|
หัวข้อ: สิ้นเหมันต์วันรักลา เริ่มหัวข้อโดย: ป้ากันนา ที่ 04 กุมภาพันธ์ 2010, 09:13:PM คราเหมันต์วันวานรักบานเบ่ง ร่ำบรรเลงเพลงหวานประสานเสียง เสกสรรคำถักถ้อยมาร้อยเรียง สุขใจเพียงสรวงสวรรค์นั้นฤๅปาน สิ้นมนต์เพลงหนาวคลายใจจางจาก คำรักฝากแผ่วหายละลายหวาน เหลือแต่ซากคำคมข่มระราน ใจสะท้านสะเทือนเหมือนลมแรง หนทางร้างห่างหายมิกรายใกล้ ดั่งต้นไม้ร่วงกราวคราวลมแกว่ง พริ้วสะบัดผลัดใบใจเปลี่ยนแปลง คราเริ่มแล้งแห้งใจไม่มาเยือน ใบไม้เกลื่อนทับถมระทมเหงา ไร้แม้เงาคู่เชยละเลยเลื่อน แสงจันทร์หม่นซีดขาวราวย้ำเตือน ขาดแม้เพื่อนคนเหงาเคยเว้าวอน เดินดุ่มเพียงลำพังอย่างโดดเดี่ยว ไร้คู่ชิดเดินเกี่ยวเที่ยวสิงขร หมดหนาวนี้หมดใจไร้อาทร รักใหม่ซ้อนซ่อนใจไม่จีรัง สิ้นเหมันต์วันรักลาใจล้าอ่อน รักกัดกร่อนหัวใจไร้ความหวัง บอกสักคำแหนงหน่ายกลายชิงชัง พร้อมรับฟังแม้ต้องเศร้าปวดร้าวใจ |