|
หัวข้อ: บ้านนอก เริ่มหัวข้อโดย: จ้อง เจรียงคำ ที่ 15 มกราคม 2010, 03:30:PM ลมหนาวล้ำกล้ำกรายถ่ายเทส่ง ดินแดนดงพงไพรไกลแสงสี หอบความชื้นคืนแล้งไว้..ให้ย่ำยี ซ้ำอีกทีที่ยะเยียบ..เหยียบสรรพางค์ ถิ่นกันดารบ้านนอก..บอกยี่ห้อ แทบทุกข้อขาดแคลน..ช่างแสนต่าง ลำพังเพียงเลี้ยงปากท้อง..พร่องหนทาง ปากกัดพลางตีนถีบบีบลำเค็ญ เปล่าสุมเพลิงเริงร่าในคราว่าง บ่งบอกทางแววซื่อสื่อให้เห็น ว่าขัดสนทนหนาวคราวจำเป็น ผิงไล่เย็นออกห่าง..ต่างแพรพรรณ หารอใครใจบุญ..มอบอุ่นเอื้อ แต่ถ้าเมื่อมีมาถึง..ซึ้งเกินกลั่น ผู้ด้อยไร้ได้อิ่ม..ต่างยิ้มพลัน ผู้แบ่งปันก็อิ่มผล..กุศลบุญ emo_54 หัวข้อ: Re: บ้านนอก เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 15 มกราคม 2010, 03:56:PM มีฟ้าใสใสเป็นทุน ผืนดินเกื้อหนุน
ก่อร่างสร้างเสริมเติมตน ไม่มีเงินทองกองล้น ธรรมชาติปรน สะดวก สะอาด สบาย แบบว่า เคยมีคนมาชมท้องฟ้าแถวนี้ว่าสวยใสน่ะค่ะ[/font] หัวข้อ: Re: บ้านนอก เริ่มหัวข้อโดย: จ้อง เจรียงคำ ที่ 15 มกราคม 2010, 04:37:PM มีฟ้าใสใสเป็นทุน ผืนดินเกื้อหนุน ก่อร่างสร้างเสริมเติมตน ไม่มีเงินทองกองล้น ธรรมชาติปรน สะดวก สะอาด สบาย แบบว่า เคยมีคนมาชมท้องฟ้าแถวนี้ว่าสวยใสน่ะค่ะ แบบว่า..คนที่ชมนี่..คงจะพิเศษแน่ๆ เลยนะครับ..พี่งาย... emo_45 แซวครับ.. หัวข้อ: Re: บ้านนอก เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 15 มกราคม 2010, 07:04:PM ดินก็แห้งแล้งก็แล้งคลองแห้งเหือด
สืบสายเลือดอยู่แผ่นดินถิ่นอิสาน คราวจำพรากแผ่นดินถิ่นกันดาร อยู่ถิ่นใดจะเปรียบปานนั้นไม่มี จึงจมปลักด้วยมิอยากจากท้องถิ่น ไม่นึกยินดีใดในแสงสี ใครอยากไปไปโลดโปรดไปดี ฉันจะอยู่อยู่อย่างนี้มิจากจร ทุกเช้าตื่นขึ้นฟังระฆังวัด เงียบสงัดแกมเสียงไก่มิไถ่ถอน ดีกว่าจากพรากแผ่นดินถิ่นที่นอน ไปเหนื่อยล้าแรมรอนอยู่แดนไกล ใครจะเหยียบเทียบกันว่าบ้านนอก นี่จะบอกมันไม่ต่างห่างเมืองใหญ่ มันสำคํญที่ความคิดและจิตใจ คุณเป็นคนดีแค่ไหนในความจริง รวมกลอนดอกกระเจียวแบบบ้านนอก..เด็กประถม http://www.klonthaiclub.com/index.php/topic,9260.0.html (http://www.klonthaiclub.com/index.php/topic,9260.0.html) dokkrajaiw หัวข้อ: Re: บ้านนอก เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 15 มกราคม 2010, 07:31:PM สายลมพัด สาธยาย ปลายปลิวฟ้า
คละรุ้งแสง งามตา ผาวิถี มองรอบด้าน ล้วนคือนา เขียวขจี อาบวจี ที่ใส่ใจ ในทุกคำ แสงอุษา ฉายส่อง ต้องใต้หล้า ดั่งมายา พาหลง จำนงล้ำ หอมกลิ่นไอ ในบ้านนอก บอกใจจำ และดื่มด่ำ ธรรมชาติ ที่อยู่คง |