พิมพ์หน้านี้ - สาป

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนวิงวอน+กลอนอ้อนวอน => ข้อความที่เริ่มโดย: (ฟ้า) มารสุรา ที่ 07 กันยายน 2009, 09:57:PM



หัวข้อ: สาป
เริ่มหัวข้อโดย: (ฟ้า) มารสุรา ที่ 07 กันยายน 2009, 09:57:PM
     คนใจชั่วคนบาปใจหยาบช้า
มาวางยาหมาฉันใส่ขนม
มิเนเจอร์นอนดิ้นแทบสิ้นลม
ลุกก็ล้มแข้งขาสั่นมันอาเจียน
     ทั้งอึฉี่เรี่ยราดดิ้นพราดชัก
อาการหนักกระตุกแลคลื่นเหียน
รีบพาไปหาหมอแบบจวนเจียน
ไหว้วนเวียนทั่วทิศามันอย่าตาย
     ขอตั้งจิตอธิษฐานพวกมารเอ๋ย
อย่าพบเลยความสุขสันต์นั้นอย่าหมาย
ขอสาปแช่งไฟกรรมเผาเอาวอดวาย
เจตนาฆ่าใครตายผิดศีลธรรม


หัวข้อ: Re: สาป
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 07 กันยายน 2009, 10:04:PM
ใจเย็นก่อน หยุดก่อน คำสาปแช่ง
สิ่งแรงๆ นิ่งเถิด จะดีหนา
เพราะกรรมมี มันย่อม ต้องตามมา
เสียเวลา ทำไม คนใจทราม

จะสาปแช่ง คนพรรณนี้ ให้เปลืองปาก
ตัวเขาอยาก ล่มจม ไม่ต้องถาม
อบายร้าย ศีลแรก แหวกเส้นตาม
เธอหยุดเถิด คำปราม ให้เปลืองวลี

ใจเย็นๆก่อนนะคะ
อย่าไปแช่งเขาเลยคะ บารมีตัวคุณจะลดลงเสียเปล่าๆ
ยิ้มเข้าไว้ เพราะใครทำเช่นใด เขาก็ต้องรับสิ่งที่ตัวเองทำทั้งหมด

by จากหนังสือพระพุทธศาสนา เรื่อง (จำไม่ได้อ่ะ เฉพาะคำพูดนะคะ กลอนแต่งเอง)


หัวข้อ: Re: สาป
เริ่มหัวข้อโดย: (ฟ้า) มารสุรา ที่ 07 กันยายน 2009, 10:23:PM
     ขอบคุณครับกำลังใจมอบให้ผม
แม้ตรอมตรมเครียดแค้นเสียหนักหนา
ละอองดาว...ปลอบใจถูกเวลา
เรานี้หนาโมหะจิตคิดแช่งมัน
     ดีที่ว่าหมาน้อยยังชีพอยู่
ขนลุกซู่ดีใจสุดสุขสันต์
ลูกสาวจ๋าพ่อจะคอยคุ้มป้องกัน
เออช่างมันจะขออะ-โหสิกรรม

(ขอบคุณครับละอองดาวที่เตือนใจครับ)


หัวข้อ: Re: สาป
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 07 กันยายน 2009, 11:00:PM
ดีใจแท้ แลลง คงเย็นแล้ว
ความแรงแผ่ว ด้วยรัก แห่งสหาย
แล้วช่วยกัน สร้างวลี ให้มากมาย
ตามเส้นปลาย บทกวี มีหัวใจ

ถึงครานี้ คงต้อง มาขอสาป
และทามทาบ ให้เธอ ได้สดใส
ไร้กังวล หมดความทุก ที่รุกใจ
และเดินไป ตามสิ่ง ซึ่งสมควร

จะเป็นดาว ยามค่ำ ส่องสว่าง
กลางเส้นทาง ที่เงียบ และโหยหวน
จะกระจ่าง ค้างแสน จนแลนวล
ให้อบอวล อุ่นใจ ในราตรี


หัวข้อ: Re: สาป
เริ่มหัวข้อโดย: (ฟ้า) มารสุรา ที่ 07 กันยายน 2009, 11:14:PM
     เย็นแล้วนะละอองดาวราวน้ำแข็ง
จะไม่แช่งแต่งคำสาปบาปเหลือที่
ใครก็ตามยามกระทำกรรมไม่ดี
คงจะมีนรกตกตามทัน
     ฟ้าคนยองคนนี้ดีใจนัก
มีคนทักจักเป็นมิตรคิดสร้างสรรค์
เจรจาภาษากลอนวอนจำนรร
คนสุพรรณคนเชียงใหม่ใจกวี