|
หัวข้อ: จินตภาพแห่งวัสสานฤดู เริ่มหัวข้อโดย: ช่ออักษราลี ที่ 30 พฤศจิกายน 2008, 07:17:AM (http://sl.glitter-graphics.net/pub/1461/1461160eycer2mjc3.gif) ๑. หอมหยาดแก้วแผ่วหล้าร่วงมาหอม ระรินล้อมภูมิโลกโศลกเถลิง ระบายเมฆเสกฟ้ามาดำเกิง ต้น-สำเริงก่อดอกน้อยสร้อยสุมาลย์ ๒. ลาเทวีจันทรา..อุษาสาง เพชรน้ำค้างในรอยดาวพราววิศาล พระอาทิตย์ชักรถคคนานต์ แผ่รัศมิ์ผ่านปลายฟ้ามารำไร ๓. วรรษวัสสานฤดูพรูพื้นหล้า ก่อกำเนิดทิพย์ธาราอุดมใส เป็นภักษาสุธารสหยดตฤณไพร ปลุกชีพให้ปวงสัตว์ชัฏเงยงาม ๔. เหลืองอร่ามนาทองมองละลิบ หอมข้าวทิพย์สุธาสินีศรีสยาม จรุงค่าชาวนาไทยในนิยาม ศรัทธาไทยศรัทธางามตามความคิด ๕. จุดประทีปโคมดวงห้วงนที แม่วารีไสวไหลสฤต ลอยบูชาวารีมิ่งชีวิต งามวิจิตรกระทงไทยไหวอุบล ๖. จินตภาพอาบความคิดนิมิตศรี งามชีวีดื่มด่ำท่ามสับสน วรรษวัสสานร่วงพรูกรูมายล เติมค่าคนให้งามตามคิดฤๅ? (http://sl.glitter-graphics.net/pub/1097/1097041otjhwoubfr.gif) หัวข้อ: Re: จินตภาพแห่งวัสสานฤดู เริ่มหัวข้อโดย: คนรักษ์ถิ่น ที่ 01 ธันวาคม 2008, 03:57:PM วสันต์ผ่าน เหมันต์มา ในครานี้
หมอก ก็คลี่ปกคลุม กลุ่มพฤกษา หนาวน้ำค้าง กลางในไพรพนา งามไม้ป่า ดอกเคล้า เย้ายวน ลม หอมประหนึ่ง ตรึงจิต ไม่คิดจาก แม้ลำบาก หนทาง อยากสู่สม หนาวอย่างนี้ กลีบดอกคลี่ ให้เชยชม แม้หนาว ลม จงห่มรัก ..จากข้าที emo_55 หัวข้อ: โสมส่องแสง เริ่มหัวข้อโดย: ช่ออักษราลี ที่ 03 ธันวาคม 2008, 08:16:PM (http://dl4.glitter-graphics.net/pub/739/739804aa6q40iq19.gif) สิ้นแล้วสุริย์ฉาย โสมก็พรายประกายแสง ทอฟ้าให้แสดง รัศมีรังสีจันทร์ อ่าโสม..เลิศวิไล เงินไศลไล้สวรรค์ ช่อทองต้องไกวัล ระยับฟ้าพาดินครวญ เพชรพราวดาวผกาย ระยับหมายเทียบแสงนวล หิ่งห้อยคอยกำสรวล มิเทียบโสมโคมวิไล นวลส่องต้องสายน้ำ สาดแสงงามสว่างใส สองเพ็ญเด่นนวลใย ฟากฟ้านั่นฟากน้ำนี่ คืนใดหากไร้โสม มาไล้โลมอวลฤดี ทอรักให้รุจี ใจเลื่อนลอยคอยคำนึง (http://dl4.glitter-graphics.net/pub/1077/1077814xi4csmd5tw.gif) หัวข้อ: อาทิตย์อัสดง เริ่มหัวข้อโดย: ช่ออักษราลี ที่ 03 ธันวาคม 2008, 08:18:PM (http://dl2.glitter-graphics.net/pub/847/847302i16ic7ff10.gif) สิ้นแสงสูรย์ส่องภพพระลบฉาย ทะเลดาวพราวพรายร่ายสวรรค์ โสมส่องแสงสาดสีรัศมีจันทร์ ไยเรานั้นโดดเดี่ยวเปลี่ยวเอกา ใกล้เหมือนไกล ไกลเหมือนใกล้ อย่างไรหนอ รักลออรอบกายแต่คล้ายพร่า สุขสดใสในห้วงศรียามลีลา เทวษท้นทรมายามคลาไคล อย่าเป็นดั่งสุริยาอำลาแสง บ้างแอบแฝงเมฆเทาเฝ้าสงสัย จักอาดูรพูนล้นท้นฤทัย ฟากหัวใจคะนึงหาทุกนาที รออาทิตย์แห่งหทัยไสวสว่าง รักขจ่างธรณินมิสิ้นศรี ราวฝนโปรยผ่านแล้งแห่งฤดี ชุบชีวีอีกคราวันที่สัญจร (http://dl7.glitter-graphics.net/pub/1354/1354347v81efwizr2.gif) |