Re: กลอนเด็ก:หักยิ้มนิทานไพร
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
24 พฤษภาคม 2024, 06:31:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: กลอนเด็ก:หักยิ้มนิทานไพร:กลับมาสู่บ้านเก่าเราอีกครั้ง  (อ่าน 36139 ครั้ง)
อริญชย์
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1154
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,568


ให้สุขแก่ท่าน สุขนั้นถึงตัว


« เมื่อ: 13 ตุลาคม 2011, 05:46:PM »

"จิ้งโกร่ง" ครวญเพลงมาเมื่อหน้าหนาว
เหลืองรวงข้าว แสงแดดสวย ส่องพวยพุ่ง
ยามรุ่งเช้า พราวท้องนา  ฟ้าจรุง,
เด็กบ้านทุ่ง คั่วจิ้งโกร่ง ไปโรงเรียน ฯ










"จิ้งโกร่ง"  จิ้งหรีดชนิดหนึ่ง โตเต็มที่ต้นหน้าหนาวข้าวเหลืองรวง  เด็ก ๆ ทางภาคอีสานมักออกไปหาขุดตามป่าใกล้ทุ่งนาตอนเช้า ๆ เอาคั่วกับเกลือ(ไม่ใช่ทอดน้ำมัน) ทานกับข้าวเหนียวก่อนไปโรงเรียน บางทีก็ห่อไปทานเป็นอาหารกลางวันที่โรงเรียนด้วย

"เด็กบ้านทุ่งคั่วจิ้งโกร่งไปโรงเรียน"  หมายถึง คั่วจิ้งโกร่งไปเพื่อรับประทานเป็นอาหารกลางวัน (สมัยนี้คงไม่มีแล้วล่ะ)


คนภาคอีสานอายุ ๒๕ ปีขึ้นไปน่าจะมีความหลังนะ

กลอนบทนี้ไม่ต่อเนื่อง บรรทัดสุดท้ายแต่งตัดบทไปเลย จบคล้าย ๆ หักมุม แต่ต้องอธิบายถึงจะเข้าใจ (คือถ้าเป็นคนภาคอีสานโดยตรง น่าจะเข้าใจความหมาย
)

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, ภู กวินท์, เมฆา..., Music, บ้านริมโขง, สุนันยา, ...สียะตรา.., บูรพาท่าพระจันทร์, Thammada, ♥หทัยกาญจน์♥, ไม่รู้ใจ, เฮยอิง, ลมหนาว, สะเลเต

ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13 ตุลาคม 2011, 09:44:PM โดย อริญชย์ » บันทึกการเข้า

เกื้อกูลต่อมวลมิตร ลิขิตเพื่อสังคม
เพาะบ่มเพื่อพงไพร ก้าวไปเคียงผองชน

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s