อยากขอลา ยาใจ ไปพักร้อน
ไปพักผ่อน ให้สบาย เพื่อคลายเหงา
ขอเวลา ไตร่ตรอง รักสองเรา
เผื่อจะเข้าใจกัน มั่นกว่าเดิม
ในวันนี้ พี่เหงา เศร้าดวงจิต
มานั่งคิด ความหลัง ครั้งแรกเริ่ม
พบงามขำ ฉ่ำใจ ไฟรักเติม
จนสั่นเทิ้ม ทั้งตัว กับหัวใจ
จึงเฝ้าเพียร ไปพบ เพื่อสบพักตร์
ด้วยแอบรัก แอบหลง ไม่สงสัย
ชวนพูดจา พาที พิรี้พิไร
เพิ่มพูนไฟ แห่งรัก เข้าทักนั้น
จนประสบ ความสำเร็จ เสร็จจนได้
เธอปล่อยใจ ให้เผลอ บำเรอฉัน
เราได้เสีย เพลียเสียว เกี่ยวก้อยกัน
ความสัมพันธ์ คืบหน้า ไม่ช้านาน
แต่วันนี้ ที่ท่า เริ่มลาร้าง
สิ้นสุดทาง รักเอ๋ย เคยฉ่ำหวาน
เหลือรินหยด รดใจ ใช่น้ำตาล
เมื่อมีมาร มาผจญ ปนสองเรา
เธอเปลี่ยนไป ใจหนึ่ง เพ้อถึงฉัน
อีกใจนั้น กลับซึ้ง เพ้อถึงเขา
เกิดปัญหา หลายอย่าง ไม่บางเบา
ท้ายหม่นเศร้า เปล่าเปลี่ยว สุดเดียวดาย
ที่ถอนใจ ไปห่าง ร้างจากน้อง
เพราะหม่นหมอง พิษรัก สุดหักหาย
เธอกับฉัน คิดขึ้นมา ช่างน่าอาย
ชายกับชาย ได้เสีย เป็นเผียมัว
จึงขอลา ยาใจ ยอดใฝ่ฝัน
สิ่นสัมพันธ์ นั้นเสีย แบบเมียผัว
อยากขอร้อง น้องจ๋า ว่าอย่ากลัว
คนขายถั่ว ชอกช้ำ จำต้องลา
......พอดีว่าช่วงนี้ไม่ค่อยว่าจริงๆแล้วจึงต้องขอลาไปสักพักครับน่าจะหลังวันที่ ๒๐ กุมภาพันธ์ ถึงจะว่างอีกหน......
......เลยเขียนกลอนนี้เพื่อลา แบบขำปนเศร้า......
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
