พิมพ์หน้านี้ - จากคนหนึ่ง...ถึงอีกคน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: ดวงไฟ ที่ 14 กรกฎาคม 2009, 02:25:AM



หัวข้อ: จากคนหนึ่ง...ถึงอีกคน
เริ่มหัวข้อโดย: ดวงไฟ ที่ 14 กรกฎาคม 2009, 02:25:AM
อีกคนอยากบอกรักกลับผลักไส
จนเกิดความสั่นไหวอยู่ในนี้
ตรงสี่ห้องกว้างใหญ่ที่ใจมี
มันเปลี่ยนไปทุกทีจากวันวาน

อยากนั่งเคียงเรียงคู่ให้รู้ว่า
ยังรักกันหนักหนาเวลาผ่าน
จนล่วงเลยเกยก่ายไปหลายนาน
ยังอยากจะประสานซึ่งสายตา

แต่กลับพบว่าเพียงแค่เคียงคู่
ไม่อาจมีหวานอยู่อย่างห่วงหา
ก็แค่คนใกล้กันรอวันลา
ใช่เป็นคนใกล้ตาอย่างเคย ๆ

จากเคยโทรหากันในวันก่อน
ทุกเช้าสายเข้านอนไม่วางเฉย
แต่บัดนี้กลับเป็นเช่นผ่านเลย
ดุจเพียงลมรำเพยเท่านั้นเอง

ไม่เคยโทรหากันให้ฉันอุ่น
มีเพียงวันว้าวุ่นเข้าข่มเหง
ฉันก็โทรหาบ้างอย่างวังเวง
แต่เสียงที่บรรเลงกลับสื่อมา

สื่อถึงความรำคาญที่ผ่านเห็น
สื่อถึงความจำเป็นไม่ห่วงหา
จำเป็นต้องรับสายหน่ายระอา
ก็เพียงฝากบอกว่า...อย่าทำเลย

ฝากความนัยคนหนึ่งถึงอีกคน
ว่าไม่ต้องอดทนทำชาเฉย
ถ้าไม่รักแล้วอย่าเมตตาเลย
ให้หอมหวลระเหยไปกับลม