|
หัวข้อ: ๐..ดั่งไฟสุดท้ายจากไม้ดำ..๐ เริ่มหัวข้อโดย: ปางสีฝุ่น ที่ 14 ตุลาคม 2009, 02:28:PM (http://www.bloggang.com/data/pangsiphun/picture/1252472237.jpg) ๐..ดั่งไฟสุดท้ายจากไม้ดำ..๐ o.เป็นคืนมืด.มืดมิด.สนิทมาก ดั่งฟ้าดับฟากจากเดือนหงาย เห็นเมื่อไม้ขีดกรีดประกาย รวงเพลิงเริงรายขึ้นร่ายรำ o.ร่ายรำกร่ำงามเร้นความเงียบ หลบเฉียบเย็นชาหลุบฟ้าค่ำ แสงหนึ่งจึ่งเคลื่อนเขยื้อนนำ ส่องทางด่างดำในเวลา o.ชั่วครู่ขณะระยะปรก ภาวะต่ำวูบตกตระหนกว่า เดิ่งดวงไฟไหววับคงดับดา อันเปราะปริบพริบปร่าจักพร่าไป o.ข้าพเจ้าฯตวัดจุดหมุดไม้ขีด ประจงกรีดประกายความหมายใหม่ ขึ้นต่อเทียนเปลี่ยนแสงเปิดแรงไฟ หมายผนึกอำไพให้ดวงตา o.ครั้นเทียนขับคายประกายเข้ม ไล่กระเทาะเลาะเล็มความมืดหนา จึ่งเหลือเศษไม้ดำธรรมดา จบแรงจรัสจ้าเคยท้าทาย o.เป็นเนื้อปลั่งนวลชวนจำเนียร จากแท่งลำเทียนวกเวียนสยาย และทันทีที่แสงเร่งแรงระบาย นั่นแหละเพลิงสุดท้ายจากไม้ดำ..ฯฯ ( ขณะเทียนเวียนหลงกับวงผกาย ) ( นั่นแหละซากความตายของไม้ดำ..ฯฯ ) ----------------------------------- "ปางสีฝุ่น" หัวข้อ: Re: ๐..ดั่งไฟสุดท้ายจากไม้ดำ..๐ เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 15 ตุลาคม 2009, 09:48:AM แม้นหวังวาดโลกเลือนโศกหาย
เร้นกายรอก่อนกลัวเกินก้ำ คงเหมือนคาดหมายได้ผู้นำ ค่อยทำค่อยคิดกิจการ คลายมืดค่อยจ่อแสงจุด รีบรุดวันล่วงเลยผ่าน บ่นกลัวทุกข์ท้อรอนาน ...................................... ผู้รอต่อสานลืมไฟ หัวข้อ: Re: ๐..ดั่งไฟสุดท้ายจากไม้ดำ..๐ เริ่มหัวข้อโดย: จะไม่เด็ด ที่ 15 ตุลาคม 2009, 10:46:AM กลิ่นไม้ดำยังคงกรุ่นอุ่นนาสา เปลวฉาบหน้าพาสว่างไสวให้แสงสี เปล่งประกายได้เริงรื่นชื่นชีวี สุดท้ายนี้..เหลือละห้อยรอยไม้ดำ.. ...แบบว่า...ไม่รู้สิ |