...คนที่เคย สบตา ยามมาพบ
คอยหักหลบ ทุกที ที่มาใกล้่
แอบนั่งมอง คิดฝัน เพื่อวันไกล
เคียงข้างใจ ชิดคู่ มาอยู่เคียง
...อนิจจา เราต่าง ห่างกันลับ
จึงเก็บพับ ความคิด ปิดส่งเสียง
ขออยู่ข้าง อย่างเงา คอยเฝ้าเรียง-
ใกล้แค่เพียง สายตา ที่มามอง
...คนไม่เคยรู้จัก เข้ามาปัก ในใจฉัน
สร้างผูกพัน เขียนลง บรรจงสอง-
วาดคำว่ารัก สลักจอง
ไว้หมายปอง เพียงชื่อ ใช้สื่อตา
...สุดท้ายสลายฝัน เมื่อวันสาย
รักกลับกลาย ที่วาด ขาดคุณค่า
คนที่ไม่รู้จัก ของฉัน สัมพันธ์พา-
ร้างอำลา เหินห่าง อย่างเหมือนเคย...
ปล...คนที่ไม่รู้จัก...ใช้สายตาทักไปวัน-วัน...
ผลของการผูกพัน...เธอก็ไม่รู้จักฉันเหมือนเดิม...
ตะวันฉาย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
