พิมพ์หน้านี้ - เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img178.imageshack.us/img178/2548/994095ada809db2e99b6d97oy3.jpg)
เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
--------------

เวลา เคลื่อนไคล้ ใจเหงา
คลาเคล้า รันทด หดหา
เวลา คลาไคล้ ไล่ลา
โหยหา เวลา อาลัย

วารี รี่ไหล ไปลับ
จะกลับ ก็หา คืนไม่
เวลา วารี รี่ไป
โหยหา อาลัย วารี

ชีวี วารี เวลา
หวนมา มิมี เร็วรี่
ไหลไป ไม่คิดรอรี
ชีวี รี่ไหล เวลา

รำพัน ฝันไป ไกลลับ
ไม่พับ กลับหวน คืนหา
ฝันไป ทุกครั้ง วันพา
ไม่มา ให้ฝัน ดั่งใจ

รำพัน เวลา วารี
สุดที่ ฤดี หวั่นไหว
ชีวี วิ่งรี่ ถี่ไว
อาลัย เวลา วารี

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img178.imageshack.us/img178/2548/994095ada809db2e99b6d97oy3.jpg)
เวลา...นารี
------------
เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
ทุกวัน...คืนค่ำ...รำพัน...ดวงใจ
อาลัย...เวลา...ชีวา...หวั่นไหว
วารี..รี่ไป...หมายใจ...นารี

ทุกวัน...คืนค่ำ...รำพัน...เวลา
อ่าองค์...โสภา...นารา...วารี
รักร้อน...รุมเร้า...เงียบเหงา...เหลือที่
ความรัก...หักที...นารี...อำลา

เธอมี...มากมาย...ขวนขวาย...หมายปอง
น้ำตา...จำนอง...ถอดถอน...เวลา
วารี...รันทด...หดหู่...โหยหา
ชีวี...เวลา...ดั่งหมาย...วารี

เวลา...อาลัย...ในใจ...รำพัน
ชาตินี้...ชีวัน...ดั่งคล้าย...วารี
รี่ไหล...ไปมา...โหยหา...เหลือที่
เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

เวลา..วารี..ชีวี..รําพัน

เวลารัก นํ้าผัก ช่างแสนหวาน
เปรียบมิปาน นํ้าทิพย์ หยาดจากฟ้า
ให้ดื่มดํ่า ลํ้าเลิศ เกินพรรณนา
รสโอชา ลื่นลิ้น กลิ่นรัญจวน

วารีรัก มักไหล เป็นสายสวย
เอื้ออํานวย ชุ่มชํ่า ไม่ผันผวน
ละลอกพริ้ว ริ้วลาย มิเรรวน
ทั้งหมดมวล มัจฉา พาเบิกบาน

ชีวีรัก หลายหลาก มากอารมณ์
มีสุขสม ขมขื่น เพราะหักหาญ
หากรู้จัก หนักแน่น ไม่แหลกลาญ
รักจะนาน ยืนยง คงนิรันดร์

รําพันรัก เรื่องราว ตามหัวใจ
ปล่อยความคิด ลอยไป อย่างที่ฝัน
คืออิสระ พริ้วไหว ไร้ขวางกั้น
ที่เรียกกัน กล่าวขาน วิญญาณกวี

(http://img67.imageshack.us/img67/4843/1671a3c5bff3ad1a57f81a9hn2.jpg)
พลิ้วไหว ผุดผ่อง ล่องลม
-----------
พลิ้วไหว ผุดผ่อง ล่องลม
งามสม เพลงผ้า พัดไหว
ละริ่ว อ่อนพลิ้ว ปลิวไป
ไฉไล ไหวลิ่ว พลิ้วลม

พลิ้วไหว สะใบ แพรพับ
ระยับ สาดแสง แรงสม
ดั่งถ้อย วจี อารมณ์
งามสม พลิ้วไหว คำกลอน

ผุดผ่อง ดั่งทอง นพเก้า
เพริดพราว ดั่งดวง จันทร์สมร
ดั่งร้อย เสกสรร คำกลอน
สะท้อน ผุดผ่อง งามตา

ล่องลม สะใบ เพลงผ้า
งามตา พลิ้วพา พัดไหว
งามร้อย กวี อำไพ
พลิ้วไหว ดั่งได้ ต้องลม

พลิ้วไหว ผุดผ่อง ล่องลม
เสพสม คำกลอน สุขสม
งามเลิศ วจี อารมณ์
เหมาะสม นารี กวีงาม

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

เวลา ไม่เคย หยุดนิ่ง
ทุกสิ่ง ต้องแปร เปลี่ยนผัน
จากหนึ่ง ไปสอง เปลี่ยนกัน
จากวัน เปลี่ยนไป เป็นปี

วารี ไหลหลั่ง ธารา
หมู่ปลา แหวกว่าย หน่ายหนี
หลั่งไหล จากยอด คีรี
น้ำนี้ ไม่ย้อน เวลา

ชีวี มีสุข ทุกข์ปน
สับสน ไม่เปลี่ยน หรอกหนา
รักเศร้า คลอเคล้า น้ำตา
จากหน้า คนงาม คนดี

รำพัน หารัก ปักอก
ชูชก รักยิ่ง ปักษี
รักเจ้า รักนะ คนดี
ใจพี่ รักเพียง แค่เธอ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

คงต้องเอ่ย ขอบคุณ ที่ชื่นชม
ดั่งนํ้าพรม จิตใจ ให้สุขสันต์
มากล่าวถ้อย ร้อยกานท์ หวานจํานรรจ์
ด้วยรําพัน เลิศหรู ครูกวี

คุณธนา มาให้ เกียรติเพลงผ้า
กล่าววาจา ยกย่อง จนผ่องศรี
ทั้งหนุ่มน้อย หน้ามล นามว่าที
มากไมตรี หยิบยื่น ชื่นในทรวง

ด้วยสามารถ หลากหลาย ได้สัมผัส
ว่าเจนจัด ลึกลํ้า กวีหลวง
ทุกกาพ์กลอน โคลงฉันท์ นั้นอย่าห่วง
เสนาะท่วง ทํานอง ครองใจคน

คงต้องมา เรียนรู้ ดูภาษา
ด้วยเพลงผ้า จักมา เพื่อฝึกฝน
เก็บไว้เป็น แบบอย่าง ทางของตน
ให้เกิดผล งดงาม ตามต้องการ

(http://img253.imageshack.us/img253/6541/1671a3c5bff3ad1a57f81a9hs5.jpg)
ขอบคุณน้ำใจ...ไมตรี
-----------------
พริ้วไหว ผุดผ่อง ล่องลม
งามสม กวี เพลงผ้า
ทุกถ้อย จำนรร วาจา
ดั่งผ้า แพรพับ จับวาง

อ่อนช้อย นิ่มนวล ชวนฝัน
รำพัน อำไพ ไกล้สาง
ดั่งแสง สุรีย์ อำพราง
สาดส่อง จากหว่าง เมฆา

ขอบคุณ น้ำใจ ไมตรี
ที่มี ดั่งมิตร เสน่หา
คำยอ เลอเลิศ พรรณนา
ไม่กล้า รับไว้ ไคร่จอง

เพราะเป็น แค่เพียง เด็กน้อย
ความรู้ ต่ำต้อย ใจหมอง
ไม่อาจ เทียมเทียบ เปรียบดอง
คำพร้อง ที่ก้อง กล่าวมา

เพียงหมาย ให้ใจ เพลงผ้า
อย่าคิด ระอา ผลักไส
เพียงเคล้า คลอกลอน ร่อนไป
ฟากฟ้า อำไพ กวี

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

ฝากถึง..เวลา..วารี
ชีวี..รําพัน..ด้วยหนา
ทุกถ้อย..ทุกคํา..ลํ้าค่า
กลั่นมา..วาจา..จากใจ

ยินดี..ที่ร่วม..ต่อกลอน
มิจร..หลบลี้..หนีหาย
รังสรรค์..อักษร..ผ่อนคลาย
มุ่งหมาย..ไมตรี..สัมพันธ์

หากมี..สิ่งใด..ล่วงเกิน
มิเดิน..ลาลับ.กลับหัน
เพียงเอ่ย..กล่าวถ้อย..คุยกัน
อย่าพลัน..สิ้นเยื้อ..ขาดใย

สุดท้าย..จากใจ..เพลงผ้า
ชื่นชม..อักษรา..สดใส
ที่คุณ..ธนา..ร่ายไป
ไฉไล..รอบรู้..เรื่องกลอน

(http://img211.imageshack.us/img211/8354/525124029pr4.jpg)

มัจฉา...ธาราโหยหา รู้ไหม
--------------------
คำพูด คำกล่าว เล่าอ้าง
เวิ้งว้าง กระไร ไฉนนี่
คำพูด คำกล่าว วาที
ไพเราะ สุดที่ จำนรรจ์

แต่ดู เวิ้งว้าง เงียบเหงา
ก่อนเก่า สนุก สุขสรร
ไล้กลอน อ่อนไหว รำพัน
เสกสรร วจี อำไพ

บัดนี้ เหมือนดั่ง คุ้มกฏ
รันทด สลด หมองไหม้
คอยคุม คุ้มผอง ป้องภัย
บทกลอน อ่อนไหว หายจาง

จะมา จะไป เคียงคู่
คลออยู่ ฤดี ตรมหมาง
ทุกครั้ง ที่พบ สบจาง
ดูหมาง ห่างไกล คล้ายลม

ดังสาย วารี พลิ้วผ่าน
มัจฉา เบิกบาน สุขสม
คลอเคล้า เคียงคู่ ชู้ชม
เสพสม ความรัก ปักตรึง

เป็นได้ แค่สาย ไหลเชี่ยว
โฉบเฉี่ยว ผ่านแดน แสนซึ้ง
มัจฉา แหวกว่าย เคล้าคลึง
แล้วพึง ว่ายหมาย กายลา

ให้สาย ธารา โหยให้
อาลัย หัวใจ มัจฉา
ที่เคย คลอเคล้า กายา
บัดนี้ หายหน้า ลับเลือน

กลับมา เถาะนะ มัจฉา
ธารา แห่งนี้ เสมือน
ชีพวาย ชีวา พาเยือน
เจ้าเหมือน เมินหมาง ห่างไกล

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

กาลเวลา มักมา ไม่รู้ตัว
จึงพันพัว สัมพันธ์ จนหวั่นไหว
รู้อีกที ใจนี้ เตลิดไกล
ก่อสายใย มั่นคง ตรงต่อกัน

ดั่งวารี สายนํ้า ที่ฉํ่าชื่น
ไหลระรื่น เป็นละลอก บอกถึงฝัน
พริ้วไสว ใสเย็น เช่นทุกวัน
เฝ้าจํานรรจ์ บทกลอน อ้อนวาจา

ช่วยหล่อเลี้ยง ชีวี ให้มีสุข
ลืมเรื่องทุกข์ มากมาย คลายอ่อนล้า
เป็นแรงใจ ให้กัน ตลอดมา
เพิ่มชีวา สีสัน ของวันตรม

จึงมีแรง แข็งขัน รําพันกลอน
สร้างอักษร ความใน ให้เหมาะสม
เพื่ออ้างอิง บอกกล่าว เล่าชื่นชม
คําผสม ของกวี ที่เวปกลอน

(http://img229.imageshack.us/img229/7397/8cc8f235e28a74928265e21du1.jpg)

ขอเพียงเธอ
------------
สายวารี รี่ไหล ใจโหยหวน
รักรันจวน ในจิต ที่คิดฝัน
ถ้อยวจี แหวกว่าย สายจำนรรจ์
กลับสู่วัน แดนฝัน อันเคยเยือน

แม้เวลา พาไหล ว่องไวรี่
ดวงชีวี ไม่ไหว ใจเสมือน
ดั่งมัจฉา แหวกว่าย สายใยเยือน
มาเป็นเพื่อน แนบชิด สนิทใจ

ต่อแต่นี้ ชีวี ไม่อับเฉา
ครั้งเคยเฝ้า ระทม จมหวั่นไหว
เฝ้าเก็บรัก หักช้ำ ระกำใจ
เคยร้องไห้ หม่นหมอง นองน้ำตา

มาบัดนี้ จะไม่ มีอีกแล้ว
ใจเพลิดแพร้ว พรายใส ใยฟากฟ้า
จะไม่หมอง เอ่อครอง นองน้ำตา
เพราะมีฟ้า เป็นทาง สางฤดี

ขอคืนรัก ทุกคำ ที่เคยเอ่ย
ที่เฉลย จากใจ ใครคนนี้
จากใครใคร ที่ผ่าน หว่านฤดี
ทบทวี มอบไว้ ให้แก่เธอ

เป็นที่สุด จุดหมาย แห่งปลายฝัน
ไม่มีแล้ว ผูกพัน ใครเสนอ
ไม่มีแล้ว ใครไหน อยากได้เจอ
ขอมีเธอ ในจิต สถิตพอ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

ถึงเวลา จะผันผ่าน นานเท่าไร
มิอาจหัก ห้ามใจ ให้คิดถึง
ทุกค่ำคืน ยังคอย คิดคำนึง
ยังตราตรึง ถึงเธอ ไม่เสื่อมคลาย

เหมือนวารี ที่ไหล ไม่หวนกลับ
เธอไปแล้ว ไปลับ ลาจากหาย
ทิ้งฉันให้ เปล่าเปลี่ยว ทั้งใจกาย
ความหวังพัง ทลาย เมื่อจากกัน

เหมือนชีวี ดวงนี้ จะสิ้นดับ
ยากจะขับ เคลื่อนไป โอ้ใจฉัน
ทุกวันนี้ ยังคงเฝ้า แต่รำพัน
คิดถึงวัน ก่อนเก่าที่ ไม่หวนคืน

(http://img386.imageshack.us/img386/2876/521307616zq4.jpg)
ความรักหมายคล้ายวารี
---------------------------
อันความรัก มั่นหมาย คล้ายวารี
ที่ไหลรี่ เร็วไว ไหวสับสน
เวียนกระทบ สิ่งใด ให้วกวน
ให้สับสน หมุนวน หนทางเวียน

เวียนไหลไป ผ่านใจ ใครทั่วหล้า
เวียนไหลพา หัวใจ ใครขีดเขียน
สลักถ้อย คำรัก สลักเวียน
ใต้แสงเทียน ที่หม่นหมอง ทำนองความ

จะมีไหม หนทางใจ สายวารี
ที่ไหลรี่ ไร้สิ่งใด ใจขวากหนาม
ไร้ขอนไม้ โขดหินผา คณะนาม
ไม่เข่นขาม ไหลรี่ ฉวีไป

หรือเป็นกฎ กำหนดไว้ หัวใจรัก
อุปสรรค ขวากหนามมี หรือไฉน
อีกหนทาง ห่างหา ฟากฟ้าไกล
กำหนดไป เป็นลิขิต ชีวิตคน

อยากจะให้ หัวใจ ไร้ขวากหนาม
วารีงาม ไหลไป ไม่สับสน
อยากจะให้ รักไสว ในใจตน
วารีล้น เอ่อนอง สองดวงใจ

อยากจะให้ โลกนี้ มีเพียงรัก
อุปสรรค ขวากหนาม ไม่หวามไหว
อยากจะให้ โลกนี้ มีเพียงใจ
ที่ไสว เพียงเราสอง ครองรักกัน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

ขอขอบคุณ น้ำใจ ไมตรีจิต
คนสนิท ในหัวใจ ใคร่ใฝ่หา
คนที่คอย เคลียเคล้า เว้าวาจา
คนที่คอย ห่วงหา นำพาที

ธนานี้ ขอบคุณ ไมตรีจิต
พี่แจ๊คคิด อย่างไร ไฉนนี่
กับบทกลอน สอนแต่ง แจ้งบอกที
ครูกวี โปรดช่วยชี้ ลำนำกลอน

ขอขอบคุณ คะแนนนี้ ที่พี่ให้
จะเก็บไว้ ในจิต ไม่คิดถอน
มีพี่ชาย ที่แสนดี ที่อาวรณ์
ไม่จากจร ยินดี แสนปรีดา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img140.imageshack.us/img140/9327/9dcf81700240e772ea490a0yp3.jpg)

ดอกไม้แห่งกาลเวลา
----------------
ยังมีอีกหลายสิ่งหลายอยางในชีวิตที่เรายังค้นหาไม่พบ
และก็ยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตที่เราไม่สามารถค้นพบได้ด้วยตนเอง
ชีวิตไม่ได้ง่ายอย่างที่ใครบางคนคิด บางครั้งชิวิตอยู่ได้ด้วยความเป็นจริง แต่บางครั้งชีวิตก็อยู่ได้ด้วยความฝัน
ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืนแม้แต่ความเป็นตัวตนของตนเอง กาลเวลาและการกระทำจะเป็นเครื่องพิสูจน์เส้นทางเดินของชีวิตในอนาคต
ความคิดและความรู้สึกชั่วกาลเวลาหนึ่ง จึงไม่ใช่ความคิดและความรู้สึกของทั้งชีวิต
แต่เป็นเพียงดอกไม้แห่งกาลเวลาที่เบ่งบานรับแสงอรุณเฉิดฉายสีสรรอันงามตา
ส่งกลิ่นหอมเย้ายวนความรู้สึก แต่แล้วก็เหี่ยวเฉาเสื่อมสลายกลายเป็นเถ้าธุลี
และแล้วดอกไม้ดอกใหม่ที่สวยงามกว่าก็จะเบ่งบานชูช่อเข้ามาแทนที่ เฉิดสายสีสรรอันงามตาส่งกลิ่นหอมเย้ายวนไปทั่ว
แต่ในที่สุดก็เหี่ยวเฉาเสื่อมสลายไปตามกาลแห่งเวลา เป็นเช่นนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เป็นวัฏจักรที่ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง เป็นนิรันดร เป็นสัจธรรม
ชีวิตมี เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นวัฏจักรฉันใด
ความรัก อารมณ์ ความรู้สึก ก็มีเกิด มีหน่าย มีเสื่อม มีสลาย หมุนเวียนสับเปลี่ยนเป็นวัฏจักร เป็นนิรันดร เป็นสัจธรรม ฉันนั้นเช่นกัน
นี่จึงเป็นที่มาของ
ดอกไม้แห่งกาลเวลา

/ อันความรัก ยิ่งใหญ่ ไร้ขอบเขต
ใครได้เสพ ใครได้สม อารมณ์ฝัน
ล้วนก่อเกิด ความกำหนัด เป็นอัศจรรย์
เป็นวิมาน เป็นสวรรค์ สุดบรรยาย

แต่สวรรค์ หรือวิมาน นั้นมีเขต
ดั่งพรหมเทพ ท่านกำหนด เป็นกฎหมาย
ให้เสื่อมถอย ไม่จีรัง ยั่งยืนไกล
เป็นเพียงได้ แค่ดอกไม้ แห่งกาลเวลา

ชีวิตดั่งน้ำค้างหาว กรรมสิ้น เวรหมด ใจหลุดพ้น

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img169.imageshack.us/img169/4596/4fef55bf03a595a860ec9e8so6.jpg)
รักเป็นเช่นเวลา
-----------------
จะรีบเร่ง เร็วไว ทำไมรัก
ต้องประจักษ์ มัดใจ ไว้มั่นหมาย
หากรีบเร่ง เร็วรี่ จะเสียกาย
แล้วเหือดหาย ใจร้าง ห่างหมางเมิน

หากชักช้า น้ำตา เช็ดหัวเข่า
คงต้องเศร้า เหงาไป ให้ห่างเหิน
เพราะมัวงด อดไว้ หัวใจเพลิน
ไร้คนเมิน แย่งไป วายชีวา

หากเปรียบไป รักเป็น เช่นเวลา
ถ้าเร่งรีบ ผ่านลา น่าใจหาย
ถ้าชักช้า รอท่า น่าเสียดาย
สุดแต่หมาย พินิจ จิตตรองดู

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img505.imageshack.us/img505/9719/8f8a3e93df5a6e4f8dbf635ji8.gif)

รักเสริมเริ่มชีวิตใหม่
-------------------------------
อดีตเนิน นานผ่าน แล้วเลยไป
แต่ทำไม หนอหัวใจ ยังโหยหา
ยังเฝ้าคิด ยังเฝ้าฝัน วันเวลา
อันมีค่า ที่หวนลับ ไม่กลับคืน

เก็บเอาไว้ ในใจ เถาะอดีต
อนาคต อีกมากมาย อย่าได้ฝืน
วันพรุ่งนี้ ยังมีอีก ให้มาเยือน
เปรียบเสมือน สายน้ำหลาก อาบเนืองนอง

หากชีวิต มีคนดี ผ่านมาอีก
ขออดีต ที่ไร้ค่า น่าหม่นหมอง
ได้เลือนหาย ไปกับสาย พิรุณนอง
ความหม่นหมอง เป็นอดีต ขีดฝังใจ

ตั้งแต่นี้ จะขอมี แต่เพียงเขา
คนที่เข้า มาเติมฝัน กระจ่างใส
อย่าให้รู้ เสียน้ำตา ไปเท่าไร
ให้ทั้งใจ เขามีค่า มากกว่าเดิม

สิ่งอื่นใด ไม่เทียมเทียบ เปรียบเท่ารัก
จะฟูมฟัก ไว้ในใจ ไม่ห่างเหิน
รอวันที่ มีเขามา ร่วมเพิ่มเติม
มาเริ่มเสริม ชีวิตใหม่ ให้กับเรา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img81.imageshack.us/img81/5329/305115ac34af17be635b4bakr0.gif)

โอ้เอ๋ย..........ความรัก
-------------------------------
โอ้เอ๋ย..........ความรัก
เพิ่งประจักษ์ รักเป็น เช่นไฉน
จึงกลมกล่อม หอมลิ้น กลิ่นละไม
หวานจับใจ อาลัยหา เป็นอาจินต์

เฝ้าโลมไล้ ปลายลิ้น มิสิ้นซาก
มิจำจาก อาลัย หมายถวิน
เป็นหอกหลาว ปักไว้ ใจเยือนยิน
เผาไหม้สิ้น เพลิงใจรัก ปักอุรา

เผาจนไหม้ หัวใจ ด้วยไฟรัก
ให้ตระหนัก รักยิ่งใหญ่ เกินใฝ่หา
เผาอยู่ใน ดวงใจ ทุกเวลา
เพลิงใจพา ฟ้าวิจิต สนิทใจ

เป็นสวรรค์ ชั้นฟ้า นภากาศ
เหินวิลาศ ไปทั่วแคว้น แดนไสว
ปลิวละลิ่ว พลิ้วผ่อง ร่องอำไพ
อยู่ในใจ มิมีหาย วายเว้นวาง

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img156.imageshack.us/img156/1341/6697c47460a9610d1cc1224su6.gif)

วารีครวญ
---------
วารีเศร้า เหงารัก พำนักจิต
คลื่นสนิท เกลียวหาย มลายสูญ
พื้นน้ำเลียบ ราบหาย คล้ายดั่งมูล
หมายเพิ่มพูน วันฟ้าดับ สดับใจ

สายลมพัด ผ่านผิวน้ำ สะท้านหา
เกลียวคลื่นพา เริ่มขยับ สดับไหว
เมฆาลับ ดับหา นภาไกล
ฟ้าสดใส ก็มืดมิด จิตฤดี

ฟ้าคำราม ให้สะท้าน ฤดีจิต
สายฟ้าปลิด พาดใส่ ในใจนี้
พายุหวน ม้วนพัด ขัดวจี
ดวงชีวี พายุโหม โถมเพลิงไฟ

ดั่งวารี ร้องไห้ หัวใจดับ
พายุขับ น้ำตารัก หักหวั่นไหว
เกลียวคลื่นม้วน ดั่งโหยหา นภาใจ
เสียงหวีดไหว เสียงคร่ำครวญ หวนน้ำตา

จะมีใคร บ้างไหม ไหวมาซับ
หยาดน้ำตา แห่งรัก วารีหา
มาช่วยเสริม เติมแต่ง ท้องนภา
ให้อุรา วารีเหงา หมดเศร้าใจ

วันเวลา ผ่านไป ใจโหยหา
ดวงชีวา เหมือนลาลับ ดับไสว
เธอรู้ไหม วันเวลา ว้าเหว่ใจ
โปรดอย่าไร้ ใจรัก หักอำลา

โถนภา ฟ้าใส ใจหายลับ
อย่าโถมทับ วารีเศร้า ให้เฝ้าหา
อย่าเดียดฉันท์ หักรัก ปักใจลา
โปรดห่วงหา วารีไว้ ในใจเธอ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img355.imageshack.us/img355/3916/9dcf81700240e772ea490a0ry1.jpg)

รักดอกไม้แห่งกาลเวลา
-------------------
โอ้ความรัก แสนวิจิตร พิศวาส
ยังกำซาบ ในรสรัก เสน่หา
ยังซาบซึ้ง เอื้ออาทร สุดจักคณา
ยังโหยหา ความใกล้ ชิดสนิทใจ

เปรียบดั่งเช่น ตะวันฉาย สุดปลายฟ้า
ดวงดารา ระยิบยับ กระจ่างใส
แสงจันทรา สว่างจ้า อีกขอบไกล
ท้องฟ้าใส สีฟ้าอ่อน สะท้อนคราม

หมู่วิหคโผบิน กลับถิ่นฐาน
เสียงกังวาน หลิ่งเรไร ใสผสาน
สายลมพัด อ่อนพลิ้วไหวไล้คืบคลาน
สะท้อนความ สุขลึกล้ำ ถลำใจ

เพราะความรัก คือสิ่งให้ ใจเสพสุข
ลืมความทุกข์ จิตเพลิดเพลิน สะเทิ้นไหว
เปรียบยามเช่น สุริยัน อันอำไพ
เคลื่อนคลาไคล้ ลับขอบฟ้า สู่ราตรี

แสงวิจิตร อันอำไพ ใสสว่าง
ท้องฟ้ากว้าง แผ่เรืองรอง ผ่องแสงสี
แสงดารา แสงจันทรา อาบปฐพี
สะท้อนสี ตัดแสง แห่งสุริยัน

กลายเป็นฟ้า แสงสีทอง ผ่องอำไพ
เลิศวิไร ผ่องระยับ สดับฝัน
งามเลอเลิศ สุดพรรณนา แจ้วจำนรรจ์
เปรียบดั่งชั้น แห่งสวรรค์ วิมานแมน

แต่เสียดาย ยามฟ้าใส ชั่งไวนัก
ไม่ทันจัก ได้เชยชิด พิสมัย
ก็เลือนหาย กลายเปลี่ยน เวียนผันไป
เป็นเพียงได้ แค่ดอกไม้ แห่งกาลเวลา

ชีวิตดั่งน้ำค้างหาว กรรมสิ้น เวรหมด ใจหลุดพ้น

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img101.imageshack.us/img101/6448/8bff2f48c0ded2e5ae34542yc7.jpg)

ก็แค่ความฝัน
---
กาลเวลา หมุนเปลี่ยน เวียนผันไป
ไกลสุดไกล สุดอาลัย สุดไขว่คว้า
นานแสนนาน ที่เหินห่าง ใจกายา
กาลเวลา ไม่หวนกลับ สลับคืน

รักที่ใกล้ จะสลาย ใกล้แตกดับ
ความย่อยยับ ในความรัก สุดจักฝืน
ความทรงจำ ที่แสนสุข ทุกวันคืน
ยังไม่ลืม ยังหวนคิด สะกิดใจ

ถึงวันนี้ ไม่มีเขา คอยเคลียเคล้า
ไม่มีเขา ที่คอยเย้า เร้าสดใส
ไม่มีเขา คนที่เฝ้า เคล้าเอาใจ
เหมือนเยื่อใย ที่เริ่มห่าง เริ่มหมางเมิน

เขาอยู่ไหน เหตุอันใด ไม่พบหน้า
แม้วาจา ก็เวิ้งว้าง ดูห่างเหิน
ผิดอันใด ใยไม่แจ้ง แฝงหมางเมิน
ทำห่างเหิน ไม่รู้จัก ไม่ทักทาย

ได้แต่เฝ้า มองดูเขา เฝ้าคิดถึง
น้ำตาซึม อาบใบหน้า ไม่ห่างหาย
ไม่กล้าแม้น จะกล่าวทัก กลัวอับอาย
เขาจะหมาย ไม่ตอบรับ กลับคืนมา

ทำไมหนอ ทำไม ใจร้ายนัก
รู้ว่ารัก รู้ว่าห่วง ทั้งหวงหา
เหตุอันใด ใยหนีจาก จำพรากลา
ใยหนีหน้า เหมือนรังเกียจ เหยียดหยันกัน

ถึงเวลา ต้องอำลา ถึงที่สุด
เหมือนต้องหยุด ห้วงเวลา แห่งความฝัน
แล้วกลับตื่น ฟื้นคืน ความจริงพลัน
ทุกสิ่งนั้น ก็สลาย กลายเป็นลม

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://dl5.glitter-graphics.net/pub/287/287815sjk8xbql92.gif) (http://www.glitter-graphics.com)

เวลาเลื่อน...เคลื่อนคล้อย...ถอยออกห่าง
เหมือนทุกอย่าง...เปลี่ยนแปร...แลจางหาย
อยากเก็บวัน...เวลา...มาข้างกาย
แล้วร่วมร่าย...บรรเลง...เพลงเต้นรํา

ระเริงรื่น...ชื่นฉํ่า...เสียงดนตรี
ท่องวารี...เยือกเย็น...เป็นสุขลํ้า
พริ้วกรีดกราย...สยายแพร...เริงระบํา
อย่างดื่มดํ่า...หยอกล้อ...ต่อสายลม

เพียงเท่านี้...ชีวี...ก็เป็นสุข
ปลดเปลื้องทุกข์...ปล่อยใจ...ให้สุขสม
ชําระล้าง...ช่วงชีวิต...เคยตรอมตรม
ด้วยอารมณ์...สุนทรี...ที่หัวใจ

ฝากถ้อยคํา...รําพัน...ถึงชั้นฟ้า
บอกจันทรา...ดวงดาว...สกาวใส
คํ่าคืนนี้...อย่าหนีหน้า...ตัดเยื่่อใย
หรือเฉไฉ...หนีออก...นอกสายตา

(http://img99.imageshack.us/img99/3985/6ebdb3976a2092a15b2b43bit0.jpg)

คิดถึงเธอเหลือเกินที่รัก
------------------------------
มองท้องฟ้า ยามราตรี ที่เงียบเหงา
สายลมเคล้า เคลียใจ อาลัยหา
ถึงวันคืน ที่แสนรัก ปักอุรา
วันเวลา เลยลับ ดับดวงใจ

จากวันนั้น ถึงวันนี้ ที่ใจเหงา
เคยมีเธอ คลอเคล้า โลกสดใส
เสียงหัวเราะ หยอกเย้า ยังเร้าใจ
เหมือนดั่งได้ ผ่านพ้น วนวันวาน

คำออดอ้อน อ่อนหวาน สะท้านแว่ว
เสียงเจื้อยแจ้ว รำพัน อันแสนหวาน
ยังฝังแน่ว แว่วหวาน หว่านกังวาน
ยังสะท้าน ในรู้สึก สำนักใจ

ความอบอุ่น นุ่นละมัย ใจยังฝัน
กันและกัน ในวันนั้น ยังหวั่นไหว
เสียงสะอื่น รื่นร่ำ จำนรรจ์ใจ
ยังไสว อยู่ในจิต ติดมิเลือน

ยังจำคำ รำพัน ฝันรักใส
ในดวงใจ คำรักนั้น ฝังเสมือน
เป็นหนึ่งเดียว ในใจ ไม่ลืมเลือน
ยังคอยเตือน ให้คิดถึง ซึ้งไม่วาย

น่าเสียดาย สิ่งกล่าวหมาย กลายเป็นศูนย์
ไม่มีเหลือ ให้เกื้อกูล หัวใจหมาย
เธอไปแล้ว ไม่หวนกลับ มาทักทาย
เหมือนได้วาย หายจากฝัน วันเคยมี

ลืมทุกสิ่ง ทุกอย่าง ที่เคยสร้าง
ลืมหนทาง ที่เคยถาง ทากสุขขี
ไม่เหลือแล้ว รักใส ที่เคยมี
เหมือนวจี ที่เธออ้าง ร้างดวงใจ

ก็แค่คน เคยรู้จัก เคยทักทาย
ไม่มีหมาย สิ่งอันใด ให้หวั่นไหว
ทำเหมือนกับ เดินผ่านมา แล้วผ่านไป
ไม่มีเหลือ แม้เยื่อใย หัวใจกัน

ถึงวันนี้ ไม่มีเธอ ให้พบหน้า
เธอหายไป ไกลลับฟ้า ไม่กลับหัน
ดั่งสายฝน ที่โปรยปราย ร่ายรำพัน
พอเสร็จสิ้น คืนฝัน ก็ห่างลา

เธอเคยบอก รักของเรา เทียมเทียบฟ้า
เลิศเลอค่า เกินสิ่งใด ใจไขว่หา
เป็นได้เพียง คำพูด จำนรรจา
รู้ไหมว่า ใจดวงนี้ ชีวีวาย

ฝากสายลม โชยหา นภากาศ
ช่วยประกาศ ใครคนนั้น ที่ห่างหาย
บอกเขาว่า ใจดวงนี้ จักวางวาย
ยังเฝ้าหมาย ให้เธอกลับ ซับน้ำตา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img509.imageshack.us/img509/8572/1671a3c5bff3ad1a57f81a9hm3.jpg)
รอสไบไหวมา
----------
เวลา วารี รี่ไหล
ดวงใจ อำไพ ไขว่หา
ดวงใจ วิไล ไหวมา
สุดหา สิ่งใด เปรียบเปรย

ห่างหาย หัวใจ ไปไหน
แพรสไบ พลิ้วไหว เมินเฉย
เคยอยู่ แนบชิด จิตเคย
พลิ้วเลย เฉยไหน ไปใย

รู้ไหม ว่าใคร ไขว่หา
สไบ แพรผ้า พลิ้วไหว
หอมหวน ชวนจิต สนิทใจ
หลงใหล ไขว่หา คว้าชม

รอแล้ว รอเล่า เฝ้ารอ
ใจหนอ น้ำตา หลั่งไหล
ไม่มี สไบ อำไพ
คลอไหว ใยรัก หักลา

พลิ้วไหว สไบ แพรงาม
ถึงยาม พลิ้วไหว ใจหา
โปรดเถิด แว่วเสียง วาจา
เริงร่า พลิ้วผ่อง ยองใย

อย่าหลบ หายไป จากฝัน
ชีวัน แทบขาด รู้ไหม
โปรดเถิด สไบ แพรใย
พลิ้วไหว ในใจ เหมือนเดิม

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

แพรสไบ...ล่องลอย...น้อยใจนัก
ถูกหาญหัก...เยื่อใย...ไม่คิดถึง
โอ้..สไบ...ใยเจ้า...เฝ้ารําพึง
ห่วงคนึง...ฝ่ายเดียว...เปลี่ยวเอกา

คงเป็นเพราะ...แพรสไบ...ไม่หวานซึ้ง
ไม่ติดตรึง...ต้องใจ...ให้โหยหา
เขาจึงเมิน...เหินห่าง...จับขว้างปา
เป็นสไบ...ที่ไร้ค่า...ไม่ชวนมอง

พริ้วคืนกลับ...ลับลา...นํ้าตาริน
ขอคืนถิ่น...ผ้าสไบ...ไม่เรียกร้อง
ต้องผันตัว...มาซับ...นํ้าตานอง
สีหม่นหมอง...ฉลองให้...สไบแพร

เพลง...สไบแพร
คำร้อง - ทำนอง : สง่า อารัมภีร์
ขับร้อง : ชรินทร์ นันทนาคร

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

สไบน้องแทนกาย
หอมมิวายคลายกลุ้ม
หอมกระถินกลิ่นปทุม
ดั่งไฟรุมสุมทรวงห่วงหา

สไบเจ้าเอ๋ยแทนกาย
หอมมิวายคลายพร่า
ทุกค่ำคืนกลืนน้ำตา
ปวดอุราเพราะเจ้าของสไบ

รักคนที่เขาไม่รักเรา
จึงต้องเศร้าเคล้าแต่สไบ
แสนสุดระทมใจ
โอ้สไบขอให้เจ้าเป็นพยาน

อกข้านี้คงต้องร้าวราน
ทรมานทุกวันคืน
แม้ชีวิตจะขมขื่น
ข้าทนฝืนยอมรักเพียงสไบแพร

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12

(http://img237.imageshack.us/img237/83/5ffd72ac8121515499d1c10mw6.jpg)

บทเพลงแห่งรัก
----------------
เมื่อบทเพลง แห่งรัก ถูกขับขาน
เป็นตำนาน รักฝัน อันสดใส
ใจสองดวง แนบชิด สนิทใน
หว่างหทัย มีเพียงสอง ครองนิรันดร

เธอคงอยู่ ต่อไป ในใจฉัน
ไม่มีวัน เลือนราง เหินห่างฝัน
จะเคียงอยู่ คู่ชิด สนิทกัน
มีเพียงฉัน มีเพียงเธอ เพ้อวจี

เป็นบทเพลง แห่งรัก ที่ไสว
ในดวงใจ เราสอง ปองฉวี
เพราะในจิต คิดฝัน วันเรามี
สองชีวี แนบฝัน วันอำไพ

ขอเพียงเธอ เพริดพราว สกาวแสง
นภาแล้ง ก็สว่าง กระจ่างใส
หมดสิ้นเธอ หมดสิ้นฉัน กระจ่างใจ
เหลือเพียงไว้ คำว่า เรา เคล้าฤดี

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img253.imageshack.us/img253/3830/90d3d0ae20095cb66658d4fas4.jpg)

มิตรภาพ...ดั่งพฤกษา
-------------------
มิตรภาพ อันยิ่งใหญ่ หัวใจฝัน
ดั่งเมล็ดพันธ์ พฤกษา ที่พาไหว
เฝ้าถนอม กล่อมเกลี้ยง เลี้ยงดวงใจ
ให้เติบใหญ่ เป็นพฤกษา นานาพันธ์

ที่แวดล้อม ด้วยใจ ไอความรัก
ที่ประจักษ์ แห่งหัวใจ ที่ได้ฝัน
ให้ผลิดอก งอกไสว ในใจกัน
ทุกคืนวัน ฝันถนอม กล่อมดวงใจ

เฝ้ารดน้ำ พรวนดิน ถวินหา
ดวงแก้วตา ให้เพริดแพร้ว แววไสว
เก็บถนอม ไว้ในจิต สนิทใจ
ฝังรากไว้ ในฤดี มิมีคลาย

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img65.imageshack.us/img65/6904/2c0481a3f1297ceaa51fac0bm9.jpg)

จากใจ...ถึงใจ
-----------
หากเธอหวน คิดไป หัวใจฝัน
ใครคนไหน ใครคนนั้น ที่ฝันหา
คอยอิงแอบ แนบชิด ติดตรึงตรา
แม้เวลา จะผ่านไป ไม่มีเลือน

เพราะเธอเป็น เช่นหทัย เตือนใจจิต
ที่สถิต ติดในใจ ไว้เสมือน
เดือนดารา หวงห่วงหา นภาเยือน
เป็นเสมือน เรือนใจ ในชีวี

เป็นทั้งเพื่อน เหมือนหทัย ในชีวิต
ที่สนิท อยู่ในฝัน อัดสดศรี
เป็นดั่งสาย ธารา ของชีวี
เป็นฤดี ของที่สุด หยุดหัวใจ

เป็นดั่งแสง แห่งชีวี ชี้ทางฝัน
เป็นดั่งจันทร์ ที่เพริดแพร้ว แววสดใส
ลบความมืด ที่กระทบ จบดวงใจ
ให้ไสว ได้อีกครั้ง ดั่งเวทมนต์

ขอเธอรู้ ว่าดวงใจ ใครคนนี้
ชั่วชีวี มีเพียงเธอ เพ้อสับสน
เฝ้าเวียนว่าย อยู่ในสาย หทัยชล
เฝ้าเวียนวน ชลวารี ฤดีใจ

เป็นคำถ้อย ร้อยจำนรรจ์ ฝันวาจา
ทุกเวลา บอกนภา ฟากฟ้าใส
ขอจงช่วย สาดแสงส่อง ผ่องอำไพ
กระทบใจ ไหวความรัก สลักตรึง

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img519.imageshack.us/img519/8747/00027ts2.jpg)
เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
-------------------
เวลาไหล ไหวไป ไม่เวียนกลับ
วารีไว ไหลเลือนลับ ไม่กลับหมาย
ชีวีว่อน เวียนว่าย ห่างใจกาย
รำพันหมาย วายฝัน อันเลือนราง

เวลาฝัน หวั่นจิต คิดมั่นหมาย
วารีว่าย ไหลวน หนทางหมาง
ชีวีวาย ไร้คน ยลหนทาง
รำพันห่าง ร้างจิต สนิทกาย

เวลาผัน ผ่านไป ไวเร็วรี่
วารีนี้ ไหลไป ไร้จุดหมาย
ชีวีนี้ เวียนผ่าน เนิ่นนานกาย
รำพันหาย วายเวลา วารีชม

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img148.imageshack.us/img148/723/521307616hy6.jpg)

เวลา...วารี...ชีวี...รี่ไป
------------------
เมื่ออาทิตย์ สาดแสง สุรีศรี
จบสิ้นที รัตติกาล หวานไสว
จบสิ้นแสง ดาวจันทร์ อันอำไพ
จบสิ้นใจ หยาดนภา จันทราเยือน

สายเวลา วารี รี่เริงร่าย
เวียนลับหาย คล้ายฟ้าสาง ห่างเสมือน
ชีวีว่าย เวียนวน หนทางเยือน
ลับเลยเลื่อน จากเวลา น่ารำพัน

เวลา วารี ชีวี เวียนว่าย
ลาล้าง ห่างหาย เวียนว่าย ป่ายฝัน
หมุนวน ข้นเคี่ยว เวียนเลี้ยว เชี่ยววัน
เสื่อมหาย ร่ายฝัน เชิงชั้น วาจา

เวลา ไล่รี่ ชีวี เวียนว่าย
วารี รี่ร่าย เวียนว่าย เวลา
ชีวี สับสน เวียนวน ค้นหา
เริงร่าย เวลา วารี รี่ไป

เวียนทบ จบไหน อำไพ ไกลห่าง
ลาแล้ว เวิ้งว้าง ว่างฝัน หวั่นไหว
วารี ไหลเลี้ยว คดเคียว เชี่ยวไป
มิหวน คืนไหว อาลัย รำพัน

จำนรรจ์ วาจา เวลา พาไหล
หมุนเวียน เปลี่ยนไป ลับไหล ไกลฝัน
เวลา วารี ชีวี รำพัน
ไหลลี่ ชีวัน ฝันหาย กายลา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

ระวีลับ อับแสง แห่งทิวา
ราตรีเคลื่อน เลื่อนมา สารถี
ว่ายวนเวียน เปลี่ยนถ่าย สายมณี
หาเคลื่อนที่ ไกลลับ แต่อย่างใด

เส้นนที ที่ล่อง ลงทางต่ำ
เช้าจรดค่ำ หาคืน ต้นทางได้
สู่สมุทร ผืนกว้าง สุดยาวไกล
กลั่นเป็นไอ พิรุณ หมุนคืนเดิม

ชีพคน แม้นหมุน ไปไม่กลับ
หากแต่จับ เริ่มต้น ทางมากเพิ่ม
เลือกทางดี ก้าวเดิน ต่อติดเติม
ริแรกเริ่ม ลืมทุกข์ ที่ผ่านไป..

แวะมาร่วม..แจมบทกลอนครับ..สมาชิกใหม่

เวลา...ของเธอหลงละเมออยู่ที่ไหน
เวลา...ของใจถึงหายห่างร้างหลีกหนี
เวลา...ของเธอและฉันห่างกันกี่นาที
เวลา...ของเรานี้ไม่เคยเท่ากัน

วารี...ที่รินไหลไปเป็นสาย
วารี...พัดพาใจให้เหหัน
วารี...ซัดเธอไปไกลจากกัน
วารี...ชะล้างใจเธอนั้นให้เปล่าดาย

ชีวี...ต้องเวียนว่ายเกิด ตาย อยู่
ชีวี...คนเคียงคู่กลับห่างหาย
ชีวี...คนรอเงียบเหงาเศร้าอาลัย
ชีวี...คนไกลสุขอยู่ไหมส่งข่าวที

รำพัน...รักที่หนักใจให้ขื่นขม
รำพัน...อกที่ตรอมตรมเธอมาหนี
รำพัน...เวลา...วารี...ชีวี
รำพัน...ใจดวงนี้...แต่ไม่มีใครฟัง

(http://widget.sanook.com/static_content/full/graphic/d3e16adc442390573c4b8dc0a9ad5595_1209284077.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=7241)
ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย (http://widget.sanook.com/)

เวลาผ่านกี่ปีไม่เคยนับ
วารีไหลกลับไม่เคยเห็น
ใช้ชีวีอย่างที่มันเคยเป็น
เมื่อทุกข์เข็ญก็มีบ้างเพ้อรำพัน

ก็นั่งมองวารีไหลเอื่อยเอื่อย
คิดอะไรเรื่อยเปื่อยเหมือนนั่งฝัน
ความฝันที่ตอนเด็กอยากเป็นกัน
จนเวลาผ่านผันความฝันแปร

อันชีวีชีวาที่เป็นอยู่
ยังต่อสู้ฟันฝ่าไม่ท้อแท้
คงไม่อาจย้อนกลับไปไขแก้
เรื่องแย่แย่ขอให้มันผ่านเลยไป

นั่งคิดเพ้อรำพันอยู่คนเดียว
นั่งเปล่าเปลี่ยวอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่
เราต้องอยู่ให้ได้อย่าท้อใจ
ความหวังใหม่กำลังคืบคลานมา

(http://img363.imageshack.us/img363/9158/00027se1.jpg)

ไร้ค่า
---------------
เวิ้งว้าง ชีวิต เดี่ยวโดด
สุดโคตร ตระกูล ต่ำช้า
เวียนว่าย ในสาย ธารา
ไร้ค่า ศักดิ์ศรี ชีวี

เกลือกกลั้ว เมามัว เศษตรม
สุขสม อาจม ไม่หนี
ชมชอบ อบาย ราคี
ชีวี ชั่วช้า เลวทราม

เวลา แห่งความ ชั่วชาติ
ล้วนอาจ เยียบย่ำ คำหยาม
เวลา ที่ไร้ ความงาม
ต่ำทราม ยิ่งกว่า อาจม

วารี หลีกหนี รังเกียจ
ถูกเหยียด หยามใจ ให้ขม
ดั่งเหมืน เยือนให้ ไร้ชม
ว่างเปล่า อารมณ์ รำเพย

ชีวี ไร้ค่า อนาถ
เลวชาติ เกินกว่า เฉลย
เหล่าล้วน หันหน้า เมินเลย
เมินเฉย ไม่เคย พบพา

รำพัน เขลาโง่ โถใจ
หาไหน ไพเราะ เสาะหา
ทื่อห้วน ชวนเหียน เอียนตา
เศษค่า วาที กวี

เวลา วารี รำพัน
อนาถ ชีวัน ฝันนี้
จบสิ้น เวลา วารี
สูญสิ้น ชีวี รำพัน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

เยี่ยงใด..ถึงเอ่ย..เปรยความ
เหยียดหยาม..ตัวตน..เช่นนี้
ในเมื่อ..เวลา..วารี
ยังมี..คุณค่า..มั่นคง

ฟังถ้อย..วาจา..โศกเศร้า
ว่าเขลา..งมงาย..ลุ่มหลง
เป็นเพียง..เศษดิน..ลอยลง
ในดง..เหล่ากอ..คอกานท์

ยิ่งฟัง..ดั่งใจ..เจ็บปวด
เหมือนหวด..ด้วยแส..ประหาร
รู้ไหม..ว่าใคร..ร้าวราน
ซมซาน..ลอยกลับ..สไบ
(http://dl6.glitter-graphics.net/pub/731/731676o68y53p7aq.gif) (http://www.glitter-graphics.com)

เวลา วารี รู้สึก
สำนึก ตัวตน หนไหน
คุณค่า ตัวตน เพียงใด
จึงไหว ออกไป นัยกลอน

ถอดถอน อารมณ์ สำนึก
รู้สึก ดั่งหมา เห่าหอน
หวังให้ เป็นเพียง บทกลอน
สะท้อน เห่าหอน วอนดาว

ที่พราว ไสว บนฟ้า
เลอค่า นภา เหินหาว
ไหนเลย นึกถึง เรื่องราว
โง่เขลา เห่าหอน วอนใจ

อย่าไหว สไบ แพรวา
คุณค่า มากมาย รู้ไหม
ให้ความ ระทม ขมใจ
มอดไหม้ ในสาย วารี

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

สไบ..แพรวา..ผืนนี้
ยินดี..พริ้วอย่าง..ไสว
ไม่ลอย..หลบลี้..หนีไกล
เป็นกํา..ลังใจ..ให้กัน

ขอแต่..เวลา..วารี
อีกทั้ง..ชีวี..ต้องฝัน
อย่าลบ..สายใย..สัมพัน
ครั้งวัน..เคยสร้าง..กันมา

รู้ไหม..คุณค่า..ของคน
ต้องทน..ไขว่คว้า..โหยหา
เมื่อยาม..ที่ได้..มันมา
อย่าคิด..ขว้างปา..ด้วยมือ

เพียงอยาก..ให้รู้..ไว้ว่า
สไบ..แพรวา..ยึดถือ
ถ้อยคํา..นํ้าใจ..ฝีมือ
ก็คือ..วารี..รําพัน
(http://dl6.glitter-graphics.net/pub/731/731676o68y53p7aq.gif) (http://www.glitter-graphics.com)

เวลา วารี ชีวี
เจ้านี้ รำพัน เศร้านัก
ตั้งแต่ ได้มา รู้จัก
ข้าทัก เจ้าเป็น เพื่อนเกลอ

เพื่อนข้า ใยเจ้า ท้อแท้
อ่อนแอ เพียงนี้ เชียวเหรอ
อย่างน้อย มีเพื่อน พบเจอ
ว่าเกลอน ไม่อยู่ คนเดียว

เร่ร่อน รอนแรม เคียงข้าง
เดินทาง ใช่หนี ออกเที่ยว
เวลา ใช่ว่า คนเดียว
โดดเดี่ยว ที่ไหน ธนา

เวลา มากมาย ยิ่งนัก
วารี ไหลจัก ภูผา
ชีวี ยากนัก ได้มา
รำพัน เจ้าอย่า ลาไกล

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

(http://img261.imageshack.us/img261/2839/525124029ts1.jpg)

สายวารีที่ไหลผ่าน
--------------------
เนินนานไกล แพรสไบ ไหวลับหาย
จันทร์แทบวาย กายห่าง ว่างสดใส
เฝ้าคอยเพ้อ เก้ออยู่ คู่ดวงใจ
แพรสไบ หายไป ใจวางวาย

ฟ้าหม่นหมอง จันทร์จ้อง มองหาดาว
แสงแวววาว พราวไสว ใยห่างหาย
ดาวระยับ จับฟ้า ล้างลาวาย
จันทราหมาย พรายหมอง นองน้ำตา

ดังวารี รี่ไหล ไร้จุดหมาย
ดวงใจวาย หายเจ้า เคล้ามัจฉา
เคยเวียนแหวก แทรกว่าย พรายธารา
ทุกเวลา หามัจฉา ค่าภิรมย์

แสนทุกข์โศก โยกใจ ในความรัก
ที่หลงปัก ในมัจฉา น่าสุขสม
จมความรัก หักใจ ไหวระทม
สุดขื่นขม ตรมจาก พรากชีวัน

จันทราลับ ดับหาย คล้ายเดือนแรม
เพียงพรายแย้ม แจมหา ดาราฝัน
ไม่เห็นดาว พราวไสว ในใจกัน
จันทรานั้น ฝันวาย หมายภิรมย์

ยังมิลืม กลิ่นสไบ ไหวชวนฝัน
แจ้วจำนรรจ์ วันชื่น คืนสุขสม
แพรสไบ ซับไหว ใจระทม
ยังชื่นชม คมวจี ฤดีใจ

ใจวารี นี้รู้ อยู่มัจฉา
มีคุณค่า น่าชม สมไสว
คู่ในหมู่ มัจฉา ร่าเริงใจ
ธาราไหล ไว้ผ่าน หว่านฤดี

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img151.imageshack.us/img151/5072/521307616jp6.jpg)

รักหมาย...พรายวารี
-------------
ยามแสงเดือน จับนภา เวหาหาว
ท้องฟ้าพราว วาวระยับ สดับไหว
สายลมพัด สะบัดพลิ้ว ริ้วเพลิงใจ
ดาวไสว สว่างจ้า ท้าแสงจันทร์

กลิ่นราตรี อ่อนหวาน หว่านวิถี
สายวารี พลิ้วไหว คล้ายความฝัน
ระลอกเยื้อน เคลื่อนไหล ไหวรำพัน
สาดแสงจันทร์ อันเรืองรอง ท้องวารี

หมู่พฤกไพร ไหวละลิ่ว พลิ้วพรายฝัน
เริงพรายพรรณ มาลีหอม ดอมฉวี
หอมรันจวน ชวนฝัน หวั่นฤดี
สุดวจี จะเสกสรร รำพันนัย

ดั่งความรัก เพลิดแพร้ว แววแสงสี
ดวงชีวี พร่างพราย ฉายความฝัน
เลิศวิจิตร ผุดผ่อง อ่องอำพัน
ดั่งสวรรค์ เมืองแมน แดนฉิมพลี

มิวิมาน อันวิจิตร อัศจรรย์
แพรวพรายฝัน เลิศวิไล อำไพศรี
เสพความสุข มากมาย พรายชีวี
ในฤดี มีแต่รัก ปักตรึงใจ

น่าเสียดาย พรายฝัน อันสดใส
นภาไกล ไหวหวาน หว่านไสว
ช่างเร่งหาย วายรี่ ชีวีไป
เหมือนดั่งใจ ใครบางคน ฉลวจี

จากฟ้าใส กลายฟ้าดับ ลับดาวเดือน
พายุเลื่อน เคลื่อนฮึกโหม ถาโถมรี่
สายฟ้าฟาด สาดสายใส่ ไหวฤดี
สายวารี ก็โหมพัด สะบัดไกว

วิมานร้าง จางหาย กลายเป็นเมฆ
เวิ้งว้างเขต แนวฝัน อันสดใส
สูญสลาย หายสิ้น ถวินใจ
เหวไฉน ลึกจุด สุดคะเน

มีแต่ความ ระทม ตรมหมองเศร้า
ความเงียบเหงา เวิ้งว้าง ว่างห่างเห
หนาวเหน็บลึก ตรึกตรองจิต คิดคะเน
เมื่อรักเห ห่างหาย กลายเป็นลม

นี่นะหรือ คือความหมาย นัยความรัก
ต้องประจักษ์ รสรักสอง ครองสุขขม
ไม่อาจหลีก ปลีกหนี ชีวีวน
ว่ายเวียนวน อยู่ในสาย พรายธารา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img525.imageshack.us/img525/1028/9b77b3052040f3e6c2a293eki4.jpg)

สายวารี
---------------
วารีไหล พรายผัน ฝันหารัก
ที่เคยชื่น รื่นพักตร์ สลักหาย
ไม่แยแส แลมอง หมองใจกาย
เธอเมินหมาย ไร้ถ้อย ร้อยวจี

จากบทกลอน ร้อนอ้อน วอนตามอ่าน
บัดนี้ผ่าน อ่านเลย เฉยแชหนี
ไม่มีแล้ว คำรำพัน หวั่นวจี
ไม่มีสี สรรใจ ให้ชายมอง

เธอเมินหมาง หางหาย วายหลบหนี
ไร้วจี อันใด ใจหม่นหมอง
ปล่อยให้เศร้า เคลียเคล้า เฝ้าแลมอง
เธอเกี่ยวข้อง คล้องใจ ใครอีกคน

วารีไหล ไหววน หนทางเปลี่ยว
ที่ลดเลี้ยว เชียวไหว หัวใจฝัน
ไม่มีแล้ว สายน้ำใจ เคยไหลปัน
ไม่มีฝัน ที่กระจ่าง สว่างวาย

ตั้งแต่นี้ คงมีแต่ ความเงียบเหงา
มีแต่เศร้า เวิ้งว้าง ว่างห่างหาย
เหลือแต่สาย วารี ชีวีวาย
ไหลเดียวดาย วายวิถี ฤดีชม

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

ส่งสำเนียงเสียงเพรียกแห่งวารี
สายชลนี้เหงาเศร้าเร้ารุมหา
สายวารีเพรียกร้องก้องพนา
สัญญาณว่าสายน้ำช้ำอุรา

สายวารีที่เย็นย่ำช่ำชื่นจิต
เพ่งพินิจกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงโลกหล้า
ใยวันนี้สายวารีเศร้าโศกา
เพราะเวลาสายน้ำเจ้าไม่ไหลคืน

สายวารีส่งสำเนียงเสียงรำพัน
ช่างโศกศัลย์สำเนียงเสียงสะอื้น
สายวารีชีวิตนี้เจ้ากล้ำกลืน
ยังคงฝืนหล่อเลี้ยงโลกโศกในใจ

สายวารี แห่งชีวิต
ทุกพินิจ เจ้าสร้างไว้
แต่เวลา ไม่ย้อนไป
รำพันให้ หมู่สัตว์โลก เศร้าโศกา

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

พริ้วไสวไหลล่องท่องวารี
สบายดีหรือไม่ใคร่ขอถาม
ลับตากันวันก่อนหลายชั่วยาม
หากแต่ความคิดถึงยังตรึงใจ

แพรก็พริ้วลิ่วไปในทุกที่
แต่มิลืมวารีที่หลั่งไหล
เคยคงเนื้อแพรวาเฉกเช่นใด
ก็ยังคงเส้นใยอยู่เช่นเดิม

อันร้อยรสบทกวีที่ขานขับ
แว่วสดับห้องใจให้ฮึกเหิม
จึงพริ้วมาสังสรรค์หมั่นต่อเติม
ที่จุดเริ่มนานมากับวารี

(http://dl6.glitter-graphics.net/pub/731/731676o68y53p7aq.gif) (http://www.glitter-graphics.com)

(http://img72.imageshack.us/img72/3179/757638fb783c426e16ae16fpx8.jpg)
กระซิบพราย สายวารี
-----------------
ถ้อยวจี แพร่งพราย สายวารี
ดั่งชีวี เวียนว่าย สายใยฝัน
ที่มัดเกี่ยว เลี้ยวไหว ใจรำพัน
สายใยฝัน ตรึงมั่น หวั่นดวงใจ

ดั่งวิมาน หว่านสาย พรายพิรุณ
ท้องฟ้ากรุ่น อุ่นรัก ประจักษ์ใส
วารีไหว ไหลเชี่ยว เลี้ยวพันไป
ร่วมสายใย ไหวรัก สลักตรึง

เวลาหวน ชวนฝัน วันลาจาก
วิหคพราก จากคู่ ชู้คิดถึง
เฝ้าขันกู่ คู่หา อุราตรึง
กลัวรักซึ้ง ตรึงหาย กลายเป็นลม

เฝ้าเวียนว่าย สายธารา หาพรายพลิ้ว
ที่ไหวลิ่ว ปลิวไป มิได้สม
จมอยู่ใน ไหลธารา หาภิรมย์
เฝ้าระทม จมหา ดาราราย

สายวารี รี่ไหล หัวใจเธอ
บอกคำเพ้อ เลอค่า ไร้ลาหาย
ว่ารักเธอ ชั่วฟ้า นภาวาย
กระซิบพราย สายวารี มิมีจาง

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img520.imageshack.us/img520/8585/899c7ffc9d5f672d3307dbesa4.jpg)

ฟากฟ้า...ฝั่งทะเล
---------------
เธอเป็นใคร ฉันไม่รู้ อยู่ฟากฟ้า
ฝั่งทะเล ข้างหน้า ฟากฟ้าใส
แต่ทำไม ใจฉัน ไหวหวั่นไป
สู่ดวงใจ ฟากฟ้า ฝั่งทะเล

ทุกคืนวัน หวั่นไหว ไขว่คว้าเธอ
เฝ้าละเมอ เพ้อฝัน ไม่หันเห
เธอผู้อยู่ ฟากฟ้า ฝั่งทะเล
สุดคะเน เป็นใคร ที่ไหนกัน

แต่ทำไม หัวใจ ฉันหลงรัก
อยากจะพัก ใจไว้ ในความฝัน
กับคนไม่ ได้เคย รู้จักกัน
อัศจรรย์ ความรัก ประจักษ์จริง

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img505.imageshack.us/img505/246/00003lg1.jpg)
พิษรัก
-----------
ถ้อยวจี เสกสรร จำนรรจา
ร้อยเรียงค่า เลอเลิศ ประเสริฐสรร
บัดนี้หาย กลายห่าง ร้างรำพัน
มีแต่สรร เรียงร้อย ถ้อยร้าวราญ

หวานละมุน อุ่นฝัน หวั่นวจี
บัดนี้มี แต่แข็งกร้าว ร้าวหักหาญ
ไม่มีแล้ว ความหวานชื่น รื่นสราญ
มีแต่ผลาญ หัวใจ ให้ระทม

ปลายปากกา หักหาย ไร้อาวรณ์
ขุดขอดค้อน ร้อนใจ ให้ขื่นขม
หนาวเหน็บแหนบ แสบใจ ไหวตรอมตรม
ต้องระบม ขมพิษรัก หักอาลัย

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img78.imageshack.us/img78/7650/521307616kd2.jpg)

ความรัก...สายน้ำ
-------------------
หากความรัก มั่นหมาย คล้ายสายน้ำ
พัดพาดผ่าน สิ่งใด หมายผสม
กลมเกลียวอยู่ เป็นคู่ ชู้ภิรมย์
ร่วมเสพสม ความรัก สลักตรึง

รั้งให้ตึง ขึงอย่างไร ไม่หมายอยู่
คลอเคลียคู่ หวั่นไหว ใจคิดถึง
ร่วมสัมพันธ์ ฝันหา ติดตราตรึง
เฝ้าคำนึง ถึงอยู่ มิรู้คลาย

สาดกระเซ็น เด่นฝอย ร้อยเกลียวคลื่น
เริงละลื่น ชื่นฉ่ำ รำนำสาย
พรายเพลิงพลิ้ว สาดส่อง สะท้อนทราย
งามเฉิดฉาย พรายฟ้า ร้าเริงใจ

น่าเสียดาย สายวารี ที่เฉิดฉาย
เกาะแก่งหมาย คล้ายกั้น ให้หวั่นไหว
ชายตลิ่งวกเลียว คดเคี้ยวไกล
ต้านทานให้ ไหลอ่อนแรง แฝงอำพราง

เป็นดั่งหมาย อุปสรรค และขวากหนาม
เฝ้าติดตาม ถามหาใจ ให้เมินหมาง
เส้นทางรัก ถักมั่นหมาย คลายจืดจาง
ต้องหมั่นถาง ขุดลอกออก ตอกย้ำใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img56.imageshack.us/img56/1539/00190ls7.jpg)
เชิงกลอน
------------
ร้อนเป็นไฟ ไหม้โหม โรมสวาท
พลายพัดพาด ผ่านใคร ให้ไหลหลง
เพลิงเผาผลาญ ครุไหม้ หมายยืนยง
จิตมั่นคง มอดไหม้ หมายจีรัง

หวานละมุน อุ่นไอ ไหวเชิงกลอน
ทุกอักษร อ่อนไหว ไว้มนต์ขลัง
แขวงหนักแน่น แข็งแกร่ง แรงพลัง
ก่อภวังค์ ฝังนึก ลึกอารมณ์

ถ้อยบทกลอน อ่อนไหว ใจคนอ่าน
หนาวสะท้าน หวานเหงา เศร้าสุขสม
ล้วนสะท้อน อ่อนไหว ในอารมณ์
ร่วมภิรมย์ ความนัย ใจรำพัน

ร้อยหมื่นคน อ่านไป ใช่หมายเหมือน
อารมณ์เยือน เคลื่อนไป ใจใครฝัน
หากำหนด กฎเกณฑ์ เป็นนิรันดร์
เพราะใจใคร ใจมัน ฝันกันไป

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img208.imageshack.us/img208/3184/994095ada809db2e99b6d97qt3.jpg)
ดอกโศกโยกตามลม
---------------------
หากความรัก เปรียบหมาย คล้ายดอกโศก
คงจะโบก พลิ้วไป ในใจฝัน
ลอยละลิ่ว พลิ้วไหว ร่ายรำพัน
สายลมผัน พัดผ่าน หว่านดวงใจ

กลีบเจ้าพราย วายวับ จับอุรา
ไล้เริงร่า ลมเร้า เคล้าหวั่นไหว
กระจายกลีบ ไหวพลิ้ว ริ้วเริงใจ
แพรวไสว ล้อลิ่ว ริ้วเริงลม

ลืมเวลา วารี ที่รี่ไหล
ลืมดวงใจ หวานละมัย เคยหมายสม
เคยแนบชิด ติดธารา น่าภิรมย์
บัดนี้สม จมไว้ หมายลืมเลือน

หล่นจากต้น สู่ธารา สายวารี
แต่ก่อนนี้ เป็นดั่งใจ ไม่เชือดเฉือน
มาบัดนี้ รี่เริงหมาย สายลมเยือน
ล่องลอยเลื่อน ตามสายลม สมอุรา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img522.imageshack.us/img522/655/00148vc0.gif)
โอ้มนต์มายา
--------------
โอ้เอ๋ย เจ้ามนต์ มายา
วาจา เรียงร้อย ถ้อยฝัน
เอื้อนเอ่ย วจี รำพัน
เสกสรร เวทมนต์ มายา

พาให้ หัวใจ อิ่มเอิบ
กำเริบ หัวใจ ใฝ่หา
เรียงร้อย รำพัน วาจา
เลอค่า หาใด เปรียบปาน

เริงรื่น อารมณ์ เป็นสุข
สนุก เกินจะ ขับขาน
เริงร้อย กวี สำราญ
สราญ ในจิต คิดปอง

สูญสิ้น ตัวตน คนอยู่
เคียงคู่ ในใจ เราสอง
แตกดับ น้ำตา เนืองนอง
รักปอง รุ่มเร้า เริงใจ

วอดวาย เพลิงใจ ไหม้ครุ
ระอุ หัวใจ หวั่นไหว
เผาผลาญ ฤดี ดั่งใจ
มอดไหม้ ร้าวใน ชีวี

เวลา วารี รี่ไหล
มอดไหม้ ทางหมาย วิถี
สูญสิ้น เวลา วารี
ชีวี รำพัน ฝันไป

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img442.imageshack.us/img442/725/5879b9c9e9be517df8829beeq1.jpg)

คำอวยพรจากเพื่อนเก่า
-----------------
สร้างวิมาน หวานซึ้ง แสนตรึงจิต
ให้สนิท คู่รัก พักสุขสม
หลบข้ามฟ้า นภาหวาน หว่านชวนชม
ร่วมเสพสม บทกวี ฤดีใจ

ร้อยจำเนียน เวียนแว่ว แพรวพราวรัก
ได้ประจักษ์ รักมั่น ให้หวั่นไหว
ร่วมสุขสม จมอยู่ คู่ดวงใจ
สองหทัย เริงร่าย สายชีวา

บทจำนรรจ์ แว่วหวาน หว่านวจี
สุดจักที่ เมินเฉย เลยไขว่หา
สะดุดกลอน อ่อนถ้อย ร้อยวาจา
งามผุดผาด วาดฟ้า นภาลัย

จึงเสพสม อารมณ์กลอน ย้อนไปดู
ทุกกระทู้ แว่วหวาน ปานไฉน
แสนอิ่มเอม เปรมปรีดิ์ ฤดีใจ
ร่วมอวยชัย ในรัก ปักอุรา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img168.imageshack.us/img168/858/00017xv6.gif)
เธอที่ห่างหายคือความฝัน
---
สายลมอ่อน พัดผ่าน ,ม่านใบไผ่
พลิ้วละมัย อ่อนริ้ว พลิ้วไสว
อยู่เหนือยอด หุบผา อันห่างไกล
เสียงหวีดไหว ยังซ่าน สะท้านมา

แม้นสุริยัน จันทรา ดารากระจ่าง
ที่อยู่ห่าง สุดไกล สุดไขว่คว้า
ยังสาดแสง กระจ่างใส ในนภา
ให้ใสแจ้ง กระจางฟ้า ทุกคืนวัน

แล้วทำไม ใครบางคน ถึงสาบหาย
ไม่มีหมาย เสียงเล่า กล่าวให้ฝัน
เฝ้าแต่รอ รอเธออยู่ ทุกคืนวัน
เฝ้าแต่ฝัน ฝันถึงวัน เธอกลับมา

ขอแต่เพียง ได้ยินเสียง เธอกล่าวขาน
ขอแต่เพียง ได้เฝ้าฝัน และโหยหา
รู้ถึงรู้ ไม่มีวัน เธอกลับมา
ขอแต่เพียง ได้เห็นหน้า สักครั้งพอ

ขอแต่เพียง ได้รัก ได้เฝ้าฝัน
ถึงวันนั้น วันที่ฝัน วันที่ขอ
วันที่รัก จะกลับเป็น เช่นที่รอ
วันที่ขอ ให้เธอกลับ ซับน้ำตา

เพราะมันเป็น เฮือกสุดท้าย ของชีวิต
ทำให้จิต มีกำลัง ไปข้างหน้า
ถึงแม้รู้ ว่าเป็นฝัน ทั้งน้ำตา
ขอเก็บเธอ ไว้โหยหา ชั่วชีวี

หากวันใด ฝันสร้างไว้ กระจายแตก
ใจคงแหลก ชีพคงวาย ไม่คลายหนี
ถึงวันนั้น วันที่ฝัน คงไม่มี
ยังไม่รู้ ชีวิตนี้ อยู่อย่างไร

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
---

@ ... มิ่งมหาวารีแห่งชีวิต
... ทั้งบรรเจิดไพจิตรมืดมิดหม่น
... ทั้งรุ่งโรจน์ริบหรี่ที่ล้ำล้น
... ทั้งทุกข์ทนระทดท้อทระนง .........

@ ... มีความรักมากมายในสายน้ำ
... มีความฉ่ำชื่นจิตพิสวง
... มีความคดเคี้ยวตามและความตรง
... มีความคงความงามและความตาย .........

เห็นชื่อกระทู้นี้แล้วนึกถึงบทประพันธ์ท่อนนี้ขึ้นมา เพราะสมัยเรียนเคยได้อ่านแล้วชอบมาก
โดยเฉพาะ 2 บทนี้ จำได้ขึ้นใจเลย emo_12

*** จาก หนังสือ "วารีดุริยางค์" โดย อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ภาษาสวยดีค่ะ มีทั้งหมด 100 บท ใครสนใจอ่านลองหาดูนะคะ หาไม่ยาก น่าอ่านมากค่ะ ***

อ้างจาก: ♥VAlenTiNE♥

กลอนร้ายกาจมั่กๆเลย
ขอบคุณมากๆที่เอาสิ่งดีๆมาฝากกัน
แล้วจะไปหาอ่านน่ะครับ +1
กับสิ่งดีๆที่มอบให้น่ะครับ

เหมือนดั่ง เวลา
ผ่านลาแล้วลางเลือนหาย
วารี ไหลรี่ เดียวดาย
ชีวี จึงคล้าย รำพัน...

เหมือนดั่ง วารี
ไหลรี่ ลงต่ำ ฉันนั้น
ชีวี จึงพร่ำ รำพัน
เวลา เวียนผัน ผ่านเลย...

เหมือนดั่ง ชีวี
สายน้ำ หรือมีนิ่งเฉย
รำพัน เฝ้าฝัน ลงเอย
เวลา เฉลย วารี

เหมือนดั่ง รำพัน
เฝ้าฝัน ผันทาง วิถี
เวลา ฤาย้อน วารี
เช่นนี้ ชีวี รำพัน ...

หรือเวลา....มาถึงซึ่งสายแล้ว
ต้องคลาดแคล้วพบพ้อใคร่ขอถาม
แม้จําพรากจากกันมิทันงาม
หากในทุกโมงยามยังครํ่าครวญ

สายวารี....รี่ไหลเคยใช้ดื่ม
ด้วยรสชาดแสนปลื้มที่หอมหวน
ดื่มดํ่าบทพจน์กานท์อันหวานทรวง
แต่บัดนี้เลยล่วงไม่กลับคืน

หนึ่งชีวี....แวะวนเข้าค้นหา
เพียงผ่านตาให้เห็นไยเร้นฝืน
เหตุอันใดหายหน้าไม่มายืน
เพื่อเริงรื่นร้อยรสในบทกลอน

ฝากรําพัน....วันนี้จงมีผล
บันดาลดลได้อ่านผ่านอักษร
อย่าหลบลี้ร้างไกลไร้อาทร
จึงเว้าวอนหวังว่าคงมาเจอ

(http://img229.imageshack.us/img229/3274/477a30cf114a234d4570be6he2.png)

งามระยับ จับฟ้า เวหาหาด
งามผุดผาด วาดฟ้า นภาใส
งามเพริดแพร้ว แวววับ ประดับใน
ฟากฟ้าไกล ไหวเชียว เกลียวชีวี

ทิพย์วิมาน ชั้นใด ในภพหล้า
สถิตฟ้า ชั้นใด ไฉนนี่
ดั่งอัปสร อ่อนไหว ในฤดี
งามเหลือที่ เสกสรร พรรณนา

คิ้วเจ้าโค้ง โก่งคัน ศรพระราม
เนตรเจ้างาม ยามยิ้ม พริ้มชวนหา
ริมฝีปาก บางเฉียบ เทียบปีกกา
องค์ใบหน้า งามพริ้ม อิ่มอำไพ

ดั่งอัปสร ย้อนสวน ทวนจากฟ้า
พิศเพลินตา น่าชิด พิสมัย
รอยแย้มสรวล ชวนฝัน หวั่นหทัย
พลิ้วเพลิงใจ ไหวหวั่น ขวัญฤดี

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

เวลารับรู้เรียบเรียง
สําเนียงตอบรับขับขาน
ร่วมถ้อยร้อยกรองคล้องกานท์
เบ่งบานร้อยรสบทกลอน

วารีไหลย้อนอีกครา
ชื่นฉํ่าอุราอักษร
งดงามยามเอื้ออาทร
สัญจรคืนกลับรับฟัง

ชีวีจึงดูสดใส
ดั่งได้นํ้าทิพย์โลมหลั่ง
หล่อเลี้ยงเพียงเพิ่มพลัง
อีกครั้งเริงร่าท้าลม

รําพันแว่วหวานผ่านโสต
ลิงโลดรู้สึกสุขสม
จึงพลิ้วลิ่วรื่นชื่นชม
อารมย์อารามตามใจ

(http://img523.imageshack.us/img523/9410/521307616hv6.jpg)
งามบทกลอน อ้อนเอ่ย เฉลยความ
ช่างงดงาม ยามฝัน รำพันหา
แนบสนิท ติดตรึง ซึ้งอุรา
เลิศเลอค่า หยาดฟ้า มาสู่ดิน

ดังพิรุณ หนุนไหว ใจเนืองนอง
วารีร่อง ท้องธาร สราญสิน
รอรับเจ้า เคล้าอยู่ คู่ชีวิน
ไหลโรยริน ถิ่นรัก สลักตรึง

แห้งเหือดหาด ขาดหาย สายนที
สายวารี ห่างหาย วายคิดถึง
ตลิ่งขอด มอดไหม้ ใจคำนึง
รอวันซึ่ง สายใจ ไหลโรยริน

สายธารรัก หวั่นไหว ไหลหวนกลับ
วารีรับ รองไว้ ใจถวิน
อัศจรรย์ ฝันไว้ ได้เยือนยิน
เวลาผิน คืนกลับ ซับน้ำตา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

อย่าด่วนจากหันเห..นะเวลา
อย่าเมินหน้าหลบลี้หรือหนีหาย
อย่าตัดรอนก่อนราตรีจะคลี่คลาย
อย่าทําร้าย..อย่าทิ้ง..อย่าชิงชัง

หากวันใดไร้ละอองของวารี
หากวันนี้กระแสสินธุไม่รินหลั่ง
หากเหือดแห้งแล้งไปคงพ่ายพัง
หากได้ฟังรีบมามัจฉารอ

เมื่อชีวีขาดห้วงความห่วงหา
เมื่อศรัทธาเลอเลิศไม่เกิดก่อ
เมื่อสิ้นคําจํานรรจ์พะเน้าพะนอ
เมื่อนั้นหนออยู่ได้อย่างไรกัน

เพียงรู้สึกนึกคิดจนจิตหวาม
เพียงอยากถามหัวใจที่ใฝ่ฝัน
เพียงอยากเอ่ยถ้อยคําเป็นรําพัน
เพียงตอบมาแค่นั้น..ว่าห่วงใย

(http://img513.imageshack.us/img513/5991/525124029fc6.jpg)

สายวารี รี่ไหล หัวใจหวั่น
มัจฉาหัน เวียนว่าย สายวิถี
ย้อนสายชล ค้นหา สายวารี
พรายชีวี เวียนว่าย สายเวลา

รำพันครวญ หวนฝัน สัมพันธ์รัก
ที่เคยหัก รักไป ใจห่วงหา
มัจฉาน้อย คล้อยเคลื่อน เลื่อนจากลา
ไม่ห่วงหา ลาจาก จำพรากไป

ทิ้งธารา วารี ให้รี่ไหล
เคว้งคว้างไป ไขว่หา น้ำตาไหล
เจ้าหลงถิ่น ดินแดน แคว้นอันใด
จึงห่างไกล ใจหา เวลาคอย

หลงรักเจ้า เฝ้าหา มัจฉาน้อย
เวลาคอย ร้อยใจ ไม่ถดถอย
รอมัจฉา หาทาง รางเลือนลอย
กลับมาร้อย พลอยว่าย สายวารี

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img213.imageshack.us/img213/5306/33db0eadf7256df04686510mf8.gif)

น้อยใจก็เป็น....นะสายวารี
ไม่ได้หลบหนี....ห่างหายไปไหน
ยังคงว่ายวน....ไม่พ้นห้องใจ
แต่วารีไหล....หักเหเส้นทาง

เพียงคิดแค่หลักง่ายๆ....
เป็นไปไม่ได้.....ที่จะออกห่าง
เช่นนั้นมัจฉา....คงต้องวายวาง
ถ้าหากต้องร้าง....วารีฉํ่าเย็น

เมื่อโลกสรรสร้าง....ให้ทางสมดุลย์
สรรพสิ่งเกื้อหนุน.....อยู่อย่างที่เห็น
วิหคคู่ฟ้า......ถลาลมเล่น
ก็คงเฉกเช่น...มัจฉาวารี

(http://img134.imageshack.us/img134/4488/6c1acfa4b766e2ab3c6a871hr4.jpg)
คำสาปฟ้า
------------------------
นี่คงเป็น คำสาป จากฟากฟ้า
มีใครมา เคลียเคล้า เฝ้าหวั่นไหว
ก็มีอัน ต้องพราก จำจากไป
ไร้สิ้นใจ ใครฝัน หวั่นฤดี

เจอคนดี เมื่อไร ต้องไกลห่าง
ต้องจากจาง เลิกร้าง ห่างหายหนี
เหลือแต่ความ ตรมเศร้า เคล้าชีวี
แผลเจ็บนี้ ฝากไว้ ไม่ลืมเลือน

เคยเป็นคน ไม่แคร์ กับสิ่งใด
ไม่หวั่นไหว ใครไหน ใจเสมือน
ไร้อารมณ์ รู้สึก สำนึกเยือน
ความรักเหมือน ไร้ค่า ไม่น่าชม

แต่เมื่อพบ สบเธอ เพ้อประหวั่น
ดั่งความฝัน เลอค่า มาสู่สม
ชีวิตกลับ เริงร่า น่าชื่นชม
น่าระทม สายลม ที่ผ่านมา

คงจะดี ถ้าเรา ไม่พบเจอ
ไม่ต้องเพ้อ ความรัก ประจักษ์หา
ไม่ต้องช้ำ กล่ำฝืน กลืนน้ำตา
คำสาปฟ้า เจ็บปวด รวดร้าวใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

http://media.imeem.com/v/7bdZUAcUWo (http://media.imeem.com/v/7bdZUAcUWo)

(http://img142.imageshack.us/img142/8549/33db0eadf7256df04686510ad7.gif)

(http://img177.imageshack.us/img177/4287/00277fx3.jpg)
พรายวารี
---------
พรายวารี กระจาย สายธารา
สายลมพา พัดหวน ชวนหวั่นไหว
แสงแดดย้อย คล้อยแทรก แหวกทางไป
สาดส่องไกล ฉายแสง แห่งตะวัน

น้ำค้างหาว พราวหญ้า ฟ้าระยับ
สาดแสงขับ กะพริบ ระยิบฝัน
สายหมอกพราย คลายเคลื่อน เยื้อนรำพัน
เสียงไก่ขัน จันทร์ลา ทิวาวาว

หมู่วิหค นกน้อย คล้อยจากรัง
บินสู่ยัง ท้องฟ้า เวหาหาว
แดดทอรุ้ง มุ่งแสง แรงวับวาว
ส่องสกาว พราวฟ้า น่าภิรมย์

สายวารี ไหลเปลี่ยว เที่ยวหาคู่
มัจฉาอยู่ คู่ใจ หทัยสม
รอมัจฉา กลับมา เคล้าเคลียชม
ร่วมสุขสม วารี ชีวีใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img177.imageshack.us/img177/7797/33db0eadf7256df04686510ni5.gif)

(http://img21.imageshack.us/img21/8149/521307616gu0.jpg)

มัจฉาลาไปใย
----------------
สายวารี รี่ไหล หัวใจหวั่น
มัจฉาหัน แหวกว่าย สายวิถี
กลับมาเคลีย คลอเคล้า เย้าวารี
นัยวิถี บทกลอน อ้อนอำไพ

คลอเคลียเคล้า ลอยล่อง ท่องวารี
สายชีวี พรายพลิ้ว ริ้วไสว
เอื้อนจำนรรจ์ บทกลอน สะท้อนใจ
เริงเร้าใน รู้สึก สำนึกยิน

มาบัดนี้ มัจฉา กล่าวลาจาก
จะจำพราก จากไป ไกลถวิน
จะดับดาว ดารา น่าเยือนยิน
จะโผผลิน บินไป ไม่กลับมา

มัจฉาน้อย เจ้าใย จะไกลลับ
จะไม่กลับ หวนถิ่น ถวินหา
สายวารี เฝ้ามอง นองน้ำตา
ขอมัจฉา อย่าจาก จำพรากไป

ขอมัจฉา รู้ไว้ ใจวารี
หากไม่มี มัจฉา อยู่อาศัย
คงเหือดแห้ง จากหา ธาราไป
เหลือเอาไว้ เพียงตลิ่ง สิ่งเคยเยือน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img261.imageshack.us/img261/9706/33db0eadf7256df04686510jh6.gif)

เย็นเอย..เย็นชื่นระรื่นจิต
ชลธิศเลี้ยวลัดของมัจฉา
เหมือนอยู่ในอ้อมกอดตลอดมา
จึงเกินกว่าต้านคําแห่งนํ้าใจ

เมื่อเวียนวนคอยอยู่ทุกตรู่สาง
เมื่อล้อมวางคําพจน์ที่สดใส
จักลืมฤๅรอยถวิลหอมกลิ่นไอ
จากหนึ่งใครคนนั้นเมื่อวันวาน

หากแฝงเร้นอ่านอยู่จงรู้ว่า
เสน่หาฤๅหมดด้วยรสหวาน
แม้นหมุนเวียนยื่นตอบด้วยรอบกาล
จะกี่ผ่านลมฝนยังทนรอ

(http://img25.imageshack.us/img25/8114/525124029mp5.jpg)

หวานละมุน อุ่นฝัน กระหวั่นจิต
ชื่นสนิท ดวงใจ หทัยฝัน
ร้อยสำเนียง เสียงแว่ว แจ้วจำนรรจ์
ดั่งพรายฝัน ฝันหวน ทวนธารา

กลับมาหา วารี ที่รี่ไหล
ไร้หัวใจ เนิ่นนาน คำหวานหา
มัจฉาน้อย คล้อยเคลื่อน เยือนกลับมา
สายธารา โลดลิ่ว พลิ้วเพลิงพราย

ขอกระชับ แนบกาย หายคิดถึง
คำรำพึง ร้อยพัน ฝันเหือดหาย
มัจฉาแหวก ว่ายชม ขมวางวาย
วารีสาย พรายฝัน หวั่นฤดี

ขอมัจฉา เวียนว่าย สายวารี
ต่อแต่นี้ อย่าเมิน เหินห่างหนี
วันแห่งรัก ประจักษ์ ปักชีวี
ขอวารี มัจฉา พาคู่กัน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img10.imageshack.us/img10/6205/33db0eadf7256df04686510ig8.gif)

   เวลากาล ผันผ่าน กาลเวลา
วารีหลั่ง ไหลรินดั่ง หลั่งวารี
ชีวีล้า มิควรค่า ล้าชีวี
รำพันกวี ดั่งย้ำ กวีรำพัน

   เวลา ผันผ่านพ้น    นาที
วารี หลั่งรินพลี หยั่งล้ำ
ชีวี เวียนว่ายหนี    อ่อนล้า
รำพัน เกินยากย้ำ คุณค่ากวีกานต์

   เวลา พาอ่อนล้า ยาวนาน
วารี ไหลผ่านธาร    คดเคี้ยว
ชีวี ย่อมพบกาล อุปสรรค
รำพัน ว่าลดเลี้ยว ก่อนก้าวสู่ชัยฯ

(http://img147.imageshack.us/img147/4774/00166vr3.gif)

เวลา..ลาลับ..ไม่กลับมา
--------------
เวลาวารีไหล...ผ่านลับไป ไม่หวนผัน
เคลื่อนคล้อยลอยลับวัน...เหมือนความฝัน ที่ลางเลือน
ไหลไปอย่างเงียบเหงา...ความว่างเปล่า เคล้าเสมือน
ชีวีที่ลับเลือน...ร้างคลอเยือน สายธารา
ว่างเปล่าไร้จุดหมาย...ทุกวันว่าย เวียนค้นหา
รอเธอหวนกลับมา...แม้รู้ว่า ไม่มีทาง
วารีเฝ้ารอหา...กาลเวลา ที่เมินหมาง
ม้วนพับกลับมากาง...ความรักจาง รางเลือนไป

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
(http://img147.imageshack.us/img147/4774/00166vr3.gif)

(http://img24.imageshack.us/img24/5207/990db6f8585f017f3f277cb.jpg)
บุษบามาลีงาม
---------
มององค์พักตร์ บุษบา อุราหวั่น
งามเฉิดฉันท์ เกินใคร ในแดนนี้
พลิ้วผุดผ่อง ลอยล่อง ปฐพี
หมู่ภมร มากมี ไล้บุษบา

ไม่เคยเหยียด เดียดหยัน หวั่นภมร
มาลีอ่อน ผ่อนใจ ไม่ห่างหา
มีไมตรี มากมาย คณะนา
เร้าเริงร่า ในสาย พรายชีวี

ถึงจุดจบ ทบความ ภุมริน
เจ้าหวงถิ่น มาลี ไม่ห่างหนี
เฝ้ากัดกิน กลีบดอก เจ้ามาลี
หวังชีพนี้ เก็บใจ ไว้กับตัว

เจ้ามาลี เจ็บช้ำ ทนก่ำกลืน
เจ้าทนฝืน แม้ชีพ กลีบสลัว
ยังคงฉาย พรายแสง แกร่งมิกลัว
แม้จะมัว หมองไป ในภมร

สยายกลีบ เริงร่า ท้าเริงลม
ชิดเชยชม ชวนกลิ่น ถิ่นเกสร
อย่าเหินห่าง ร้างหาย พรายภมร
ขอเว้าวอน บุษบา มาลีงาม

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img150.imageshack.us/img150/7144/i630.gif)

(http://img502.imageshack.us/img502/3233/18ff3c0ff5ab51f65bdf151.jpg)
แค่เพียงลม?รำเพย
--------------
มองห้องหอ รอรัก ที่หักร้าง
บนเตียงกว้าง ร่างไหว หัวใจฝัน
เคยเคลียคลอ พะนอแอบ แนบชิดกัน
เกลียวคลื่นฝัน หวั่นเร้า เย้ายวนใจ

ลมหายใจ คลอเคล้า เนาแนบเนื้อ
ร่างไหวเรื่อ โรมเร้า เคล้าหวั่นไหว
แกร่งเขม็ง เกร็งกล้าม ครั่นคร้ามใจ
พลิ้วไสว เริงร่าย พรายอารมณ์

เกี่ยวกระหวัด สัดส่าย สายใยรัก
ร้อยเรียงถัก คลื่นร่าย กายสุขสม
เรียงร้อยบท ชดช้อย ถ้อยอารมณ์
ร้อนระบม เพลิงรัก สลักตรึง

บัดนี้มี เพียงห้อง นองน้ำตา
เกลียวกายา ดวงใจ ใคร่มัดขึง
เสื่อมสลาย หายไป ใจรำพึง
เปลียบประหนึ่ง ลมรำเพย เลยลับไป

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
(http://img210.imageshack.us/img210/7430/i636.gif)

(http://img514.imageshack.us/img514/3808/00263.jpg)
ทางสายเปลี่ยว
-----------
ยามอรุณ รุ่งสาง ทางสายเปลี่ยว
ที่ลดเลี้ยว เคี้ยวคด หมดหวั่นไหว
ไม่มีใคร อยากเดิน เหินห่างไป
ทอดทิ้งให้ ไร้ร้าง ห่างคนเยือน

ช่างเงียบเหงา เศร้าว้าง ทางสายเปลี่ยว
เดินอยู่เดี่ยว เที่ยวเหงา เศร้าเสมือน
ดั่งนภา เวหา ไร้ดาวเดือน
วารีเลือน มัจฉา ว้าเหว่ใจ

จะมีไหม ใครไหน ใคร่ค้นหา
ร่วมนำพา วารี ที่รี่ไหล
มัจฉาห่าง ร้างจาก จำพรากไกล
วารีใจ ไหลย้อน วอนหาเธอ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img3.imageshack.us/img3/8548/00280.jpg)
คนเคย
---------------
สายเวลา ว่างวาย สายน้ำเชี่ยว
ไหลเกาะเกี่ยว ตลิ่ง เป็นมิ่งขวัญ
ถ้อยสำเนียง เสียงแว่ว แผ่วรำพัน
คู่ควงกัน สู่แคว้น แดนฉิมพลี

เอิบอิ่มรัก ถักสาย ที่รายล้อม
เข้าหนุนน้อม อ้อมอุ่น คุ้นฉวี
เกี่ยวกระหวัด มัดแน่น แก่นฤดี
เลิศชีวี ห่างหาย วายสายชล

ถ้อยอาทร ออดอ้อน วอนงอนง้อ
คำรักหนอ มากมาย ดั่งสายฝน
ถ้อยละออง คร้องซึ้ง ตรึงใจตน
ชื่นกมล ร้อยรส บทรำพัน

หมดหน้าที่ คนเคย ที่เลยตา
หมดคุณค่า เยื่อใย ดวงใจฝัน
ยามความรัก เริงรื่น ชื่นชีวัน
ไหนจะหัน มามอง หมองอารมณ์

ไม่สงสาร สักนิด เลยหรือไร
รักที่ให้ ไร้ค่า หาสุขสม
โปรดรู้ไว้ ยามชื่น รื่นอารมณ์
มีคนขม ร้องไห้ อยู่ใกล้กัน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
(http://img261.imageshack.us/img261/9706/33db0eadf7256df04686510jh6.gif)

(http://img10.imageshack.us/img10/6205/33db0eadf7256df04686510ig8.gif)

ความรัก...ก้อนหิน
-----------------
ครั้งหนึ่ง มีคน เคยบอก
เคยตอก ดวงใจ ให้ซึ้ง
ความรัก ร้อยเล่ห์ พันตรึง
ลึกซึ้ง เกินกว่า เข้าใจ

ลองหยิบ ก้อนหิน มากำ
บีบดู เจ็บช้ำ มือไหม
หากเขวียง โยนทิ้ง มันไป
กำใหม่ เจ็บไหม ลองดู

เสียใจ หัวใจ ไม่เขวียง
กลับเลี่ยง กำแน่น แม่นรู้
เจ็บเจียน ขาดใจ ไป่ดู
เคียงคู่ เจ็บช้ำ ร่ำไป

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img10.imageshack.us/img10/6205/33db0eadf7256df04686510ig8.gif)

(http://img156.imageshack.us/img156/8105/521307616g.jpg)

ตำนานแห่งสายน้ำ
----------------
มีเรื่องราว มากมาย ในสายน้ำ
ที่ไหลผ่าน มวลดิน ถิ่นอาศัย
ซึมซับห้วง ชีวิต ลิขิตใจ
ทุกสิ่งไว้ ในบ่วง ห้วงธารา

จากหยดน้ำ บริสุทธิ์ สุดสดใส
กลั่นจากห้วง นภาลัย ในเวหา
กลายเป็นสาย พรายพลิ้ว ริ้วธารา
แตกสาขา มากมาย สายชีวี

ไหลละลาย สายน้ำ ตามกระแส
สะพัดแพร่ เลี้ยงดู หมู่วิถี
แห่งประชา โลกล้วน ถ้วนฤดี
เสพชีวี คงอยู่ คู่ต่อไป

นับร้อยหมื่นแสนล้าน ผ่านเลยปี
สาขามี มากมาย ดั่งสายไหม
ที่พันเกี่ยว เลี้ยวลด คดเคี้ยวไกล
โยงเยื่อใย ชีวิต ลิขิตคน

ร้อยเรื่องราว เวียนว่าย ในสายน้ำ
ที่ไหลตาม เกาะแก่ง ทุกแห่งหน
เรียงร้อยเรื่อง ราวไว้ ในสายชล
ล้วนสิ่งหน ปนสาย พรายวารี

เป็นตำนาน แห่งสายน้ำ หวานหว่านสาย
พลิ้วเพลิงพราย เริงราย สายฉวี
เป็นกาพย์กลอน โครงฉันท์ วรรณะกวี
สายวิถี แห่งชีวิต ลิขิตคน

ตำนานแห่งสายน้ำ

(http://img19.imageshack.us/img19/7430/i636.gif)

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: tna ที่ 14 สิงหาคม 2008, 01:29:AM