[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รัตนาวดี]

"ผ้าเช็ดหน้า?"

๐

เมื่อน้ำตาเธอไหลไปทั่วแก้ม
เธอไม่แย้มหม่นหมองครองความเศร้า
ภาพเธอท้อทุกข์ใจไม่บรรเทา
ยามมองเล่าเหมือนเธอเจอทางตัน
   
ไม่มีใครหันแลคนแพ้พ่าย
มีซ้ำร้ายหายลับกลับหลังหัน
บ้างเยาะเย้ยชีวิตปิดทางกัน
คนที่ปันน้ำใจให้คือเรา
   
โลกเธอคว้างยามล้มเราก้มฉุด
ไม่อยากเห็นเธอทรุดดุจหงอยเหงา
คอยปลอบขวัญเสริมใจให้เป็นเงา
หวังเธอลืมโลกเก่าเฉาวังเวง
   
เปรียบตัวเราเบ็ดเสร็จผ้าเช็ดหน้า
เช็ดน้ำตาเติมไฟให้บานเบ่ง
ทั้งปัดฝุ่นเปื้อนกายไม่หวั่นเกรง
สีผ้าเองจึงคล้ำทำเพื่อเธอ
   
ระนาดเอก

ฤๅมนตร์สาป เห็นหน้า เธอมาหลอน
ติดตานอน ซ้อนไซร้ ใจห่วงเพ้อ
ทำไมจิต คิดใคร่ ฝันใฝ่เจอ
ทำไมเหม่อ เพ้อหา อุรารวน...

ไยบ่อยครั้ง ไห้หา น้ำตาไหล
ไยบ่อยครั้ง เตือนให้ ฤทัยหวล
ไยบ่อยครั้ง เผลอไผล คลั่งไคล้ครวญ
ไยบ่อยครั้ง รัญจวน ปั่นป่วนจินต์...

หรือเพราะใช่ ใจรัก ไร้หักห่วง
ใช่มิลวง ทรวงซับ กับถวิล
หรือเพราะรัก ปักใจ ไร้มลทิน
ทุกอาจินต์ จึงโหย โบยอารมณ์...

น้ำตาไหล ไกล่กลัว รักมัวหมอง
น้ำตานอง ร้องเงียบ ใดเปรียบข่ม
น้ำตาซับ ซาบซบ ประคบตรม
น้ำตาพรม ห่มพา เร้าอาวรณ์...

ผ้าเช็ดหน้า ไม่สวย ช่วยซับปลอบ
มันเกินเก่า ไม่มอบ ชอบเหมือนก่อน
ซื้อผืนใหม่ ใช้ด้วย สวยแน่นอน
แต่ผืนเก่า เอาซ่อน ใต้หมอนอิง...

รัตนาวดี