[/quote]
ก็หัวอกเดียวกันทั้งนั้นหนอ
นั่งทุกข์ท้อกล้ำกลืนความขื่นขม
จะพูดไปเขารำคาญไม่หวานคม
คนเคยชมก็ชิงชังนั่งอับอาย
โถคุณน้องเพิ่งแวะพักแถวหลักสี่
ส่วนตัวพี่พูดไปแล้วใจหาย
ผ่านถึงแยกสุทธิสารสะพานควาย
ไม่กี่ป้ายก็จะถึงอนุสาวรีย์ฯ
ถึงแม้วัยทองทิพย์จะหยิบยื่น
ยังสดชื่นแข็งขันทุกวันวี่
กล้วยน้ำว้ากระเทียมดองล้วนของดี
ของมึนเมามีดีกรีไม่พบพาน
มันก็มีเท่านี้แหละชีวิต
อย่าไปคิดหยุดยั้งเรื่องสังขาร
เจริญเมตตาธรรมสุขสำราญ
เลี้ยงหลานๆน่ารักๆไว้สักคน...อิอิ
แก้ว กรุงเก่า
ก็หัวอกเดียวกันทั้งนั้นหนอ
นั่งทุกข์ท้อกล้ำกลืนความขื่นขม
จะพูดไปเขารำคาญไม่หวานคม
คนเคยชมก็ชิงชังนั่งอับอาย
โถคุณน้องเพิ่งแวะพักแถวหลักสี่
ส่วนตัวพี่พูดไปแล้วใจหาย
ผ่านถึงแยกสุทธิสารสะพานควาย
ไม่กี่ป้ายก็จะถึงอนุสาวรีย์ฯ
ถึงแม้วัยทองทิพย์จะหยิบยื่น
ยังสดชื่นแข็งขันทุกวันวี่
กล้วยน้ำว้ากระเทียมดองล้วนของดี
ของมึนเมามีดีกรีไม่พบพาน
มันก็มีเท่านี้แหละชีวิต
อย่าไปคิดหยุดยั้งเรื่องสังขาร
เจริญเมตตาธรรมสุขสำราญ
เลี้ยงหลานๆน่ารักๆไว้สักคน...อิอิ
แก้ว กรุงเก่า
[/quote]
ไม่เหมือนน้อง ของมึนเมา เอาทุกอย่าง
ดื่มบางวัน ยันสว่าง ช่างสับสน
ใช้ชีวิต คุ้มค่า ราคาตน
มีสุขล้น บนทาง อย่างเปรมปรีดิ์
ถ้าเทียบกัน นั้นน้อง คลองรังสิต
ยังผูกติด ชีวิต ไม่คิดหนี
ยังสวนเส เฮอา บ้าบอมี
สุขทุกข์บ้าง บางที มิเป็นไร
เพราะน้องเคย จ่อมจม บ่มความทุกข์
หมดสนุก ลุกนั่ง ยังไม่ไหว
ด้วยมีรัก หนักหน่วง ห้วงหทัย
ชายไร้ใจ ทิ้งให้ ได้นอนซม
กว่าจะพัก รักษา แทบบ้าใบ้
นอนเป็นไข้ ใจเจ็บ แสนเข็ดขม
ช้ำยิ่งนัก รักหมอง ครองระทม
ร้าวระบม ตรมตรอม น้ำนองตา
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
