|
หัวข้อ: รักร้าว เริ่มหัวข้อโดย: (ฟ้า) มารสุรา ที่ 04 กันยายน 2009, 04:59:PM รักหวานดุจดั่งอ้อย หอมหวล ป่วนใจ
ซาบซ่านชิวหาชิม นุ่มลิ้น ซดดูดดื่มความหวาน สดชื่น เหลือที่ พอผ่านรสหมดสิ้น ย่อมทิ้ง กากชาน แรกดูยังห่วงล้ำ ดอกรัก เบ่งบาน พออยู่กันมานาน เบื่อแล้ว หาเหตุเรื่องทะเลาะ รักหน่าย ลืมเก่า สุดที่ยากจะแคล้ว หย่าร้าง เลิกกัน ( ยองหละปูน ) หัวข้อ: Re: รักร้าว เริ่มหัวข้อโดย: Sweft_Life ที่ 04 กันยายน 2009, 11:19:PM ที่วันนี้ ต้องเหงา
เพราะยังไม่ลืมความรักเก่า ? เก่า ใช่ไหม รักร้าวบาดลง ... ตรงที่ใจ ไม่รู้เมื่อไหร่ จะลืม ความรักที่เคยร้าว ตอกย้ำเรื่องราวความจริง ให้เราหวั่นไหว ความรักร้าว ? ร้าว แผลเก่าติดอยู่ในหัวใจ จะลบยังไง จะลืมยังไง ถ้าใจยังจำ หัวข้อ: Re: รักร้าว เริ่มหัวข้อโดย: ชมพูไพร ที่ 05 กันยายน 2009, 06:28:PM รักเธอมากยากหักจิตคิดถอนกลับ
เธอไม่รับสดับแสนสับสน ใจมีเธอเธอมีใครไว้อีกคน ฉันต้องยลเจ็บปวดรวดร้าวใจ emo_31 หัวข้อ: Re: รักร้าว เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 05 กันยายน 2009, 07:11:PM ๐ เริ่มจากร้าวเล็กน้อยค่อยเพิ่มใหญ่ กลายเป็นไฟประกายทำลายโหม จากแววตาเคยใสฉายแววโทรม มือเคยโลมลูบไล้ไยโบกลา ๐ เธอขอคืนสิทธิ์ที่ฉันมีสิทธิ์ แล้วก็ปิดประตูรู้หมดค่า แม้แต่ยิ้มเคยเผยก็เฉยชา ดึงน้ำตาฉันไหลผลปลายทาง.. emo_12 หัวข้อ: Re: รักร้าว เริ่มหัวข้อโดย: กันกะซีโฟร์ (GUN & C4) ที่ 05 กันยายน 2009, 08:40:PM ๐ เคยได้ลิ้ม ชิมรส บทรักร้าว วัยหนุ่มสาว เศร้าโศก โลกขัดขวาง รักข้ามรุ่น วุ่นจิต ผิดแนวทาง คนทั้งบาง ต่างหา ว่าปีนเกลียว ๐ ตามครรลอง ต้องเป็น เห็นประจักษ์ พิสุทธิ์รัก ภักดี ที่ข้นเคี่ยว รสผิดหวัง ครั้งเยาว์ เฉาดายเดียว จิตห่อเหี่ยว เยียวยา ความจาบัลย์ emo_09 หัวข้อ: Re: รักร้าว เริ่มหัวข้อโดย: ชมพูไพร ที่ 06 กันยายน 2009, 02:34:PM อยู่อย่างโดดเดี่ยวเปลี่ยวใจนัก
ยื่นความรักให้ใครเขาไม่สน อนิจจาความรักปักเหลือทน บันดาลใจให้สับสนวนเวียนไป เคยรักใครหลายคนไม่พ้นเจ็บ ยังดื้อเก็บมาฝันจนหวั่นไหว ห้ามโลกหมุนยังง่ายกว่าจะห้ามใจ ผิดพลาดหวังเท่าไรไม่เคยเกรง หยุดเถอะนะจะพอไหมเมื่อไหร่หยุด ก่อนใจทรุดถลำต่ำย้ำข่มเหง เธอห้ามได้ง่ายมากหากห้ามเอง พยายามคร่ำเคร่งข่มเหงใจ เลิกคิดหวังรักครั้งใหม่กับใครเถอะ เลิกเลอะเทอะเฟ้อฝันให้หวั่นไหว เลิกคิดรักปักจิตคิดมีใคร เลิกซะได้คงเป็นสุขไม่ทุกข์ตรม ปล่อยเขาไปจะอย่างไรให้ช่างเขา ยังไม่ถึงที่เราเคล้าสุขสม ชีวิตนี้มีไว้ให้รื่นรมย์ อย่าหลงงมงายโง่โอ้อวดดี มีหลายสิ่งที่เราไม่เข้าถึง ลองซาบซึ้งรู้แจ้งไม่แหนงหนี ศึกษาศาสตร์ศิลป์สื่อถือมั่นมี ประดับไว้ในชีวีคงดีเอย emo_48 หัวข้อ: Re: รักร้าว เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 06 กันยายน 2009, 05:32:PM ๐ แว่วอีกแล้วกับเสียงสำเนียงเรียก มันเหมือนเพรียกอยู่ร่ำคำหวานหวาน เหลียวรอบตัวไร้คนหม่นดวงมาน คือเสียงขานด้วยฤทธิ์จิตสำนึก ๐ เราเท่านั้นที่ฟังอย่างโดดเดี่ยว จิตก็เปลี่ยวจาบัลย์เช้ายันดึก เริ่มต้นจากรักเชียวเทียวหลงลึก ที่หยุกกึกรักร้าวคราวไร้เธอ.. emo_12 หัวข้อ: Re: รักร้าว เริ่มหัวข้อโดย: ชมพูไพร ที่ 07 กันยายน 2009, 01:19:PM วันเวลาล่วงเลยเปลี่ยนผัน
วันที่หนึ่งวันที่สองล่วงเลยผันผ่าน เดือนปีเลื่อนไปใจยิ่งทรมาน ยิ่งนานยิ่งผูกพันจนฉันหวั่นใจ เสียงสะท้อนในใจดังว่าเจ็บ ได้แต่เก็บความช้ำเธอผลักไส สะท้านใจหนาวเหน็บเจ็บทรวงใน สะอื้นไห้หน้าชื่นใจกลับตรม หมดหวังหมดแรงฉันหมดหลัง อยากจะพังประตูใจหนีรักขม ยังวนเวียนอาลัยใจจ่อมจม เมื่อผูกปมฉันจะแก้อย่างไรดี สายธารน้ำตาไม่เคยหยุด มันฉุดมันกระชากยากหลีกหนี หยุดนะเมื่อไหร่หยุดพอสักที ใจรอรีรั้งร้าวรักเจ็บทรวง emo_33 |