กระท่อมน้อยหอมดินหอมกลิ่นหญ้า
แม้พี่เป็นชาวนาน่าสรรเสริญ
ใฝ่ปองรักภักดีไม่มีเมิน
สูงค่าเกินสินทรัพย์นับอนันต์
มาลัยน้องฝากให้คนปลายทุ่ง
หนีเมืองกรุงตึกใหญ่ภัยมหันต์
ผู้คนต่างอวดโอ้...โชว์แข่งกัน
ล้วนเสกสรรแต้มแต่งคอยแย่งยื้อ
หรือจะเทียบน้ำใจใสสะอาด
ธรรมชาติคือครรลองของคนซื่อ
เปี่ยมไมตรีประกาศไว้ได้ระบือ
ว่าพี่คือแสงทองของชีวิต
จะกลิ่นกรุ่นราตรีที่ข้างรั้ว
หรือหน้าวัวรูปหัวใจอำไพจิต
หอมคัดเค้าเล้าโลมพี่ชมชิด
เคียงสนิทร้อยบุหงามาร่วมเรียง
และจำปาหน้าบ้านบานสะพรั่ง
เกาะกิ่งยังปักษาพาส่งเสียง
พี่คนดีหนุ่มบ้านนามาขอเคียง
คือวังเวียงแสนหวานที่บ้านเรา
แซมค่ะ
02/02/2012