มองหาคนเข้าใจ...ใครรู้ว่า
ปวดอุราคราใด...ใครรู้ *แหว๋ว
ยากยิ่งนักหาคน...ยลรู้แนว
เสียงเจื้อยแจ้วบอกผล...ยลรู้ใน
ต้องงึมงำหงุดหงิด....ติดคำขาน
ยุ่งหัวบานด้วยช้ำ...ติดคำไข
มองหาคนเปิดเผย...เคยรู้ใจ
ล้วนหวั่นไหวหดหู่...เคยรู้จำ
บ่นกับใครไหนฟัง....ดั่งถลอก
ใดกลิ้งกลอกบอกสั่ง...ดั่งถลำ
บ่นคนเดียวอย่างนี้...ที่เคยทำ
จนพลบค่ำเขาเฉย...ที่เคยท้อ
เหมือนมีรักมีใคร...ได้เคยขุน
เหมือนมีคุณวุ่นเลย...ได้เคยขอ
เหมือนบัดนี้เธอฝาก...จากรักรอ
เหมือนสุดท้อรอหัก...จากรักรุม
ฟังเสียงบ่นคนเหงา...เฝ้ารอหล่น
ให้ทุกข์ทนจนท้อ...เฝ้ารอหลุม
ยังไม่มีใครมอง...ปองคลี่คลุม
ร้องจนกลุ้มใจนี้...ปองคลี่คลาย.
ปวดอุราคราใด...ใครรู้ *แหว๋ว
ยากยิ่งนักหาคน...ยลรู้แนว
เสียงเจื้อยแจ้วบอกผล...ยลรู้ใน
ต้องงึมงำหงุดหงิด....ติดคำขาน
ยุ่งหัวบานด้วยช้ำ...ติดคำไข
มองหาคนเปิดเผย...เคยรู้ใจ
ล้วนหวั่นไหวหดหู่...เคยรู้จำ
บ่นกับใครไหนฟัง....ดั่งถลอก
ใดกลิ้งกลอกบอกสั่ง...ดั่งถลำ
บ่นคนเดียวอย่างนี้...ที่เคยทำ
จนพลบค่ำเขาเฉย...ที่เคยท้อ
เหมือนมีรักมีใคร...ได้เคยขุน
เหมือนมีคุณวุ่นเลย...ได้เคยขอ
เหมือนบัดนี้เธอฝาก...จากรักรอ
เหมือนสุดท้อรอหัก...จากรักรุม
ฟังเสียงบ่นคนเหงา...เฝ้ารอหล่น
ให้ทุกข์ทนจนท้อ...เฝ้ารอหลุม
ยังไม่มีใครมอง...ปองคลี่คลุม
ร้องจนกลุ้มใจนี้...ปองคลี่คลาย.
"บ้านริมโขง"
*แหว๋ว...ชื่อจัดตั้งของ..ทอฝัน 
...ยินคารมคมคำ.....ถลำถลอก
ยลคำบอกตอกย้ำ.....ถลำไถล
แยบคายย้อนอ้อนถี่.....พิรี้พิไร
ยอกหัวใจใครนี้.....พิรี้พิรอน
หากมิเคยคุ้นกัน.....มิผันมิผาก
คงฟันปากแล้วนั่น.....มิผันมิผ่อน
หากไม่รักกันแท้.....จะแง่จะงอน
มิตรมาก่อนกลอนแก้.....จะแง่จะงาม
ไม่ยอมช่วยปลอบโยน.....ยังโหนยังหัก
แค้นใจนักคนโจร.....ยังโหนยังหาม
ก็กลอนตันมันฝืด.....จนยืดจนยาน
หวังผสานคลายอืด.....จนยืดจนยาว
เพียงเสียงบ่นคนเหงา.....เฝ้ารออยู่
ฝากเสียงกู่คนเศร้า.....เฝ้ารอสาว
ได้ยินแล้วตอบเถิด.....เปิดเรื่องราว
คงถึงคราวเตลิด.....เปิดเรื่องจริง.... (น้องแหว๋ว ชื่อจัดตั้ง)
.........มั่วนิดนึงนะคะพี่ชาย ก็เขียนกลอนตอนงอแงนี่นา....//ดรีม
ยลคำบอกตอกย้ำ.....ถลำไถล
แยบคายย้อนอ้อนถี่.....พิรี้พิไร
ยอกหัวใจใครนี้.....พิรี้พิรอน
หากมิเคยคุ้นกัน.....มิผันมิผาก
คงฟันปากแล้วนั่น.....มิผันมิผ่อน
หากไม่รักกันแท้.....จะแง่จะงอน
มิตรมาก่อนกลอนแก้.....จะแง่จะงาม
ไม่ยอมช่วยปลอบโยน.....ยังโหนยังหัก
แค้นใจนักคนโจร.....ยังโหนยังหาม
ก็กลอนตันมันฝืด.....จนยืดจนยาน
หวังผสานคลายอืด.....จนยืดจนยาว
เพียงเสียงบ่นคนเหงา.....เฝ้ารออยู่
ฝากเสียงกู่คนเศร้า.....เฝ้ารอสาว
ได้ยินแล้วตอบเถิด.....เปิดเรื่องราว
คงถึงคราวเตลิด.....เปิดเรื่องจริง.... (น้องแหว๋ว ชื่อจัดตั้ง)
.........มั่วนิดนึงนะคะพี่ชาย ก็เขียนกลอนตอนงอแงนี่นา....//ดรีม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
