พิมพ์หน้านี้ - ประกวดแต่งกลอน 2008-July -ยามฝนโปรย-

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

รวมกฎระเบียบและประกาศจ้ะ => ห้องประกวดแต่งกลอน => ข้อความที่เริ่มโดย: Alpha ที่ 29 มิถุนายน 2008, 07:33:PM



หัวข้อ: ประกวดแต่งกลอน 2008-July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: Alpha ที่ 29 มิถุนายน 2008, 07:33:PM
Topic of July -ยามฝนโปรย-
หมดเขตรับกลอนวันที่ 31 กรกฎาคม 2551

กติกา
1. รูปแบบ กลอนสุภาพ
2. ความยาว 2-4 บท
3. กลอนที่โพสนี้ ขอให้เป็นกลอนที่แต่งขึ้นเอง และไม่เคยโพสที่ไหนมาก่อนนะคะ
4. ส่งได้ไม่เกิน 3 ผลงานต่อ 1 คนค่ะ

เวลาโพสขอให้ยึดรูปแบบตามนี้นะจ๊ะ

Title : ...................................
Author : ..............................

รางวัล
1. รางวัลชนะเลิศอันดับ 1 ได้รับ 10 คะแนน และขึ้นโชว์ที่หน้าแรกของเว็บกลอนไทย= kradan
2. รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 ได้รับ 7 คะแนน = น่าน
3. รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2 ได้รับ 5 คะแนน = มะลิสีดำ (ยายเดียวดาย ยามฝนโปรย)
4. รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 3 ได้รับ 4 คะแนน = น้ำเน่าเงาจันทร์ (น้ำตาฟ้า น้ำตาฉัน)
5. รางวัลชมเชย มี 3 รางวัล ได้รับ 3 คะแนน = ยาจกพเนจร (ฝนหลวง), tang057 (แตกแยก),คนรักษ์ถิ่น, รัศมีธรรม
6. รางวัลขวัญใจเว็บมาสเตอร์  ได้รับ 3 คะแนน =กล่องความทรงจำ (ฝนตกทำงานสาย)


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: kradan ที่ 29 มิถุนายน 2008, 07:45:PM
...ยามฝนโปรย...
ลมโบกโบยพัดพาเอาความเหงา
มองเห็นความหดหู่ของเมฆเทา
เป็นร่มเงาแก่ใจที่หมองมัว
...ใจเจ็บเศร้า...
ทุกข์ระทมยามเมื่อฟ้าสลัว
เพราะเธอสร้างรอยร้าวแห่งความกลัว
เธอทิ้งตัวฉันเดียวดายกลางฝนพรำ
...คิดถึงวันก่อน...
ยังอาวรณ์ถึงรักที่เคยถลำ
เธอสร้างบาดแผลลึกในใจช้ำ
ให้จดจำความระทมยามฝนโปรย


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 29 มิถุนายน 2008, 08:18:PM
Title : ฝนชโลมใจ
Author :เพลงผ้า

สายฝนโปรย โรยตัว ทั่วทุกแห่ง
หมดภัยแล้ง ผืนดิน สิ้นระแหง
ขอบคุณฟ้า ต่อเติม เพิ่มเรี่ยวแรง
เปรียบดั่งแสง ทอฝัน วันรอคอย

คืนรอยยิ้ม พริ้มหวาน ผ่านใบหน้า
ให้ชาวนา มีหวัง หลังเหงาหงอย
ต่อไปนี้ คงไม่ นั่งเหม่อลอย
ใจละห้อย หดหู่ ดูต้นกล้า

ใบต้นข้าว ยาวเรียว เขียวสีเข้ม
เจ้าทุยเล็ม หญ้าอ่อน ตอนฝนซา
เสียงจุ๊บจิ๊บ หยอกเย้า อย่างหรรษา
ฝูงนกกา โผผิน บินสู่รัง


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: ยาจกพเนจร ที่ 29 มิถุนายน 2008, 10:28:PM
   ยามฝนโปรย....โรยหลั่งมาจากฟ้ากว้าง
ไหลเป็นทางจากนภาที่กว้างใหญ่
เป็นน้ำตาของฟ้าหรืออย่างไร
ใครหนอใครทำฟ้าช้ำร้องรำพัน

   น้ำตาฟ้ารินหลั่งมาชโลมโลก
ความเศร้าโศกของฟ้าค่ามหันต์
หลั่งคลายร้อนให้ชาวดินนับหมื่นพัน
น้ำตาฉันที่หลั่งมาค่าไม่มี

   อยากกู่ร้องให้ก้องดังไปถึงฟ้า
จะถามว่าดวงชะตาของฉันนี้
ใครลิขิตขีดให้ช่วยบอกที
องค์พรหมที่กำหนดมาหรือซาตาน

   จึงต้องร้องไห้ทุกทีที่มีรัก
ใจช้ำหนักเหมือนนักโทษรอประหาร
ทรวงระทมระบมลึกถึงดวงมาลย์
อยากมีคนเคียงฉัน......ยามฝนโปรย.

 emo_33 emo_33 emo_33 emo_33 emo_33 emo_33 emo_33 emo_33 emo_33



หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: nan ที่ 30 มิถุนายน 2008, 09:48:AM


(http://img247.imageshack.us/img247/3779/2hzlfk4gw3ze31cz5aa6.gif)

Topic : -ยามฝนโปรย-

ยามฝนโปรย  โรยร่วง  หล่นจากฟ้า
ดั่งน้ำตา  ของฉัน  ที่หลั่งใหล
คิดถึงเธอ  ที่รัก  แทบขาดใจ
ยามฝนหลั่ง  คราใด  น้ำตาคลอ

เมื่อไหร่หนอ  คนดี  จะกลับมา
นั่งนับฝน  บนฟ้า  จนหวั่นไหว
กี่ฤดูที่   ฝนผ่าน  พ้นไป
คนของใจ  จากไป  ไม่กลับคืน

สะอื้นไห้  กับใจ  ที่อ่อนล้า
เมื่อไหร่หนา  ท้องฟ้า  จะสดใส
หากหมดฝน  ฉันคง ต้องทำใจ
ให้สดใส  เหมือนฟ้าใหม่  หลังฝนโปรย


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: marionet ที่ 02 กรกฎาคม 2008, 07:00:PM
ยามฝนโปรยโรยราน้ำตาร่วง
เฝ้าคอยห่วงถึงคนบนฟ้ากว้าง
ถนอมรักที่ถูกทิ้งไว้กลางทาง
เพียงลมผ่านร้างลาพาลืมเลือน

โอ้ใจหนอยามนี้ยิ่งพาเศร้า
คิดถึงเขาห่วงใยเสมอเหมือน
ยิ่งเห็นฝนใจรักยากลืมเลือน
ยากกลบเกลื่อนน้ำตาเปื้อนนองหน้าริน




หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: ++ แตง ++ ที่ 02 กรกฎาคม 2008, 09:32:PM
หยาดพิรุณโรยรายไหลรินหลั่ง
โปรดช่วยโอบอุ้มความหวังหลังฟ้าใส
ลมฝนโปรยโปรดช่วยพาความช้ำไป
หลังฟ้าใหม่ขอให้ไทยสามัคคี

บ้านเมืองแตกแยกกันเป็นสองขั้ว
ต่างก็มัวถกเถียงใส่ร้ายป้ายสี
ต่างก็ว่าฝ่ายตนนั้นคนดี
ไม่ว่ากี่รัฐบาลก็ว่ากัน

อยากให้ฝนช่วยชะโลมและหล่อเลี้ยง
อย่าได้เปล่งเสียงเปรี้ยงสะเทือนขวัญ
อยากให้ฝนช่วยดับไฟบรรลัยกัลป์
ฟื้นคืนวันที่ดีสู่ชาวไทย


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: คนรักษ์ถิ่น ที่ 04 กรกฎาคม 2008, 01:42:PM
        ยามฝยโปรย..หล่นไกล..จากปลายฟ้า
เหมือนน้ำตา..หลั่งริน..จนสิ้นสาย
ความห่วงหา..อาวรณ์..ตั้งมากมาย
สะกิดใจ.ยามที่สาย..ฝนสาดริน
      เรื่องเล่าว่า ฟ้าห่าง จากดินมาก
ความทุกข์ยาก..ฝากไป..ใจถวิลย์
เพราะคิดถึง..ห่วงใย อาลัยดิน
จึงหลั่งริน..น้ำตา..ไปหากัน
    เป็นข้อความ  ฝากไป  อย่าได้ทุกข์
มีความสุข..ชุ่มชื้น..คืนสู่ขวัญ
แม้ฟ้าห่าง..ห่วงดิน..ไม่แพ้กัน
สายสัมพันธ์..สู่พื้นดิน ถิ่นรอคอย...

 emo_10 emo_10





หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: รักคนหลายใจ..... ที่ 06 กรกฎาคม 2008, 02:14:PM
สวรรค์ร้องไห้
สายฝนโปรย โรยร่วง ไม่ห่วงฟ้า
ท้องนภา เคลื่อนแคลน แดนสวรรค์
คล้ายสัญญาณ หดหู่ แห่งคู่กัน
ไม่เป็นฝัน วันเศร้า เคล้าน้ำตา

คนทั้งสอง มองหน้า ก็ล้าถอย
จิตก็ปล่อย ลอยไป ในเวหา
ถอนสะอื้น กล้ำกลืน ฝืนชะตา
ใจที่กล้า เหนื่อยอ่อน เริ่มผ่อนตาม

สิ้นคำรัก หักเปราะ ไม่เพราะหู
ใยไม่สู้ เหมือนก่อน อยากถอนถาม
อ้างสวรรค์ ชั้นฟ้า  บ่กล้าปราม
แล้วแบกหาม ความรัก ได้อย่างไร

ฟ้าสวรรค์ มิใช่ ไปกลั่นแกล้ง
ทำเคลื่อนแคลง แรงรัก หักไฉน
ที่ฟ้าหม่น ฝนตก เพราะรกใจ
อยากจะให้ รักกลับ ไม่ดับลง
ฟ้าสวรรค์ไม่กลั่นแกล้ง.....


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 06 กรกฎาคม 2008, 05:48:PM
Title : ยามฝนโปรย
Author : รัศมีธรรมส่องทาง

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

ยามฝนโปรย  ร่วงโรย  จากฟากฟ้า
ท้องนภา  มืดครึ้ม  ดูเศร้าหมอง
ความเหงาหงอย  ลอยตามลม  มาครอบครอง
ใจร่ำร้อง  โหยหา  พาระทม

ละอองฝน  โปรยปราย  มาต้องตัว
ยังหวาดกลัว  ความเหน็บหนาว  แสนขื่นขม
เมื่อใจคิด  ถึงเธอเข้า  เฝ้าตรอมตรม
ด่ำอารมณ์  ทุกข์เศร้า  เหงาใจกาย

ยามฝนโปรย  ทุกครั้ง  ฉันคิดถึง
ยังตราตรึง  เหมือนฝนโปรย  ไม่ขาดสาย
นึกถึงวัน  มีเธอ  อยู่ข้างกาย
กลับมลาย  เหมือนสายฝน  หล่นลงดิน

เมื่อไรหนอ  เมฆฝน  จะลอยผ่าน
ใจร้าวราญ  จะหาญหัก  เมื่อรักผิน
ฟ้าหลังฝน  คงงดงาม  ดั่งใจจินต์
คงจะสิ้น  ความทุกข์ใจ   เมื่อฝนโปรย

 emo_25 emo_25 emo_25 emo_25 emo_25


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยชมพู ที่ 06 กรกฎาคม 2008, 06:45:PM
มองบนฟ้า  เมฆมา  ดำมืดครึ้ม
เสียงอึมครึม  ฟ้าร้อง  ก้องเวหา
ตาและยาย  นอนหนาวเหน็บ  เก็บน้ำตา
ในบ้านเก่า  คร่ำคร่า  คราจะพัง

มองบนฟ้า  ฝนโปรยลง  มาห่าใหญ่
ตาและยาย  นอนห่มผ้า  ด้วยหมดหวัง
ที่จะเห็น  ลูกหลาน  กลับคืนรัง
หมดความหวัง  หมดกำลัง  หมดแรงใจ

ตาบอกยาย  ว่าหนาว  สุดจะทน
กลัวว่าตน  จะไม่อยู่  ดูฟ้าใส
ตาพูดแล้ว  พลันสิ้นลม  ล้มขาดใจ
ทิ้งให้ยาย  ต้องเปล่ากาย  ยามฝนโปรย


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยชมพู ที่ 06 กรกฎาคม 2008, 06:59:PM
ยามเมื่อฝน  โปรยปราย  จากปลายฟ้า
มีเวลา  ให้เธอฉัน  ได้ชิดใกล้
ได้หนุนตัก  นุ่มละมุน  อุ่นละไม
เพียงแค่นี้  ก็อุ่นใจ  สบายตัว

ได้ยินเสียง  ฟ้าร้อง  ดังครึมๆ
เสียงกระหึ่ม  ฉันกอดเธอ  ด้วยความกลัว
มองท้องฟ้า  สีดำ  มืดสลัว
"อย่าไปกลัว  ยังมีฉัน"  เธอปลอบใจ

ถึงแม้ว่า  ฉันไม่ชอบ  เสียงฟ้าร้อง
ถ้ามีเธอ  คอยปกป้อง  ฉันทนได้
อยากจะให้  ทุกวัน  ฝนโปรยปราย
เพื่อทุกวัน  ฉันจะได้  นั่งเคียงเธอ


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: ใจnSๅมeๅมlxJๅ ที่ 06 กรกฎาคม 2008, 08:23:PM
Title : น้ำจากฟ้า
Author : ใจทรามยามเหงา

น้ำจากฟ้า ร่วงมา สู่พื้นภพ
หยดกระทบ พื้นดิน หินใบหญ้า
ไหลรวมร่วม สู่ศูนย์กลาง สายธารา
กลายเป็นน้ำ ในคงคา ได้ใช้กัน

แล้วระเหย เป็นไอน้ำเมื่อ โดยแสง
เกาะตัวแปลง เป็นก้อนเมฆ บนฟ้านั้น
อัดกันแน่น มากไป แตกฉับพลัน
เปลี่ยนจากเมฆ ผันเป็นฝน โปรยลงมา


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำเน่า...เงาจันทร์ ที่ 07 กรกฎาคม 2008, 02:34:PM
Title : น้ำตาฟ้า น้ำตาฉัน
Author : น้ำเน่า...เงาจันทร์
ยามฝนโปรยโรยรินทำดินชื้น
แต่ฉันกับสะอื้นนอนร้องไห้
ต้องนอนเศร้าลำพังเจ็บปวดใจ
ไม่มีใครเหลียวแลแพ้ชะตา
ฝนตกมาทีไรใจใยเศร้า
หรือเพราะเรายังด้อยวาสนา
จึงขาดคนมานั้งคอยสบตา
จึงได้แต่มองฟ้าวันฝนริน
ได้ยินคนเคยบอกเอาไว้ว่า
เหตุที่ฝนตกมาเพราะฟ้าเคร้า
ฟ้าเสียใจจึงหลั่งฝนมาบรรเทา
เพื่อระบายความเหงาที่ฟ้ามี



หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 07 กรกฎาคม 2008, 06:20:PM
ยามฝนโปรย โรยร่วง ชะโลมโลก           
ดับทุกข์โศก บนแผ่นดิน ถิ่นอาศัย
ดับภัยแล้ง แกล้งมนุษย์ ประสบภัย       
จากจิตใจ อันโสมม จมสันดาน

หรือฟ้าสาป บาปมนุษย์ ก่อให้ไว้             
กรรมของใคร ที่ก้าวล่วง บ่วงสันฐาน
จากเคราะห์กรรม ทำโทษ จากบ่วงมาร
ให้พบพาน ความทุกข์โศก แลโรคภัย

ยามฝนโปรย โรยหล่น จากบนฟ้า         
ฉ่ำอุรา หมู่มนุษย์ สุดสดใส
จงอย่าทำ กรรมชั่ว ให้ห่างไกล             
ฟ้าสั่งให้ ฝนโปรย โรยสิ่งดี

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: ยอดชาย ที่ 07 กรกฎาคม 2008, 08:18:PM
Title: ชีวิตกับฟ้าฝน
Author : naiguide

ก่อนฝนตก ท้องฟ้า เริ่มมืดมิด
แสงอาทิตย์ ถูกปิด ให้อับแสง
ลมเริ่มพัด เมฆรวมตัว อย่างรุนแรง
ประกายแสง เจิดจ้า ทั่วฟ้าคราม

                                                       พลันจึงมี ฝนโปรย คอยร่วงหล่น
                                                       มากเม็ดจน หนาขึ้น น่าเกรมขาม
                                                       พอฝนหยุด ฟ้าจึงมี สีงดงาม
                                                       ทุกชีวิต เริ่มเบ่งบาน ขึ้นอีกครา

เปรียบดังเหมือน เรื่องราว ของมนุษย์
ที่ความทุกข์ คืบคลาน เข้ามาหา
จะเรื่องเล็ก เรื่องใหญ่ โถมเข้ามา
หยาดน้ำตา เป็นเครื่อง ระบายใจ

                                                         แต่หลังจาก ผ่านพ้น ช่วงวิกฤต
                                                         ทุกชีวิต จะเริ่มต้น อย่างสดใส
                                                         ชีวิตนี้ มีทุกข์สุข เคล้ากันไป
                                                         สู้ด้วยใจ ยิ้มรับ แล้วหยัดยืน


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 08 กรกฎาคม 2008, 01:11:AM
Title : ฟ้าครวญ
Author : เพลงผ้า

อสุนี ฟาดฟ้า นํ้าตาร่วง
เกิดผลพวง กลับกลาย เป็นสายฝน
ทุกหยดนํ้า ฉํ่าเย็น กระเซ็นหล่น
เหมือนเบื้องบน เจ็บปวด รวดร้าวใจ

เมื่อนภา ฟ้าเศร้า เรารันทด
มองหยาดหยด นํ้าตา ฟ้ารินไหล
อสุนี อย่าโกรธ พิโรธไป
ฟ้าหวั่นไหว สุดทน จนร้องครวญ

หากยามใด ฟ้าหลั่ง พลังเศร้า
ดั่งตัวเรา โศกศัลย์ ให้ผันผวน
อกสะทก สะท้าน พาลเรรวน
หทัยจวน ขาดรอน ตอนฝนโปรย


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: ดวงไฟ ที่ 09 กรกฎาคม 2008, 02:39:AM
Title :  ยามฝนโปรย
Author : ดวงไฟ

ยามฝนโปรยโรยหล่นจากบนนั้น
ก็ทำให้ตัวฉันนึกห่วงหา
คนที่อยู่ห่างไปไกลดวงตา
จะระคายละอองฟ้าสักเพียงใด
หรือจะสุขหัวใจให้ชุ่มเย็น
เธอจะอยู่ จะเป็นอย่างไรไหม
หรือเป็นหวัดทุกข์ร้อนนอนถอนใจ
ยามฝนหลั่งวันใดคิดถึงเธอ


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: ดินเหนียว ที่ 10 กรกฎาคม 2008, 03:56:PM
(http://img141.imageshack.us/img141/7286/18325813io0.gif)

 
"ยามฝนโปรย" โรยสาย โลมไล้หล้า
เห็นต้นข้าว  ในนา พาสดใส
ใบสีเขียว เรียวรื่น เย็นชื่นใจ
หลากพันธ์ไม้ ยิ้มรับ กับละออง

ฝนที่หล่น จากฟ้า  น้ำตาเมฆ
ช่วยปลุกเสก เสียงคราง อึ่งอ่างร้อง
ปลาน้ำใหม่ เริงร่า ซ่าริมคลอง
รุ้งเรืองรอง สายฝนสาด  ทุกหยาดเย็น

ชื่นพนา หลากบุปผา พาสุขสันต์
แย้มกลีบบาน ชูดอก ออกให้เห็น
เอียงช่อรอ  สายฝน  หล่นกระเซ็น
ทุกต้นเด่น ชูช่อ ต่อชีวา

ธรรมชาติ วาดฝัน ปันสิ่งสุข
ให้คลายทุกข์ สดใส  ใจหรรษา
สุขที่เห็น  เย็นรื่น ชื่นทุกครา
แหงนมองฟ้า รุ้งงาม
"ยามฝนโปรย"


(http://www.bloggang.com/data/chabachay/picture/1188699207.jpg)

(ขอขอบคุณภาพสวยๆ จาก Internet)





หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหน้าหนาว ที่ 10 กรกฎาคม 2008, 07:13:PM
 ยามฝนโปรย ฟ้าผ่า น้ำตาร่วง
สุดจะห่วง ดวงใจ จากไกลนัก
คงถึงครา เวลา ยากจะหัก
สุดที่รัก ไม่มา หาเราได้
 อันดวงใจ สุดเหงา แสนเศร้านัก
สุดที่รัก ผิดคำ ที่สาบาน
คำที่พูด ฟ้าดิน เป็นพยาน
โปรดสงสาร สักนิด ก่อนคิดลา
 มาวันนี้ สายฝน ได้โปรยปลาย
ฉันเสียดาย เวลา ที่เลยมา
ได้โปรดเถิด ที่รัก จงหวนหา
อย่าจากลา ฉันได้ไหม คนใจดำ


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: ยาจกพเนจร ที่ 11 กรกฎาคม 2008, 08:47:AM
ยามหน้าแล้งทั่วแผ่นดินแตกระแหง
น้ำพระทัยไม่เหือดแห้งจากองค์ท่าน
พระประมุขภูมิพลองค์ราชันย์
พระทรงเป็นพระมิ่งขวัญนานกาลมา

พระทรงเปรียบดั่งเทวาที่ทรงฤทธิ
เนรมิตท่านสั่งได้ทั้งฝนฟ้า
เป็น ฝนหลวง หรือ ฝนเทียม เพื่อประชา
ให้ชาวไร่ชาวนาได้ทำกิน

จะแห้งแล้งที่ไหนท่านทรงช่วย
ความเดือดร้อนหรือเจ็บป่วยมลายสิ้น
เป็นเพราะด้วยพระเมตตาเจ้าแผ่นดิน
เป็นพระคุณแทนไม่สิ้นทั้งถิ่นไทย

ยามฝนโปรย...จากฟ้ารู้ไว้เถิด
ว่ากำเนิดเกิดจากท่านผู้ยิ่งใหญ่
เปรียบดั่งพ่อของแผ่นดินชนชาวไทย
บรรเทาความแห้งแล้งให้....ด้วยฝนโปรย




หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: ยอดชาย ที่ 11 กรกฎาคม 2008, 07:36:PM
Title: ฟ้าเศร้า
Author : naiguide

ฟ้าจ๋าฟ้า ทำไม ฟ้าดูเศร้า
เมฆสีเทา เข้าปกคลุม ทุกแห่งหน
เหมือนว่าฟ้า กำลัง เข้าตาจน
ความอดทน ของฟ้า จะหมดไป

เมฆสีเทา ปกคลุม เข้ามาปิด
เหมือนเอาผิด กับฟ้า เลยใช่ไหม
แถมลงโทษ ด้วยสายฟ้า กึกก้องไพร
ฟ้าสีใส จึงไม่ใส ดับมืดลง

ฟ้าจ๋าฟ้า ทำได้เพียง แค่ยืนเศร้า
เห็นคนเรา ทะเลาะกัน เพราะลุ่มหลง
กิเลสกลับ ตัณหาเข้า สู่ใจตรง
แม้พระสงฆ์ องค์เจ้า ระอาใจ

ฟ้าจึงโปรย สายฝน แทนน้ำตา
ร้องโหยหา สงบสุข อยู่ที่ไหน
ฟ้าจ๋าฟ้า "ยามฝน  โปรย"คราใด
ให้หัวใจ ชอกช้ำ ระกำทรวง


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: Jintakawee ที่ 12 กรกฎาคม 2008, 11:01:AM
Title : ยามฝนโปรย
Author : หลวงจินตกวี


ยามเมื่อฝนโปรยปราย พรูพรายพร่ำ
สะอึกอื้นระงมงำ เสียงร่ำไห้
เพียงความเหงา เปล่าเปลี่ยว เดียวดายใจ
หวังเพียงใคร ยื่นหยิบให้ น้ำใจงาม

ท่ามกลางสายฝนหนาว ใจเหน็บหนาว
เผลอได้หลับ ฝันเรื่องราว ประด๋าวหวาม
เสี้ยวรู้สึก นึกฝัน ใจพรั่นตาม
เสียดายเพียง เสี้ยวหวาม แห่งคิดนึก

บางเม็ดฝน ลิ่วไหว ตามสายฝน
สัมผัสผิว ยะเยือกก่น ถึงรู้สึก
โอ้น้ำฟ้า ว่าเย็นเยือก ถึงเปลือกลึก
สัมผัสหนาวในรู้สึก ลึกถึงใจฯ

     ?ด้วยหนาวแห่งสายฝนโปรย สัมผัสใจดวงโรยอ่อนล้า กลายเป็นใจเหน็บชา  สุดเกินกว่าบรรยาย?


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: กล่องความทรงจำ ที่ 15 กรกฎาคม 2008, 04:56:PM
Title : สายฝนพรำ
Author : กล่องความทรงจำ

ท้องฟ้า มืดครึ้ม ดูเปลี่ยวเหงา
ลมพัดพา เมฆสีเทา ล่องลอยหาย
ไม่นานนัก หยดฝน หล่นโปรยปราย
รู้สึกเหน็บหนาว เดียวดาย กลางสายฝนพรำ

ได้แต่ยืน กอดตัวเอง กลางสายฝน
ให้น้ำตา เปียกปน หลบความเจ็บช้ำ
เจ็บซ้ำเจ็บซาก แต่ไม่หลาบจำ
ขอสายฝน ชะล้างความหมองคล้ำ ในหัวใจ

แต่หัวใจยังสู้ เพราะรู้ ยังมีหวัง
ว่าจะยิ้มได้อีกครั้ง หลังพายุฝน จางหาย
ตะวันจะส่องแสงจ้า  ท้องฟ้า จะเปล่งประกาย
วันนี้ขอเป็นครั้งสุดท้ายนะ...หัวใจ....
ขอร้องไห้...ยามสายฝนโปรย...../glow]

 emo_79 emo_79 emo_79 emo_79


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: ใจnSๅมeๅมlxJๅ ที่ 15 กรกฎาคม 2008, 07:53:PM
Title : ใจปอนๆ
Author : ใจทรามยามเหงา

นึกถึงวันเวลาพาใจเศร้า
เรื่องสองเราจบลงในวันนั้น
วันที่เธอเอ่ยคำเลิกกับฉัน
วันที่ความผูกพันผังทลาย

ฉันเดินหนีออกไปเอือมระอา
เหมือนคนบ้าวิ่งออกไปไร้จุดหมาย
เปียกปอนปอนเประเปื้อนทั้งร่างกาย
ฝนโปรยปรายเปียกชุ่มเคล้าน้ำตา

เสียงโครมครามสาดซ่านทั่วฟ้ากว้าง
สุดเวิ้งว้างเหมือนคนไม่มีค่า
ใจหมดรักอกหักเทอบอกลา
กาลเวลาจะรักษาใจเราเอง


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: daf ที่ 16 กรกฎาคม 2008, 02:26:PM
Title : แด่ข้า..ผู้หลงคำ
Author : ผู้หญิงดินดิน
ยืนหนาวสั่น...กลางฝน...ที่โปรยปราย
ด้วยหัวใจ...แหลกสลาย...เฝ้าครวญคร่ำ
กลบน้ำตา...พร่าไหล...ด้วยน้ำคำ
ที่จดจำ...คำรัก...เคยให้มา

ฟ้าเจ้าเอย...เหตุใด...จึงแกล้งส่ง
ให้หัวใจ...ข้าหลง...เขาแทบบ้า
ฝนเจ้าเอย...ไฉน...จึงโปรยมา
ซ้ำเติมข้า...ผู้หลง...ในน้ำคำ


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: MIRIN 01 ที่ 19 กรกฎาคม 2008, 01:10:AM
Title : ยามฝนโปรย
Author : mirin 01

ยามฝนโปรย โรยมา น้ำตาไหล
คนของใจ ห่างหายไม่พบหน้า
เหลือไว้เพียง เพียงแต่ คราบน้ำตา
ที่ไหลมาแข่งฝน ระทมใจ
ยามฝนโปรย โรยมา น้ำตาร่วง
คนเคยห่าง หวงแหน หายไปไหน
หรือเพราะเธอ มีใครอื่น อยู่ในใจ
จึงทิ้งฉันให้เดียวดาย ไม่กลับมา
สายฝนยังคงโปรย โรยร่วงอยู่
สายน้ำตายังพร่างพรู อยู่บนหน้า
สายฝนโปรยโรยร่วง สู่ธารา
สายน้ำตา ฉันโปรย โรยสู่ใจ


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: / ที่ 19 กรกฎาคม 2008, 12:04:PM
Title...../ยามฝนโปรย
Author....ชีวิตดั่งน้ำค้างหาว กรรมสิ้น เวรหมด ใจหลุดพ้น

     เมื่ออาทิตย์ทอแสงด้อยเมฆคล้อยทับ
ฟ้ามืดอับทึบถ้วนหน้าพาเศร้าหมอง
สายฟ้าฟาดสายลมพัดคึกคะนอง
เสียงฟ้าร้องเสียงฟ้าผ่าน่าพรั่นพรึง

เปรียบดั่งคล้ายกับชีวิตลิขิตเส้น
ไม่วายเว้นอุปาทานขวากหนามขึง
ยึดติดแน่นกับตัณหาชีวาจึง
เป็นที่ตรึงสมุทัยแห่งนัยความ

ละตัณหาอุปาทานทะยานอยาก
ด้วยอำนาจนิโรธนะปะทะขวาง
แล้วใช้มรรคมีองค์แปดเป็นเขตคาม
เป็นขวากหนามที่คอยกั้นสะท้านเตื่อน

ด้วยอนิสงส์องค์อริยสัจจ์ทั้งสี่
ริจฉวีแสงอำไพเปรียบเสมือน
เมฆาดับเยื่อนขยับอาทิตย์เยือน
พายุเลื่อนยามฝนโปรยโรยสู่ดิน

ชีวิตดั่งน้ำค้างหาว กรรมสิ้น เวรหมด ใจหลุดพ้น





หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: / ที่ 19 กรกฎาคม 2008, 05:56:PM
Title.....บทกวีแห่งความรัก(ตอน...ความรักดั่งสายน้ำ)
Author.....ชีวิตดั่งน้ำค้างหาว กรรมสิ้น เวรหมด ใจหลุดพ้น
-----
     ยามฝนโปรยโชยพัดสบัดหวิว
อยู่ในทิวเทือกเขาใหญ่พงไพรสรร
เสียงหวีดหวิวลมระริ่วพริ้วจำนรร
เสียงสวรรค์หมู่พฤกษาพนาไพร

กลายเป็นสายธาราธารน้ำหลาก
ที่ไหลบากอาบเนืองนองท้องน้ำใส
ให้เหล่ามู่สรรพสิ่งในพงไพร
ได้อาศัยหล่อชีวีมีมานาน

ไหลไปแล้วไหลไปไม่หวลกลับ
แพร่สะพัดแผ่ไปเขตไพศาล
ให้ทุกสิ่งที่ให้ได้คณะนาน
ไม่อาจหาญหาสิ่งใดหมายครอบครอง

เพราะความรักนั้นเป็นเช่นสายน้ำ
ไม่ทวงถามหาสิ่งใดหมายสนอง
ให้ทุกสิ่งที่ให้ได้เจตจำนอง
ไม่หมายปองจะได้รับหรือกลับคืน

ชีวิตดั่งน้ำค้างหาว กรรมสิ้น เวรหมด ใจหลุดพ้น


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: แก้มแหม่ม ที่ 20 กรกฎาคม 2008, 07:02:PM
Title  :  ฟ้าใหม่
Author: แก้มแหม่ม

           ฝนโปรยปรายลงมาคราวสันต์
หมู่แมกไม้นานาพันธุ์สุขสดใส
รับน้ำฝนชโลมลูบกิ่งใบ
แลพฤกษ์ไพรชุ่มชื่นละลานตา
            ฝนโปรยปรายถ้วนทั่วทั้งหุบเขา
มิเคยเหงายินฝนพรำฉ่ำพฤกษา
แม้นต้องอยู่เพียงผู้เดียวเปลี่ยวเอกา
มีพนาเป็นดั่งเพื่อนคอยปลอบใจ
            ฝนหยุดโปรยกลับกลายคล้ายหมอกเหมย
ตะวันฉายสาดแสงเลยสุกไสว
เหม่อมองฟ้าระบายสีที่แสนไกล
เป็นฟ้าใหม่ ฟ้าทอรุ้ง...เมื่อฝนจาง


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: gigclub ที่ 21 กรกฎาคม 2008, 03:37:AM
      หยดน้ำใส อิ่มพระทัย จากใจฟ้า
  ร่วงลงสู่ สายธารา คราน้ำไหล
  ถึงพวกพ้อง ประชากร ผองชาวไทย
 ได้นำไป ใช้ประโยชน์ โดยทั่วกัน
 
  ยามฝนโปรย โรยราย สบายจิต
  คิดถึงมิตร เคยร่วมทุกข์ สุขกันนั่น
  ถึงครานี้ มิได้อยู่ คู่เคียงกัน
  เเต่ตัวฉัน ยังจดจำ ตราตรึงใจ

  อยากร้องไห้ เเต่ใจ ยังอายฟ้า
  ฝนโปรยมา กลบน้ำตา ข้าได้ไหม
  สุดอ้างว้าง สุดเหงา สุดเศร้าใจ
  ชำระร้าง สร้างวันใหม่ ยามฝนโปรย
 
 


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: NineJacky ที่ 22 กรกฎาคม 2008, 11:50:AM
*****กลอนสายฝน(ของคนเหงา)******

สายฝนโปรยปรายนำพาความเหงา
ท้องฟ้าสีเทาชุ่มชื่นถวิลหา
เธอผู้เปียกฝนข้างกายยามฝนมา
น้ำตาไหลรินคิดถึงเธอ

ชีวิยังคงเดินตามทางฝัน
ดวงตะวันนำพาพบวันใหม่
เท้าคู่เดิมพาเธอฉันเดินก้าวไป
แต่ใยตัวฉันไกลห่างเธอ

สายฝนโปรยปรายย้อนวันเวลา
สายฝนนำพาเธอมาพบฉัน
วันเวลาที่เรามีกันและกัน
ความรักนั้นชุ่มฉ่ำดั่งสายฝน

เธอผู้เหนื่อยล้าน้ำตาไหลริน
สูญสิ้นความเชื่อในเราสอง
ความหวั่นไหวในใจมาครอบครอง
พาเราสองเหินห่างนิจนิรันดร์

ฉันผู้สิ้นคำสัญญากลางสายฝน
ชีวิตคนต้องเดินตามทางฝัน
เพียงคิดไปว่ายังมีกันและกัน
แต่ความนั้นจดจำเพียงฉันเอง

เสียงฝนประดุจดั่งคำสัญญา
สายฝนพาหัวใจชุ่มรัก
แม้นเป็นเพียงคนเคยรู้จัก
ความรักนั้นคงอยู่นิรันดร

^__^


หัวข้อ: Re: Topic of July -ยามฝนโปรย-
เริ่มหัวข้อโดย: กล่องความทรงจำ ที่ 24 กรกฎาคม 2008, 08:04:PM
Title : ยามฝนโปรย
Author : กล่องความทรงจำ

เมื่อตะกี้ ยังสว่าง อยู่ดีๆ                         แต่ทำไม ตอนนี้ กลับมืดเหงา
มองท้องฟ้า ไหงกลาย เป็นสีเทา            ว้าย! แย่แล้วเรา ต้องรีบ ไปแต่งตัว
ตายแน่ ตายแน่ ไม่ทันการ                     หากมัวแต่ เนิ่นนาน จนฟ้ารั่ว
ต้องเปียกเป็น ลูกหมาตกน้ำ ชัวร์ชัวร์      ต้องแต่งตัว รีบไป ให้ทันงาน
โอ้แม่เจ้า ฟ้าดั่ง สวรรค์แกล้ง                 ฝนตกแรง ไม่มี ความสงสาร
เห็นไหม ว่าตัวเปียก ไม่ทันการ               ต้องซมซาน ไปทำงานทุกครั้ง....ยามฝนโปรย
..................  emo_50เฮ้อ!กำ  ไม่มีราชรถมาเกย ก้องี้แหละเรา emo_50.................