า...จะก้าวต่อไปทางไหน
เมื่อไม่มีเธอ...ในวันนี้...ก็ไม่เหลือใคร
แล้ววันต่อไป...จะให้อยู่อย่างไร...เมื่อไม่มีเรา
กลั้นสะอื้น...ฝืน...ไม่อยากมีน้ำตา
หากทั้งใจมันอ่อนล้า...ยังไขว่คว้าหาแต่เขา
เมื่อแสงแห่งเธอลาลับ...จนมิอาจไล่จับ...แม้เพียงเงา
บอกตัวเองเบาเบา...ปล่อยมือเขา...ยื้อไว้ให้เศร้าอีกทำไม
ใจเจ้าเอ๋ย...อย่าคิดถึงเขาอีกเลย...แค่คนเคยรัก
จะปล่อยให้ตัวเองจมอยู่กับอกที่หัก...ไปอีกสักแค่ไหน
เมื่อแสงแห่งรักดับลง...ปลงเสียเถิดหัวใจ
และจงก้าวต่อไป...ต่อให้มืดมนสักเพียงใดก็ตาม
เอ-มิ-กา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
