กล้วยไม้ป่า

กล้วยไม้ป่า รวยริน โชยกลิ่นหอม
         ภมรตอม โลมลิ้ม ชิมบุปผา
         เจ้าเลือกเกิด ไฉน ที่ไกลตา
         พงพนา รกชัฏ ทัศไนย

แอบซุกซอก ขอนหลืบ ยากสืบค้น
         บ้างเกาะบน หน้าผา ศิลาใหญ่
         แหล่งชุ่มชื้น หุบเขา ลำเนาไพร
         จะอยู่ไหน คงสวยสด แสนงดงาม

ถึงหลบซ่อน เร้นกาย หมายมิดชิด
         คนตามติด จำเพาะ เที่ยวเสาะถาม
         หลงเสน่ห์ จึงรุก เค้นคุกคาม
         มนุษย์ทราม นำพราก จากถิ่นไป

จับโยกย้าย ปลูกใส่ ในกระถาง
         แขวนไว้อย่าง โก้หรู ดูเก๋ไก๋
         ตั้งชื่อฟัง ไพเราะ เพราะจับใจ
         แต่กล้วยไม้ กลับโหยหา บ้านป่าดง

มินานเริ่ม ซีดเซียว ใบเหี่ยวเฉา
         ต้นก็เน่า ถึงโคน โดนทิ้งส่ง
         ด้วยโสภี ชีวิต เลยปลิดปลง
         เหมือนอนงค์ วางวาย ด้วยชายพาล

อิสตรี สัตย์ซื่อ นั้นคือเหยื่อ
         ลุ่มหลงเชื่อ บุรุษ สุดพร่าผลาญ
         มักเสียที พ่ายแพ้ แก่ภัยมาร
         จึ่งนงคราญ รักนวล ควรระวัง