[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[a moth]

แค่ยอมรับกับใจว่าไร้สุข
แล้วก็ปลุกปลอบใจใฝ่ค้นหา
อย่าอ่อนแอแพ้พ่ายใช้น้ำตา
จงเชิดหน้าเอาไว้ไม่เศร้าตรม

ลืมให้หมดอดีตที่กรีดฝัง
รวมพลังกายใจไม่ขื่นข่ม
และบอกลาความเหงาเศร้าระบม
อย่าจ่อมจมกับความหลังที่พังภินท์

แค่นี้ก็จะสุขไกลทุกหม่น
ความทุกข์ทนก็หายมลายสิ้น
อยู่กับความช้ำมาจนชาชิน
ยังถวิลหามัน.."คนกันเอง"
-natcha-

ราวกับน้ำเสียงอุ่นคุ้นแก้วหู
เป็นยาชูกำลังแนะอย่างเจ๋ง
ปลุกความหวังคืนให้ใจนักเลง
โดนข่มเหงกองไปไว้ตรงนั้น

ทิ้งอดีตทิ้งรักเคยหักหาญ
คิดเบิกบาน เสริมแรง อย่างแข็งขัน
ก็จะเพียรพลิกฟื้นขอยืนยัน
แต่ต้องอีกกี่วัน...ฉันถึงลืม

เคยหรือเปล่า? สุดใจทุ่มให้หมด
อนาคตวางแทบคนแอบปลื้ม
ท้ายที่สุดหัวใจแค่ให้ยืม
แท้ดูดดื่มคำลวงห้วงมายา

วนว่ายในจุดเดิมจนเริ่มท้อ
รักและรอร้อยรัดดุจมัจฉา
ที่เวียนแหวกว่ายล่องท้องธารา
แล้ว "ณัชชา" เคยเป็นไหมเช่นนี้?

-คนกันเอง-